Hopeless ft Shawn

Hoofdstuk 9

~Lotte ~

We komen aan op een afgelegen terrein net iets buiten Amsterdam. We moesten nog best een eindje rijden. "Are you coming?" Cameron kijkt me vragend aan. Ik kijk om me heen en zie dat iedereen de auto al uit is gegaan. "Uhm yeah sure," Antwoord ik en klim de auto uit.

Ik zie de tourbus recht voor me en wow, die is nog best groot. "Close your mouth, you don't want to catch any flies want you?" Cameron grijnst en ik sluit snel mn mond weer. "Stop it," Grom ik en hij lacht. Samen lopen we naar de tourbus en gaan naar binnen.

Jezus, hier binnen is het nog groter. "Awesome," Zeg ik vanuit het niets en kijk om me heen. "Yeah it is," Glimlacht Cameron. "I can walk by myself thank you," Zeg ik weer een beetje geirriteerd.

"No you still can't," Antwoord Cameron rustig. "We need some ice for your ankel, c'mon, I will fix this," Gaat hij verder. "Okay," Geef ik toe en Cameron knikt. Samen lopen we naar een van de bunks en hij laat me op een van de bedden zakken.

"I'm going to pick up some ice, wait a sec," En weg is ie. Ik kijk een beetje om me heen tot Cameron weer terug komt met wat ijs. Hij gaat op het bed tegen over die van mij zitten en pakt voorzichtig mn been vast. Ik bijt op mijn lip en probeer het niet uit te schreeuwen van de pijn.

"Just relax okay?" Zeg hij en legt wat ijs op mijn enkel. "Omg-this-is-so-cold," Zeg ik lachend met trillende stem. "Relax, just look at me," Voorzichtig kijk ik op, recht in zijn ogen. "Better?", Vraagt hij. "Better," Bevestig ik.

"Is everything okay here?" Ik schrik op van Shawn die er ineens staat. "Yeah don't worry, I can handle this," Antwoord Cameron en Shawn knikt. "Alright," Antwoord hij glimlachend en verlaat de ruimte weer.

"I can tell you that he's so worried about you," Zegt Cameron wanneer we weer alleen zijn.  "Why? Why does everyone so much care about me?" vraag ik. "Why shouldn't we?" Zegt Cameron en ik ben stil.

"It's done I guess," Zegt Cameron terwijl hij het ijs van mijn enkel haalt. "Tommorrow we will find an doctor," Voegt hij daaraan toe. "But..." Wil ik protesteren. "Yeah you need that, now get some rest," Zegt Cameron gebiedend. "Yes dad," Mompel ik en hij moet erom lachen.

"I haven't any sleep clothes," Zeg ik dan beschamend. "You can take mine," Voordat ik kan reageren duikt hij al in zijn koffer en pakt zijn shirt eruit en een joggings broek. "Thank you, can I change now?" Ik word rood. "Yeah ofcourse," Antwoord Cameron ook met een rood gezicht en loopt snel weg zodat ik me kan om kleden.
.
Als ik klaar ben, roep ik hem dat hij terug kan komen. Zijn mond valt nog net niet open. "Hey close your mouth, you don't want to catch any flies, want you?" Zeg ik hem na en hij grijnst.

Ik leg mijn mobiel aan de oplader en check alle social media. We hebben gewoon wifi van de tourbus, vet chill. Na een tijdje leg ik mijn telefoon weg en voel nu pas hoe moe ik ben. Ik gaap en kruip snel onder de warme dekens. "Goodnight," Mompel ik wanneer ik als een blok in slaap val.

"Goodnight," Hoor ik Cameron zeggen en vlak daarna voel ik 2 lippen op mijn voorhoofd. Daarna val ik in een diepe slaap en heb er geen idee van wat er afgespeeld word in de ruimte naast die van mij.