Operation : Make That Tomboy Fall for me

chapter 8

A/N : BELATED HAPPY NEW YEAR SA INYONG LAHAT!!!...^^



Picture nilang tatlo nung mga bata pa..hahahaha...so cute!!!



Andrei, Georgy and Neil on the right side --------->>>

============================================================



Continuation:



Neil's POV



It's effin hurt. isipin ko pa lang na ikinakasal na sya sa ibang lalake ngayong araw na ito it break my heart into million pieces..she invited me.yes and i really don't want to go..papano ko kakayaning pumunta dun sa simbahan at panoorin kung papano sila magpalitan ng mga pangako sa isa't isa kahit pa sabihin nating arrange marriage lang ang lahat sa pagitan nilang dalawa??.sabihin nyo nga saakin??. Paano??

But in the end. I find myself going to that church and watch my beloved bestfriend walk in the aisle with a smile on her face. damn!! it really hurt and it sucks how I feel right now!..masochist na din yata ako?.nandito lang ako ngayon sa may second floor ng simbahan..hindi naman kasi ganun kadami ang bisita..talagang pili lang dahil ayaw ni george na may makaalam na iba..so basically walang ibang tao dito sa taas kung hindi ako lang..walang makakakita ng nararamdaman kong sakit ngayon.

and then suddenly I felt the hot liquid flowing down my cheeks. how gay?.umiiyak ako ngayon. eh ano naman??. di ba pwedeng umiyak ang lalake?. nung sinabi nung pari kung may tumututol ba sa kasalan parang gustong kong sumigaw ng ubod lakas. pagtapos kong sumigaw ano sunod?. will george run towards me??. will she take my hands and runaway with me instead?..ano ba ako sakanya??..sino ba ako para piliin nya??..

"you are just her bestfriend neil that's all.." a voice inside my mind interrupted me..

yeah right..Im just her bestfriend., her childhood bestfriend to be exact..and by that thoughts in my mind. I immediately run outside that church. I run as fast as I could. I can't bare to watch it anymore. It really hurt to the point that I want to commit suicide. pero ayokong gawin dahil ayoko syang iwan.

takbo lang ako ng takbo while tears flowing down my face. wala akong pakialam kung pagtinginan ako ng mga taong nadadaanan ko. nagtaxi lang ako papuntang simbahan kanina. ayoko kasi talagang magpakita kay george. ayokong makita nya kung gaano ako nasasaktan na ikakasal na sya..

suddenly napansin ko na lang na nasa isang park na pala ako..walang tao. buti naman dahil gusto ko talagang mapag-isa ngayon. I walked towards those playhouse. medyo malaki din ito at kasya naman ako. pumasok ako sa loob nung playhouse at niyukyok ang ulo ko sa tuhod ko. and memories came rushing in my mind. my childhood memories together with her. together with georgina.

*FLASHBACK*

(A/N : nilagyan ko po ng music background yung flashback ha..para mas-feel lang yung scene..)

"uy neil! bilisan mo nga!" -Georgina

"oo na po!! nagmamadali na nga ako eh..*pout* -ako