Strong (1D Fanfiction)

Hoofdstuk 44: Narcose

Pov Louis

"LIAM, HET ZWEMBAD. WE MOETEN HEM IN HET ZWEMBAD LEGGEN." Schreeuw ik meteen. Ik spring meteen het zwembad in. Liam tilt Harry op en geeft hem voorzichtig door aan mij. Ik laat hem voorzichtig in het water zakken. Ik hoop dat de ambulance snel komt, zodat Harry brandwonden op een goede manier behandelt kunnen worden.

Ik heb één arm onder Harry's rug en de ander onder Harry's knieën. Ik laat hem elke keer voor een paar seconde onder water zakken, zodat al zijn brandwonden goed afgekoeld worden. Het is niet de beste manier, maar op dit moment is het wel de enige manier.

Na een tijdje begint Harry zachtjes te kermen. "Harry, open je ogen." Zeg ik. Harry begint te knipperen en zijn ademhaling versneld. "He, shh, rustig maar. Je bent veilig nu." Probeer ik hem te kalmeren. Hij opent nu zijn ogen en kijkt doodsbang om zich heen. "Zayn... Isa... Lucy... Alexis... Brand..." Weet hij uit te brengen. Ik streel met mijn duim over zijn arm en zeg: "Rustig maar. Iedereen is veilig. Jij hebt iedereen gered, Hazza." Hij kalmeert nu weer redelijk.

Als eindelijk de ambulance en brandweer er zijn, til ik Harry meteen het zwembad uit. "Hij moet als eerste mee." Roep ik. De ambulance broeders komen meteen naar mij toegerend. "Er komen nog twee ambulances aan." Zegt één van hen. De ander neemt Harry van mij over. Ineens voel ik een hand in de mijne. Als ik kijk, zie ik dat het Harry hand is. Hij houdt mijn hand stevig vast en kijkt me bang aan. "Ga!" Roept Liam. "Wij komen met de andere ambulances naar het ziekenhuis." Ik knik meteen en loop met Harry mee de ambulance in.

Harry heeft de hele weg mijn hand vastgehouden. Hij heeft geen woord gezegd, maar wilde mijn hand niet loslaten. Volgens mij dringt het nog niet helemaal tot hem door wat er allemaal gebeurd en aan de hand is en dat maakt hem doodsbang. Dus ik hou zijn hand stevig vast en probeer hem gerust te stellen. "U moet hier blijven wachten." Zegt een arts ineens. Harry ogen worden groot en zijn ademhaling versneld meteen weer. Hij knijpt zo hard in mijn hand, dat ik mijn hand amper voel. "Mag ik alstublieft mee. Tot hij onder narcose is. Hij is doodsbang." Smeek ik. De arts werpt een blik op Harry en knikt dan.

Als we in een kamertje aankomen, zegt de arts: "We gaan nu de narcose klaarmaken. Daarna gaan we zijn wonden, voor ze ver mogelijk, behandelen. Meer kunnen we niet doen." Ik knik alleen. De ambulancebroeders hadden al gezegd dat ze niet veel kunnen doen. Zodra Harry de naald ziet, zie ik dat hij weer in paniek raakt. Ik streel door zijn haar en zeg: "Sh, het is oké. Ik weet dat je bang bent, maar alles komt goed. Je gaat zo lekker slapen. Alles komt goed, Hazza." En binnen een paar seconde vallen Harry's ogen dicht door de narcose.

Sorry, dat ik nu pas update. Vandaag was mijn operatie en ik voelde me er echt niet goed door en heb veel pijn.

De operatie is goed gelukt enzo, maar heb gewoon veel pijn.

Morgen of woensdag zal ik twee hoofdstukken plaatsen en in het weekend ook.