Hopeless ft Shawn

Hoofdstuk 5

~Lotte ~

~Eerder ~

"Just lay on the couch, you will feel better." Zegt Cameron. "You don't have to say what I'm supposed to do." Dat kwam er botter uit dan bedoeld was en ik kan mezelf wel voor mn hoofd slaan. "Lotte doe het nou maar hij is hartstikke lief voor je." Aline is geirriteerd, maar dat snap ik wel. "No, I..." Begin ik. Maar val dan met een klap op de grond en alles word zwart voor mijn ogen.

~Nu ~
Ik voel wat kouds op mn gezicht en knipper met mijn ogen. "Oh my god you're awake." Zucht Cameron opgelucht. "What happend? Where am I?" Vraag ik verward en wil op staan maar er komt een hevige pijn op in mijn hoofd.

"You said you felt a bit dizzy. And after that I lay you down on the couch. But then you felt on the ground." Legt Cameron uit. Dus ik ben flauw gevallen? Lekker gênant weer zeg. Wat zullen ze nu wel niet van me denken? Dat ik een of andere freak ben?

"Thank you." Mompel ik. "Where is Aline?" Vraag ik dan en kijk om me heen wanneer ik in de gaten krijg dat ze niet meer in deze ruimte is. "She's going to Shawn, they could be back in a few." Antwoord Cameron. "Oh no, its okay, really." Zeg ik en wil op staan, maar Cameron duwt me zacht terug.

"I think he wants to know what happend." Zegt Cameron en ik knik zwak, wetend dat ik er niet tegen in kan gaan. Ik hoor wat gepraat op gang en de deur vliegt open. "Oh mijn god Lotte je bent wakker." Zegt Aline en loopt gelijk naar me toe met een bezorgde Shawn achter haar aan.

"What happend?!" Vraagt hij geschrokken. "I just fainted, thats all, nothing to worried about." Zeg ik snel. "You just fainted? Lotte, ofcourse were worried about you!" Zegt Aline. Shawn komt naast me op de bank zitten. "Are you okay now?" Vraagt hij. En ik knik. "A bit.." Mompel ik wanneer ze me allemaal aan kijken.

"Do you wanna drink something?" Vraagt Cameron aan Aline, die het meteen door heeft en knikt. Ze kijkt me aan. "Je kan me vertrouwen met Shawn, dat weet je toch?" Vraag ik. "Ja sorry." Verzucht ze en we geven elkaar een knuffel.

Als de deur dicht is, valt er een lange stilte. Ongemakkelijk verschuif ik wat op de bank naast Shawn. "Lotte?" Verbreekt Shawn de stilte en ik schrik. "Y-yeah?" Vraag ik half stotterend. Shawn haalt diep adem en vraagt: 'Why do you hate me?"

Wow die zag ik niet aan komen. Ik durf hem niet aan te kijken. "Please just tell me, I'm not angry on you." Zegt hij en kijkt me aan. "Okay.." Mompel ik ongemakkelijk.

"You know now my friend is a fan of you. And she was talking the whole time about you. And I get annyoing by it and we had a little fight about it. And I though always you guys were so famous. To much. " Zeg ik onverstaanbaar tegen de grond.

Ik hoor Shawn slikken maar hij herstelt zich snel weer. "Its okay." Zegt hij en kijkt weg. "No its not. Oh my god I'm really sorry, I really am." Antwoord ik. "For the way I acted earlier and how I think about you."Plak ik er achteraan. En ik meen het ook echt.

"Did you just really said that?" Vraagt Shawn ongelovig. Ik word rood en knik zachtjes. "I accept it." Antwoord hij en meteen kijk ik op. "You will?" Nu is het mijn beurt om verbaasd te kijken. "Ofcourse." Fluistert hij wanneer hij me voorzichtig knuffelt.