Het Einde Van De Bloedweg

Hoofdstuk 16

Fem

Nu. denk ik.. Ik begin zachtjes en vol pijn een liedje te neuriën. hét liedje.. Het spijt me Jill..

'Fem!' schreeuwt Jill. Neurie nog een keer dat liedje, en ik trek je kop van je romp.  Tranen branden in mijn ogen en ik kijk voorzichtig om me heen op zoek naar Liv. Niets..

'Een bos... vol dode dieren...' Hoor ik om me heen.

'Fem!' Gilt Jill. Ik klap tegen haar aan en ontken. Meteen.
Jill pakt mijn pols en knijpt er hard in.
'Ik had je gezegd te kappen!'
'Ik deed niets.'Huil ik zachtjes.
Jill pakt mij bij mijn schouders en knalt me tegen een boom.
'Waarom zing je dat liedje?' zegt ze zachtjes maar intimiderend tegen mij.
'Ik was het niet.' zeg ik zachtjes.
'Noem je me gek?!' Schreeuwt Jill.
'Een bos vol dode dieren, één voor één gaan ze neer.' Jill draait zich om en haar mond valt open. Ik huil, zachtjes, onzichtbaar en emotieloos.
'Zo'n bos, daarvan is er maar één.' Ik kijk zoekend om me heen.
'Een bos vol dode mensen...Allemaal gepakt door één. Zo'n bos, daarvan is er maar één.'
'Ik wilde hem niet van je afpakken! Want daar gaat het toch allemaal om? Deze drama? Je haat me. Je haat Keith en Caleb. Je haatte Damian en Ayden.' Schreeuwt Jill. 'Maar Fem heeft je nooit wat aangedaan. Denk maar aan Fem, je beste vriendin.' Nu huil ik harder.  'Jill stop.' fluister ik naar adem happend.
'Denk maar aan haar, voor je besluit ons allemaal te vermoorden.' Dan zie ik haar. Het magere, bleken meisje. Mijn beste vriendin met alle boosheid, machteloosheid en slapeloosheid in haar hoofd. Ze heeft geen idee wat ze moet doen, wat ze moet zeggen. Ik ga achter Keith staan. Ze pakt hem. Ik zet een stap naar links en kruip achter de bosjes. Ik kijk live mee naar de moord op Keith.

'Ik weet dat je me zag Keith...' Zegt Liv zonder emotie.

'Eén woord en ik laat je pijnlijk doodbloeden, in plaats van snel.' Ik kijk naar Keith.. Hij schudt heftig zijn hoofd terwijl hij oogcontact met me maakt. Mijn ogen worden groot en vullen zich met tranen.  Keith zijn ogen worden groot.  Hij kijkt naar me en schud heftig met zijn hoofd. Ik knijp mijn ogen dicht en mijn lippen stijf op elkaar. Ik probeer mijn gesnik binnen te houden.

'Hè Jill! Drie seconde!' Ik schudt mijn hoofd en tranen stromen over mijn wangen. 'Drie!'
 Niet tellen, alsjeblieft.. 'Twee!'
Keith schudt hevig zijn hoofd en mompelt wat door zijn tranen heen. Het mes ligt langs zijn zij. 'Eén!'
Liv zegt iets en Keith begint heel hard te schreeuwen.
Dit kan niet gebeuren. Het mes gaat met gemak zijn lichaam in. Liv draait het mes en trekt het uit Keith zijn lichaam. Liv staat op en huppelt weg. Ik ren naar Keith en huil. 'Sorry maatje.' zeg ik snikkend 'ik kan niet blijven, ze gaan het door hebben. Maar ik ga haar pakken Keith, beste vriendin of niet, dit is de grens.' Hij tilt zijn arm op en wijst naar het bosje. Ik knik. Ik ben straks terug, hou vol.. Hij knijpt met zijn ogen. Ik ren naar het bosje en begin te huilen, hard en onophoudend. Jill en Caleb zitten naast Keith, schreeuwend loop ik naar hem toe.  Niet omdat ik dit voor het eerst zie, maar omdat ik niets heb gedaan, omdat ik mijn emotie niet kwijt kon en nu gewoon breek. Hij pakt mijn hand en knijpt er in. Alsof hij zegt, "Goed dat je er bent Fem". Ik snik en knik. Er gebeurd veel, Caleb huilt, Jill huilt, ze proberen Keith hier te houden. 

'Het komt wel goed met me Fem.' Weet Keith er uit te persen.

'Je liegt.' zeg ik huilend.

Hij liegt. Ik ga naast hem liggen en leg mijn hoofd op zijn borst. Met mijn vinger draai ik rondjes op zijn buik. Tranen vloeien over mijn gezicht heen. Ik denk niets, zeg niets en voel niets. Heel veel schuldgevoel. Ik had dit kunnen stoppen.  Caleb zegt iets tegen Keith maar ik hoor het niet.

'Wat gaan we met Keith doen?' vraag ik 'Ik ga echt niet terug om de spullen te halen. Er was toch niet meer dan een slaapzak. We hebben geen vuursteen, geen schone kleding, geen eten of drinken. Voor die klote slaapzak ga ik echt niet terug naar het kamp. Wie zegt dat Liv ons daar niet opwacht?' Ik sla mijn ogen neer. Ik hoef haar even niet te zien. We leggen takjes over Keith heen en lopen dan verder.

'Waarom wist ik niet dat mijn beste vriendin dit allemaal van plan was..' Vraag ik me zachtjes af.

De