Strong (1D Fanfiction)

Hoofdstuk 135: Familie

Pov Alexis

Isa en ik staan echt te springen als we zien dat ook Harry en Louis nu staan te zoenen op het podium. "Yes, yes, yes, eindelijk is Larry ook real!" Roept Isa blij. En ik zeg meteen: "Ik wist het!" Isa en ik hebben het er al zo vaak over gehad dat we vonden dat Louis en Harry een relatie moesten krijgen.

Na het optreden zijn de jongens ook allemaal helemaal hyper. We gaan allemaal meteen naar de kleedkamer. "Niall, dit was echt geweldig!" Zegt Liam vrolijk. We ploffen allemaal neer op de bank. Niall glimlacht en zegt: "Ik heb dit niet alleen bedacht hoor. Alexis en Isa hebben bijna alles geregeld." Liam bedankt ons nu ook meteen honderd keer. Harry en Louis zitten samen op de bank en hebben elkaars hand vast. "Dat heeft echt veel te lang geduurd." Zeg ik lachend. Iedereen knikt instemmend, zelfs Harry en Louis knikken.

Het is al erg laat als we allemaal thuis zijn. Isa en ik hadden net bedacht dat we met z'n alle in de woonkamer gaan slapen. Dus de jongens zijn nu allemaal de matrassen aan het halen en dekens enzo. Voorlopig is dit de laatste nacht dat we in dit huis slapen, dus we vonden het wel leuk om dit nog te doen.

Ondertussen ligt de hele woonkamer vol met matrassen en staat er een film aan. We kijken allemaal naar de film. Niall en Liam liggen knus tegen elkaar en Louis en Harry ook. Ineens zegt Zayn: "Ik blijf echt voor altijd alleen." Waardoor we allemaal beginnen te lachen. "Isa en ik zullen wel opzoek gaan naar een vriendin voor jou." Zeg ik lachend. Zayn zucht en zegt: "Wat zou ik toch zonder jullie moeten." We beginnen weer allemaal te lachen.

Een paar maanden geleden had ik nog het gevoel dat ik nooit gelukkig zou worden, maar nu weet ik dat dat niet waar was. Ik ben al gelukkig. Gelukkiger als dat ik ooit geweest ben. Ook toen we problemen hadden de afgelopen maanden, was ik eigenlijk toch wel gelukkig. Gelukkiger als dat ik was in het weeshuis en zeker gelukkiger als dat ik was bij Kai. Want wat er ook gebeurd de jongens zijn altijd bij mij in de buurt. Zij zijn er altijd om mij te helpen en te steunen. Ik ben nooit alleen.

"Ik hou van jullie." Zeg ik random. De jongens kijken mij allemaal met een grote glimlach aan en zeggen allemaal tegelijk: "Wij ook van jou." Welke tegenslag er ook nog aan komt ik weet dat ik er wel weer doorheen kom, want de jongens zullen aan mijn zij staan. Mijn leven is vanaf het eerste moment dat ik bij de jongens kwam een heel stuk beter geworden. Ik ben nu gelukkig en blij met het leven wat ik heb en dat zo lang ik bij de jongens zal blijven, weet ik dat ik ook gelukkig zal blijven. En ik weet dat ik nooit weg zal gaan bij de jongens. Nou ja, als ik volwassen ben en het tijd is om uit huis te gaan, maar dat duurt nog een paar jaar. En ook al noem ik geen van hun papa, toch zijn ze mijn ouders. Meer mijn grote broers, maar als ik later kinderen krijg, zullen zij toch opa worden. Ze zullen voor eeuwig en altijd familie blijven.

Nothing's better than family,
For the ones who love you so
Be a shoulder to cry on when you are in need
They will never leave you alone

Family Comes First - Whitney Houston

Vanavond komt de epiloog erop te staan en dan is dit boek echt afgelopen :(