Μας είχαν κλείσει το στόμα και είχαν σφίξει όσο περισσότερο γινόταν τα πόδια και τα χέρια μας με τα σχοινιά. Ο Harry όπως ήταν όταν ήμασταν μαζί θα μου έλεγε πως όλα θα πάνε καλά και ότι θα μας αφήσουν ελεύθερους. Ότι θα είμαστε καλά και ότι δεν θα μας πειράξουν όμως δεν μίλησε. Ο εγωισμός του ήταν ακόμη μεγαλύτερος και από τον φόβο του και εγώ ήθελα να ακούσω κάτι για να ξεχάσω λίγο. Δεν ήξερα ποιος τους έβαλε να μας πάρουν και δεν ήξερα ποιος από τους δύο είναι κατά λάθος εδώ. Μετά από λίγο άνοιξε η πόρτα πίσω και μας κατέβασαν άτσαλα κάτω. Μας έλυσαν τα σχοινιά από τα πόδια για να μπορούμε να περπατήσουμε ενώ με έπιασαν από τα μαλλιά δυνατά για να μην κουνιέμαι. Και ο Harry ήταν απλά ένας παρατηρητής. Δεν προσπαθούσε να κάνει τίποτα ούτε καν στενοχωριόταν που κάποιος με έκανε να πονάω. Δεν ένιωσε τίποτα για μένα; Όλα ήταν ψέματα; Πώς γίνεται αυτό; Μας έδεσαν σε δύο καρέκλες που είχαν τοποθετήσει απέναντι την μια στην άλλη και μας έβγαλαν τις ταινίες από το στόμα.
"Αν φωνάξετε θα υπάρξουν επιπτώσεις." Έδειξε το μαχαίρι που είχε στην τσέπη του. "Αν και να φωνάξετε δεν υπάρχει κανείς εδώ κοντά. Απλώς δεν μπορώ την φασαρία." Είπε και μου τσίμπησε το μάγουλο.
"Μην με αγγίζεις." Είπα απειλητικά.
"Δεν είσαι σε θέση να με απειλείς, νοστιμούλα." Μου έκλεισε το μάτι και βγήκε από την αίθουσα και ο Harry πάλι αμίλητος καθόταν και παρακολουθουσε.
"Αν με άφηνες νωρίτερα δεν θα γινόταν όλο αυτό."
"Και τι σε κάνει να πιστεύεις πως εγώ φταίω για αυτό που μας συμβαίνει τώρα;"
"Εσύ έχεις εχθρούς. Όσο να 'ναι τόσο καιρό που βγαίνεις συνέχεια και έχεις κοροϊδέψει τόσες κοπέλες κάποια θα ήθελε να πάρει εκδίκηση."
"Είναι και αυτό μια άποψη." Απάντησε ειρωνικά.
"Πώς στο διαόλο γίνεται να είσαι τόσο αναίσθητος; Μπορεί εσύ να μην φοβάσαι ή να έχεις ξαναβρεθεί σε παρόμοια κατάσταση αλλά εγώ όχι."
"Βρε βρε, που πήγε η ατρόμητη Amelia;"
"Εδώ είναι αλλά δεν με νοιάζει κανένας εγωισμός αυτή τη στιγμή γιατί δεν ξέρω τι θα μου κάνουν."
Μπήκε μέσα ένας άνδρας μεγαλόσωμος όπως όλοι οι υπόλοιποι που είχα δει με μια μαύρη κουκούλα στο πρόσωπο και με έλυσε. Με πήρε σε μια άλλη αίθουσα, σκοτεινή και μου έδεσε τα χέρια σε ένα ξύλο που ήταν στο ταβάνι με τα χέρια μου στην ανάταση και μάταια προσπαθούσα να τα κατεβάσω. Μου έβγαλε πρώτα την ζακέτα και μετά έφυγε. Λίγο αργότερα μπήκε μέσα ένας άλλος άντρας. Μου φαινόταν γνωστός και μετά κατάλαβα πως ήταν ο ... Θεέ μου. Ο William.
आप पढ़ रहे हैं
My kind of love. H.S
फैनफिक्शन"Κοίτα τι σου έχει κάνει Amelia! Είσαι χάλια από την μέρα που έφυγε. Σε χρήσιμοποιήσε. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου." είπε ο Louis αλλά συνέχισα να μην ακούω κανενα.
