Hopeless ft Shawn

Hoofdstuk 13

~Aline ~

Even later lopen we het ziekenhuis weer uit. We komen net van de eerste hulp vandaan voor Lotte. De artsen hebben haar enkel in het gips gedaan en nu loopt ze op krukken. "I'm so sorry guys, I won't botter you with this." zegt ze. "We said it doens't matter so stop." zegt Cameron streng tegen haar en ze knikt. "Should we buy Starbucks? I'm starving." klaagt Jack J. "But you always are." lacht Cameron. We besluiten naar de Starbucks te gaan en lopen naar de dichtsbijzijnde.

"Ow my god, their real!

"Is that really Shawn?!"

"Cameron I love you!!"

"Please take a picture with me!!"

"Quik girls!!" zegt Shawn geschrokken en we rennen naar de Starbucks. "Pff finally." zucht Jack G en we hijgen even uit binnen in de Starbucks. Sommige mensen kijken ons raar aan maar dat kan me niet zoveel schelen momenteel. Het belangrijkste is nu dat de jongens veilig zijn... We lopen naar de balie en bestellen allemaal wat. Ik en Lotte zijn als een van de eersten klaar en zoeken al vast een tafeltje uit. De jongens komen ook naar een paar minuten. Shawn gaat naast mij zitten en Jack J aan de andee kant van mij. Lotte zit recht tegen ove me met Cameron naast zich en Jack G.

"Soo do you have a nice time here in Amsterdam?" vraag ik, om een gesprek op gang te komen.

"Yeaah, we've seen the Anne Frank house, the football stadium and De Dam." Probeert Shawn in zo goed mogelijk Nederlands te zeggen. Wat totaal mislukt en ik schiet in de lach.

"Don't make fun of me, I'm a Canadian, what do you expect from me?" Hij trekt een pruillipje.

"I'm sorry Shawnie." en ik haal een hand door zijn haren. "Hey!" zegt hij verontwaardigt en ik moet erom lachen. Snel doet hij zijn haar weer terug in model. "Shall we go back? It's late." zegt Cameron na ongeveer een uurtje. Het was rond 4 uur. Vanavond zouden we wel iets van pizza's bestellen. We knikten allemaal en stonden op. Ik trok mijn jas aan en we liepen terug richting de bus.