I Heard You

Chapter 49: Face

This long overdue but I want to congratulate the winners for #KNLabyrinthWC ❤️

I dedicate this chapter to all the winners of the contest.

GOLD WINNERS:
In Memories of Louell _sheisgone 
Mad as a Hatter vermilliondragon
Of Deceptions and Lies haseo08

PANEL'S CHOICE:
Beautiful Escape @butternah

READER'S CHOICE:
Ako si Ramona @whenloveistrue

Your works are amazing! I love it all! :)

—

Hindi ako mapakali habang tinitignan si Cryd na kausap ang dalawang pulis sa labas. Katabi niya ang kanyang Tito Hunter na ipinakilala niya sa akin kanina.

Huminga ako ng malalim at pinaglaruan ang aking mga daliri. Kahit papaano'y kalmado pa ang tibok ng aking puso pero batid kong kinakabahan ako sa gusto kong mangyari.

Can I really do this? Can I really face the man who ruined my life?

A part of me wants to back out but the greater part of me tells me that I need to this.

Mabuti nga'y napapayag ko si Cryd na isama ako dito kahit na alam kong hindi siya sang-ayon.

Nilingon ko si Ate Kiana na ngayo'y nakatapat ang phone sa isang tainga at kausap ang kanyang sikretarya.

Tinawagan ko siya kanina para samahan kami dahil bilin iyon ni Mommy. And I need her support on this too. Hindi naman siya umapila at mabilis na kinansela ang naka-schedule na gawain sa kanya ngayong araw.

She smiled at me when she's done with the call. "Sigurado ka na ba dito, Sav? It might sting really bad once you see him..."

"Kakayanin ko, Ate. Nandyan naman si Cryd. Pati ikaw."

"Nag-aalala lang ako na baka himatayin ko or something. I know the memories are still vivid."

Humugot ako ng malalim na hininga. "I know but I'll give it a try. If I don't do this now, then when?"

"You don't really have to see him, Sav. If I have to beg you, I prefer that you won't."

"It's okay, Ate. I'll be fine."

"Once you're ready..." may pag-aalala pa din sa tono niya.

"I am now..." I think.

Pakiramdam ko kasi'y nabigyan ako ng lakas matapos kong sabihin lahat kay Cryd ang nangyari. I felt better and stronger. Maybe that's the trick.

Hindi pupwedeng sinasarili mo ang lahat ng problema. Dahil kapag iyon ang ginawa mo, masisira ka lang lalo.

Nakakatulong ang pagsasabi ng problema sa iba. That way, you will know that someone's there for you. Someone won't give up on you even though you're already on the verge of giving up yourself.

"How often do you visit here?" biglaan kong tanong kay Ate Kiana.

"What do you mean?" Nag-taas siya ng kilay.

"Don't you visit him often?"

Bumaling din ako sa labas ng bintana. Cryd looks so serious while talking to the cops. Ano kayang pinag-uusapan nila?

"Not often. I visit him once a year only because I have to check if he's doing better. Madalas ay hindi pa ako nakikipagkita sa kanya, Sav. Only getting news from the police," sagot ni Ate. "And these are quick visits. Hindi ko masisikmurang bisitahin siya bilang kaibigan pa."