Hoofdstuk 111: Teddybeer

260 17 0
                                    

Pov Niall

En weer sluit ik me af. Ik weet niet waarom ik het doe, maar het gaat automatisch. Ik wil me eigenlijk niet afsluiten, maar ik weet niet wat ik anders moet doen. Ik wil dat alles weer normaal is. Dat betekend niet, dat ik dit niet weer opnieuw zou doen, want als het morgen weer gebeurd, maak ik dezelfde keuze. Ik heb Alexis' leven hiermee gered en daar heb ik dit wel voor over, maar dat maakt het niet minder zwaar.

Ik kan Liam horen praten in de tuin. Ik hoor dat hij overstuur is en huilt. Hij vraagt waarom wij dit soort dingen telkens mee moeten maken. Ik vraag me hetzelfde af. Maar ik voel me ook schuldig, want deels huilt Liam, omdat ik hem negeerde. Ik wilde hem niet negeren, maar... Ik weet het eigenlijk niet. In dit soort situaties doe ik eigenlijk altijd dingen die ik eigenlijk helemaal niet wil doen. Het lijkt wel een soort overlevingsinstinct ofzo.

Als de jongens weer binnenkomen, loopt Liam langs mijn bed. Hij glimlacht zwakjes naar mij, maar zegt niets. Hij wil doorlopen, maar ik pak zijn arm vast en trek hem naar mij toe. Hij kijkt mij verbaast aan en vraagt: "Wat is er, Ni?" Ik antwoord niet, maar trek hem alleen maar dichter naar mij toe. Uiteindelijk begrijpt hij de hint en komt bij mij in bed liggen. Ik ga zo dicht mogelijk tegen hem aanliggen. "Wat is er gebeurd, Niall? Waarom sluit je je weer af?" Vraagt Liam voorzichtig. Ik geef geen antwoord. Ik wil niet praten. Ik wil gewoon bij Liam liggen en alles even vergeten.

Maar blijkbaar heeft Louis zich wel aan zijn belofte gehouden en hij heeft het niet verteld. "Ni, je kunt het me wel vertellen." Probeert hij nog een keer. Ik wil het niet vertellen. Ik wil niet praten. "Li." Hoor ik Louis zeggen. "Hij wilt jouw steun en jouw troost. Hij wilt niet praten. Wees blij dat hij zich niet meer voor je afsluit en hij wilt dat je bij hem ligt." Gelukkig snapt Louis mij. Liam zegt meteen: "Sorry. Ik ben gewoon bezorgt." En ik kan het niet laten om even te glimlachen en zeg dan zachtjes: "Daddy Direction." Liam en Louis lachen ook even. Daarna slaat Liam zijn armen om mij heen en houd mij stevig vast. "Ik zal geen vragen meer stellen. Ik blijf hier gewoon bij jou liggen, als je persoonlijke, levende teddybeer." Zegt hij. Ik lach weer even en zeg dan: "Ik hou van je." Daarna leg ik mijn hoofd tegen zijn borst.

"Wil je een film kijken, baby?" Zegt Liam na meer dan een uur. Ik voel me al weer een stuk beter. Ik kijk hem nep-boos aan en zeg: "Ik ben geen baby." Iedereen begint te lachen en ik lach zelf ook mee. Liam geeft me een kus op mijn wang en vraagt: "Love dan?" Ik glimlach en antwoord: "Ja, Love klinkt leuk." Ik ga rechtop zitten en ga dan verder: "En nee, ik wil geen film kijken. Ik wil dat jij iets leuks gaat doen met Alexis. Sinds mijn ongeluk zit ze alleen nog maar op haar kamer. Probeer haar alsjeblieft te overtuigen, dat dit niet haar schuld is." Liam staat meteen op en zegt: "Je hebt gelijk. Ik ga iets leuks doen met haar. En jij, geen gekke dingen doen!" Ik lach weer even en geef hem een kus op zijn wang. 

Daarna loopt hij naar boven. Harry en Zayn zijn in de keuken lunch aan het maken, dus ik gebaar Louis naar mij toe te komen. Hij komt meteen op de rand van mijn bed zitten. Ik geef hem een knuffel en zeg zachtjes: "Bedankt. Voor vanochtend, maar ook omdat je je aan je belofte gehouden heb." Louis laat mij weer los en glimlacht naar mij. "Daar zijn vrienden voor Niall. En ik breek nooit mijn beloftes." Antwoord hij. Louis krijgt een geheimzinnige glimlach op zijn gezicht en zegt dan heel zachtjes: "Net zoals jij niemand verteld hebt over ons ontsnappingsavontuur toen ik in het ziekenhuis lag." Ik begin weer hard te lachen bij die herinnering. 

Louis heeft een zelfde soort situatie als mij meegemaakt en hij snapt wat ik doormaak. Daarom vertrouw ik hem nu ook het meest. Liam is mijn vriendje en ik hou met heel mijn hart van hem, maar hij weet niet wat ik doormaak. En Louis wel. Ik praat liever met Louis over deze situatie, omdat hij mij begrijpt. Maar Liam is degene die ik bij me wil hebben om getroost te worden. Liam is mijn steun en toeverlaat.


The sun goes down and it comes back up‬

‪The world it turns no matter what‬  

Just Hold On - Steve Aoki & Louis Tomlinson 

Strong (1D Fanfiction)Where stories live. Discover now