Dokuzuncu Bölüm: Balonu bırakırsan, gökyüzüne uçar.
"Akasya.. Her şeyi açıklayabilirim.. Anladığın gibi değil.."
Sonu tahmin edilebilir filmlerden nefret edenleriniz var mı? Parti kursalar başkanı olurum, o kadar nefret ediyorum. Mesela klasik bir yanlış anlama sahnesi. Ana karakter kızımız ya da oğlumuz esas kızımızı ya da oğlumuzu üzecek şeyler söylerken sevgilisi gelip kötü şeyler söylediği kısımları duyar. Halbuki herif devamında kızı eritecek şeyler söylemiştir ama sonuna kadar dinlemez, triplenir gider. Ya da normalde asla olmayacak şeyler filmde olur, sanki olacakları değiştirebilecekmişiz gibi küfrederiz ya. Onun gibi. Birisi benim hakkımda kötü bir şey söylese, giderim topuklarını dalağına çivilerim. Bu yüzdendir ki, yanlış anlamalara ayrı bir gıcığım var. Biri bana bir yamuk yapsa sonuna kadar dinlerim, o kişi hakkında kararımı öyle veririm.
"İki saattir mal gibi açıklayabilirim diyeceğine konuşmanı bekliyorum. Konuş."
"Şimdi.. şey var ya.." dedi ensesini kaşıyarak. "Şey olduğu zaman.."
"Şeyler kovalasın seni, düzgünce anlatsana!"
"Seni takip ettim."
Kaşlarımı çattım. "Gerizekalı sosyal medya hesaplarımı açtığım gibi ilk takip ettiğim kişisin zaten. Ne alaka?"
Bayık bayık bakınca kafasının arkasından tutup duvara sokasım gelse de derin bir nefes alarak beklemeye devam ettim. "GPS falan mı taktın bir yerime, benim niye haberim yok?"
"Takip ettiğinde genelde takip edilen kişinin haberi olmaz zaten. Ortalıkta yoktun, ablan çıldırıyordu bende gelip seni takip ettim ne yapıyorsun diye görmek için. Seni de bu kadar saf bilmezdim. O kadar zaman kimseyi arayıp sormayacaksın ve sizinkiler işkillenmeyecek öyle mi? Ben de seni takip edip iyi olduğundan emin oldum, her gün yanındaymışım gibi de seni takip ettim."
"Aşırı merak ediyorum," dedim bir yandan da yanağımı kaşıyarak gökyüzüne bakarken. "Acaba bende gizli bir mıknatıs falan mı var? Nerede bir arızalı beni mi buluyor?"
"Bence asıl arızalı sensin, biz normal insanlar sana doğru çekiliyoruz. Zıt kutuplar birbirini çeker şekli. Neyse. Takip ediyordum seni, bir gün Havva'yı sen sandım."
Bu bana yapılabilecek en büyük hakarettir. Hipopotam götü bile olmaya razıyım, beni kimse Havva'ya benzetemez!
"Bak, kendimi zor sakinleştiriyorum, bir de beni o kıza mı benzetiyorsun? Seni döverim!"
"Ne bileyim kızım, kask vardı kafasında. Motora atladı gidiyordu bende senin trafik canavarlığını bildiğim için bir şey olmasın diye peşine düştüm. Kanka, kusura bakma ben seni trafik canavarı sanıyordum ama Havva senden bin beter. Bir anda yeşil ışıkta durunca, arkadan arabayla vurdum tabi. Yere düştü, motor da üzerine."
Yahu sen nasıl benimle aynı şeyleri yaşarsın! Allahım filmlerle falan dalga geçiyorum ama ikizim değildir değil mi?
"Evet, bu arada senin yediğin haltları da biliyorum Savaşcığım. Havva'yı biliyorsun.. Susmak bilmiyor bazen. Tabi düşünce istemsiz konuşmaya başladı. Senin arkandan beceriksiz demiş, karmanın bu yüzden kendisini cezalandırdığını falan söylüyordu kendi kendine. Bende sen sandığım için tabi ki hemen inip yanına koştum. Sen olmasan da koşacaktım zaten sonuçta suçlu benim de.. Ayağını ovuştururken kanat dövmesini gördüm. Başta kızı Hermes sanmadım değil. Akasya.. Neden baktın öyle?"
"Yok değilmiş," dedim kafamı geriye atarken. "Bende sordum da çanta markası olan mı dedi. Zeus var olsa kan ağlardı yani."
"Bende kızların genel olarak Akasya gibi olacağını düşündüğümden, kaskı kafasından çıkaracağı gibi bana fırlatmasını bekledim. Kız kaskı havalı havalı kafasından çıkarıp saçları sağa sola bir salladı.."
