Part 40

597 48 4
                                    

Δεν είμαι έτοιμος. Όταν αποκοιμήθηκε την άφησα και βγήκα έξω. Δεν μπορώ να το διαχειριστώ ότι υπάρχει έστω και μια στο εκατομμύριο πιθανότητα  να γίνω πατέρας. Περνούσα τα χέρια μου στα μαλλιά μου κάθε πέντε λεπτά από αμηχανία και νεύρα ώσπου κλώτσησα μια γλάστρα. Μετά από λίγο χρονικό διάστημα βγήκε εκεινη έξω αφού μάλλον άκουσε το θόρυβο.

"Τι ήταν αυτό;" ρώτησε  τρομαγμένη.

"Κουτούλησα την γλάστρα, έπεσε και  έσπασε." Προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να κρατήσω τον θυμό μου μέσα μου και να μην ξεσπάσω πάνω της.

"Και πήγε τόσο μακρυά μόνο και μόνο επειδή την κουτούλησες;" Φαίνεται να νευριάζει.

"Την κλώτσησα! Μήπως να σε ρωτήσω τι θα κάνω στο σπίτι μου;" είπα φανερά εκνευρισμένος.

"Τι έχεις πάθει;" ρώτησε έντονα.

"Δεν θέλω κανένα ηλίθιο μωρό από σένα. Δεν θέλω να ακούω κανένα μυξιάρικο να κλαίει την νύχτα και να με ξυπνάει. Δεν θέλω." Της φώναξα και την κόλλησα δυνατά στον τοίχο.

"Αου." Αναφώνησε καθώς κουτούλησε κεφάλι της.

"Μόνο να γαμάω θέλω, ακούς; Αυτός είμαι. Δεν θέλω παιδιά, δεν θέλω οικογένειες και μαλακίες μ ' ακούς. Θέλω μια γυναίκα οποιαδήποτε από κάτω μου." Της κρατούσα σφιχτά τα χέρια και την είχα ακόμη κολλημένη στον τοίχο

"Αυτός είμαι." Με κοιτούσε στα μάτια όσο είχα πλησιάσει τον πρόσωπο κοντά στο δικό της και της φώναζα για όλα αυτά. Δεν έκλεισε στιγμή τα μάτια της και με κοιτούσε. Είχε το θάρρος να σταθεί μπροστά μου χωρίς να κλείσει τα μάτια της και παρόλη την βίαιη συμπεριφορά μου απέναντι της.

"Άφησε μου τα χέρια." Είπε νευριασμένη. Πίεζε τα χέρια της για να ελευθερωθεί όμως δεν την άφηνα. Ήμουν θυμωμένος κι δεν μου αρέσει να μου δίνουν διαταγές γενικά.

"Να τα κάνεις τι ελεύθερα; Όσο τα είχες ελεύθερα τα έκανες σκατα όλα."

"Άφησε τα χέρια μου αυτή τη στιγμή."

"Και τι θα κάνεις;" της άφησα τα χέρια και γύρισε γρήγορα το δεξί της χέρι και προσγειώθηκε στο δεξί μου μάγουλο. Πήγε βιαστικά μέσα και έπιασε το σταθερό. Καλούσε έναν αριθμό όταν την πλησίασα και πέταξα κάτω το τηλέφωνο. Την κόλλησα ξανά στο τοίχο κρατώντας ακόμη πιο δυνατά τα χέρια της. Δεν διαμαρτηρώταν παρόλο που ήξερα ότι την πονούσα.

"Αυτό δεν θα το ξανακάνεις, με άκουσες; " τα μάτια μου γυάλιζαν.

"Δεν σε φοβαμαι Harry. Ποτέ μου δεν φοβήθηκα και κανέναν." Είπε καθώς εκνευριζόμουν ακόμη περισσότερο.

My kind of love. H.SΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα