Strong (1D Fanfiction)

Hoofdstuk 103: Zoveel pijn

Pov Liam

"Li?" Wordt er geroepen. Ik wrijf moe in mijn ogen en kijk dan op de klok. Het is al 2.00 geweest. "LIAM?" Wordt er nu weer geroepen. En deze keer hoor ik duidelijk dat het Niall is en aan zijn stem te horen, huilt hij. Ik ren meteen mijn kamer uit naar beneden. "Liam?" Roept hij nog een keer. Ik ren naar zijn bed en geef hem meteen een knuffel. "Wat is er, NiNi?" Vraag ik, terwijl ik door zijn haar streel. "M-mijn benen. H-het d-doet zoveel pijn." Weet hij uit te brengen. Voorzichtig til ik hem op, maar als ik mijn arm onder zijn benen schuif, gilt Niall het uit, van de pijn. Ik til hem snel naar de bank en zet hem op mijn schoot. "Sorry, sorry, sorry." Zeg ik snel. Ik geef hem een kus op zijn voorhoofd en streel over zijn rug.

De anderen komen ook naar beneden gerend. "Wat is er aan de hand?" Vraagt Louis bezorgt. Niall huilt nu stilletjes in mijn shirt en ik antwoord: "Hij heeft weer zoveel pijn in zijn benen. Maar ik red het wel. Het komt wel goed. Gaan jullie maar weer slapen." Ze knikken en lopen weer terug naar boven. "Heb je je pijnstillers al ingenomen?" Vraag ik aan Niall. Hij knikt alleen. Ik ga voorzichtig onder hem vandaan en leg hem op de bank neer. "Ik ga je rug en benen weer masseren, oké?" Zeg ik. Niall knikt, dus ik begin met het masseren van zijn onderrug. Ik weet dat de pijn in zijn benen uit zijn onderrug komt, dus daarom begin ik met zijn rug. Ik hoor hem even zacht kermen, dus ik stop en zeg: "Als ik je pijn doe, moet je het zeggen, love." Niall schudt zijn hoofd en zegt zachtjes: "Ga alsjeblieft verder." Ik druk zachtjes een kus op zijn rug en ga dan weer verder met het masseren van zijn rug. Ik voel dat alle spieren in zijn rug verkrampt zijn.

Als de spieren in Niall's rug wat losser zijn, vraag ik: "Gaat het al beter?" Niall antwoord: "Ja, al een stuk beter. Dank je, Li. Ik hou echt van je." Ik laat mijn handen naar zijn benen zakken en begin deze te masseren. "Ik hou ook van jou, Ni. En ik ben blij dat ik je kan helpen." Zeg ik tegen hem. Ik had nooit van te voren verwacht dat deze dag zo leuk zou worden. Ik hou zoveel van Niall en ik ben zo ongelooflijk blij dat hij hetzelfde voor mij voelt.

"Li, zullen we weer gaan slapen?" Zegt Niall na een tijdje. Ik wil hem overeind helpen, maar dan besef ik me dat dit me nooit alleen gaat lukken. De bank is niet groot genoeg om Niall, om te draaien en nu hij op zijn buik ligt, kan ik hem niet optillen. Als ik hem nu verkeerd optil en hij daarbij zijn rug bezeerd zijn we weer terug bij af. 

Ik zit diep in gedachte over hoe ik Niall terug zijn bed in krijg, als ik iemand de trap af hoor lopen. Ik zucht opgelucht. Louis komt naar beneden gelopen en zegt: "Ik wilde even checken of alles goed ging." Ik antwoord: "Ja, hij heeft geen pijn meer, maar ik krijg hem alleen niet overeind. Kun jij helpen?" Louis knikt en komt meteen naar ons toe. Louis houd zijn benen vast en voorzichtig zetten we Niall overeind. Zodra hij overeind zit, til ik hem op en breng hem terug naar zijn bed. 

Ik zie een traan over Niall's wang lopen, dus bezorgt vraag ik: "Wat is er, NiNi?" Hij veegt de traan van zijn gezicht en draait dan zijn gezicht van mij weg. "Hey" Zeg ik en ik draai zijn gezicht weer naar mij terug. "Je had belooft je niet meer af te sluiten. Vertel me wat er is, ik wil je helpen." Niall mompelt: "Sorry. Ik kan er gewoon niet tegen, dat ik niets kan doen." Ik druk zachtjes een kus op zijn lippen. Ik hoor Louis achter mij zeggen: "Ik laat jullie wel alleen." Ik draai me naar hem om en zeg: "Bedankt, dat je geholpen hebt." Louis glimlacht en antwoord: "No problemo." En loopt dan weer naar boven. Ik kruip bij Niall in bed en trek hem zo dicht mogelijk tegen mij aan. "Het gaat allemaal goed komen. Binnenkort kun je alles weer. Zullen we morgen beginnen met oefeningen om je benen sterker te maken?" Vraag ik. Niall knikt en mompelt: "Heel graag. Maar nu wil ik slapen." Hij pakt mijn hand vast en laat onze vingers verstrengelen. "Slaap lekker." Fluistert hij. Met mijn duim streel ik zachtjes over zijn hand en sluit mijn ogen.

LEES ALLEMAAL DE BOEKEN VAN Gemini336. Haar boeken zijn echt goed en ze helpt mij altijd met ideeën voor mijn verhalen.

Binnenkort (moet ze wel ff snel updaten) komt mijn verhaal, dus alles wat ik vroeger heb meegemaakt in haar boek: Waargebeurd.