Hopeless ft Shawn

Hoofdstuk 14

~Lotte~

Die avond zitten we met zn allen in de lounge een film te kijken. The Brothers Grimm om precies te zijn. Ik vind hem super leuk maar net iets te eng. Ik duik telkens weg achter Camerons rug. "Hey it's just a movie." zegt Cameron lachend. Geirriteerd kijk ik hem aan: "It's not funny!" zeg ik. "Awe come here." Hij klopt op zijn schoot. Meent hij dit nou serieus? Maar hij kijkt me afwachtend aan dus ik denk van wel. Ik ga op zijn schoot zitten en draai een beetje tot ik een beetje confortabel zit. "Thanks." fluister ik tegen hem. "No problem." zegt hij op dezelfde fluister toon terug en ik moet erom lachen.

"Lotte you can watch." zegt Jack J. Voorzichtig kijk ik richting de tv.

"Aaaah you stupid bitch!" roep ik als er net een eng stuk komt en hij ligt dubbel van het lachen. Geirriteerd klim ik van Camerons schoot af en ga naar buiten. "We're are you going?" vraagt Shawn verbaasd. "Outside." grom ik en pak mijn krukken. Ik weet niet wat ik ineens heb, maar ik irriteer me aan alles en iedereen. Ik hink de bus uit en glijd bijna uit op het trapje naar buiten. "For gods sake." mompel ik geirriteerd en loop voorzichter verder. Uiteindelijk ben ik helemaal buiten en plof op een bankje neer dat bij de bus staat. Ik kijk naar de heldere sterren lucht. Het is best koud en ik sla mijn armen om me heen.

"You're freezing." Ik schrik op en draai me om. Cameron komt naast me zitten. Hij trekt zijn vest uit en slaat die rond mijn schouders.

"Thank you." mompel ik. Het vest is net iets te groot en het komt tot mijn knieën ongeveer.

"Whats going on?" vraagt hij na een tijdje stilte. "I... don't know. I don't know why I'm acting like this. I'm sorry..." ugh dit klinkt zo stom. "Maybe you're tired or something." zegt Cameron bezorgt en ik knik. Misschien is dat het inderdaad wel...

"Amsterdam is so beautiful..." verzucht Cameron en kijkt naar lichtjes in de verte. "I know, it is." glimlach ik en kijk er ook naar. "You know whats beautiful too?" Cameron kijkt me recht aan met zijn donke bruine ogen en ik slik. Ik schud mijn hoofd. "I mean.." begint hij.

"Cameron! Lotte! We're going to..."hoor ik Aline zeggen.

"Oh my gosh! I'm so so sorry! I... go." ze is helemaal rood en loopt snel terug de bus in. We lachen allebei eventjes maar dan is het stil.

"What do you wanted to say?" vraag ik en draai me weer om naar Cameron.
"It's nothing, should we go inside? You're cold." zegt Cameron snel. Ik wil er tegen in gaan maar ben te moe daarvoor. "Yeahh ofcourse." antwoord ik daarna zacht en we staan op. Zijn vest glijd een beetje van mijn schouders en ik geef het aan hem. Hij glimlacht naar me en springt dan de bus in. Wat is er met hem? Ik besluit er niet te veel op in te gaan, misschien vertelt hij het morgen wel... Daar ben ik nu veel te moe voor. Ik sluit de deur van de bus net op tijd, want ik hoor regen druppels tegen de bus tikken.

Ik kijk om me heen en zie Cameron nergens meer. Ik zucht diep en loop naar de kleine badkamer, waar Aline staat. "Hi." zegt ze en doet wat tandpasta op haar borstel. "Heey." antwoord ik en pak ook een tandenborstel. "Wat deden jij en Cameron buiten nou?" ze grijnst. "Gewoon praten..." zeg ik. "Ooh Lotte, die blik ken ik! Vertel." Zegt Aline enthousiast. "Nou oke: "Hij zei: Amsterdam is so beautiful. En toen vroeg hij: You know whats beautiful too?" nouja en toen kwam jij net op tijd." zeg ik. "Neehee, ik heb echht jullie moment verpest!" zegt Aline.

"Hij vind je leuk, Lotte." zegt ze en begint haar tanden te poetsen.

"Cameron? Wel nee joh, het is gewoon een goede vriend van me." zeg ik ontwijkend. "Ook niet een héle goede vriend van je?" Aline moet lachen. "Shut upp!" zeg ik lachend en we moeten allebei erom lachen.

~~~~~~~~~~
Hoii!

Super bedankt voor het lezen en de moeite!! ❤

Luv u :) xx Lotte