17

208 3 1
                                    

"JIHOON??? JIHOON HYUNG!!"

Jihoon was awaken by a screaming voice outside his door. Napatakbo sya ng mapagtantong boses ito ni Mingyu.

"mingyu bakit ba-----" he opened the door but then got cut off by the younger.

"JIHOON HYUNG SI SOONYOUNG HYUNG SINUGOD SA HOSPITAL!"

Seconds passed..minutes..

Jihoon can't talk for minutes. His lips weren't moving, not a single part of his body was. But his eyes...mingyu sees how his eyes were shaking. "S-sandali... magb..magbibihis lang ako."

They traveled from the resort to the nearest hospital, yet the whole trip jihoon kept silent. He can't describe how he feels.

Anong nangyari? Iyan lang ang nasa isip nya. He was up all the night waiting for him, nakatulog nalang sya sa kakahintay sakanya. He told him he'll buy something in the shop near them but he never came back.

Pagkababa palang nila ay agad syang tumakbo, diretso lang sya hanggang sa makita nya ang iilang ka-miyembro sa labas ng isang kwarto.

"Si soonyoung? Nasaan si soonyoung hyung!!??" Seungcheol held Jihoon's shoulder to calm him down, kumalma naman ito. Only seungcheol can make him calm.

Bumukas ang pinto at iniluwa nito ang doktor, "Kayo ba ang mga kamag-anak ni Soonyoung?" tanong nito, napatango naman sila. The doctor gestured them to go inside.

"Doc, ano ho bang nangyari sakanya?" di mapakaling tanong ni Jihoon.

Napa-ubo ang doktor, he can sense their eyes looking at him, mga matang iniiwasan nya. "Based on the results, nahimatay sya dahil sa over-fatigue. Hindi maiiwasan ito, the fact that he is an artist. But I would just suggest that make sure he, all of you, could get enough rest. That's all." sabi nito at tumingin kunyari sa kanyang relo. "I have to go, magra-rounds pa ako."

Lumabas si Taecyeon sa kwarto ni Soonyoung, taking his stethoscope off as he wiped his sweat off his face. He ran to the restroom to calm himself down.

Meanwhile, behind him were two guys. He gestured him to follow the doctor samantalang sya naman ay nakatayo sa labas ng restroom.

Taecyeon closed his eyes as he washed his face, ngunit nagulat nalang sya ng pagmulat nya ay may lalaking nakatayo sa kanyang likod.

"What do you need?" tanong nito bago isara ang gripo. He wiped his face and faced the guy.

"I need the truth." Taecyeon tried to hide his shaking eyes, but not a single movement escaped his sight. "Tell me. Tell me the truth about his condition."

Nanigas sya sa narinig nya, oh shit.

He looked at him and tried to escape but another guy blocked his way out. He sighed, "Fine. I'll tell you, but not here."

They walked towards his office making sure no other people saw them. Pumasok sila dito at isinira ang pinto.

"Sorry, we weren't able to introduce ourselves---"

"I know you. Wonwoo and Hansol." The older cut them off. "Soonyoung mentioned his co-members whenever we met. Sayang nga lang at mag iilang buwan na kaming hindi nagkakausap."

Nagtinginan silang dalawa,"You're Taecyeon...Kwon Taecyeon." sabay nilang sabi. He smiled as he sat down his swivel chair.

"Hindi na ako magpapa-ligoy ligoy pa, Hansol at Wonwoo. Ayaw man ni soonyoung na sabihin ito sainyo, ngunit mas mabutibg nay nakakaalam ng sitwasyon nya." sabi nito, napatango naman ang dalawa.

"Soonyoung..he has Meningioma." nagkatinginan ang dalawa. "Meningioma is a type of a brain tumor. Noong bata pa sya, laging sumasakit ang ulo nya. He wanted to take pain killers but we prohibited him to do so. Hanggang sa nalaman naming may brain tumor pala sya. Nakakaawa lang dahil sa lahat ng mamanahin nya sa mga magulang nya, iyon pang napakalalang sakit." paliwanag nito.

"Pain killers, that's what he was taking after all! Lagi ko syang nakikitang umiinom ng gamot pero kung tatanungin ko naman, sinasabi nyang vitamins lang daw iyon." sagot ni Hansol.

Taecyeon nodded, "Inoperahan na sya noon. Pero base sa bagong results na lumabas, it seems like another tumor is growing in a part of his brain. If he has been taking pain killers since then, it means that the tumor wasnt totally gone. Maaaring isa itong tumor na masyado pang maliit upang mapansin ng mga doktor noon."

Wonwoo looked at him with a worried expression, "Is it...is it critical? Nakakamatay ba 'yon?"

The doctor sighed, "Sadly, yes. Kung hindi sya maooperahan sa lalong madaling panahon, baka isang araw ay magising nalang kayo na patay na ang ka-miyembro nyo." binalot ng katahimikan ang opisina.

"Bakit..bakit hindi pa sya nagpapaopera?" tanong ni Hansol.

"Honestly, we wanted him to. Pero pinakiusapan nya si Tito. He wanted to be with you before his operation, to be with Jihoon."

Wonwoo smiled, "We understand. Mahal na mahal nya talaga si Jihoon."

Hinawakan ni Taecyeon ang kanilang balikat."Kaya nga, nakikiusap ako na wag niyong sasabihin sakanya. Ito lang ang pakiusap nya saakin."

Tumango naman silang dalawa, "Don't worry, maaasahan mo kami."

Taecyeon smiles as he wipe his tear off his eyes, "Alagaan nyo ang kapatid ko."

Skinships ▼ soonhoon [Under revision] Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang