𝑼𝒏𝒕𝒊𝒍 𝒕𝒉𝒆 𝑬𝒏𝒅 𝒑𝒂𝒓𝒕 𝑶𝒏𝒆

20.8K 837 156
                                    

Chapter 29: Untill the end pt. 1
6.25.17 - unedited

Hello sa mga old readers dyan! Buhay pa ba kayo?
Ay mali, dapat pala 'buhay pa ba ako?' lols haha!
Hi din sa mga new readers na napatambay o napadaan lang sa TMH!
Thank you din sa patuloy na sumusuporta at nagfo-follow sa'kin! ;)
Medyo lame update, lam nyo naman stress ang bruha dahil sa mga demanding dyan.
Hoy! Tamaan ka! Pinatatamaan talaga kita bes!

This is a private chapter na para lang talaga sa mga mapang unawa, pasensyoso at walang sawa na sumusubaybay sa kwento ko. Thank you so much for your understanding!

- ●★ -

CALEE JAE POV

VILLA ESTRADA

IT'S NOT EASY to be a part of a certain world that you know you can't do a thing. Sa lahat ng nangyari at lumipas na taon ay yun lang ang naiisip ko, ni wala akong magawa para tumulong o kung anuman sa lahat ng taong nakapaligid sa akin and... I can't even protect myself so well.

Napahawak ako sa maliit na baby bump ko. I wasn't expecting to have a baby but it happened at hindi ko naman pinagsisihan iyon. I love Rett, all about him despite of his flaws and bad temper. I'm glad that he's happy too of having a baby. Wala na akong mahihiling pa at kung meron man ay sana matapos na ang lahat ng kaguluhang ito.

Ruzell Reid is dead pero hindi parin natatapos ang lahat... I was too shock that he can do things like that. Matagal kaming nagsamang magkapatid and I never suspected him of anything. He must be stubborn but I never think of him being like that, a complete psycho like what Eve always told him.

If he only has given the chance... magbabago rin kaya sya kung sakali?

Wala rin naman syang kasalanan, our Grandpa brainwashed him. Nadala lang sya ng kasamaang pinakain sa kanya ni lolo Damascus-

"You shouldn't be here, CJ. Malalim na ang gabi, makakasama sayo ang magpuyat"

Napalingon ako sa taong dumating at umupo sa kabilang dulo ng bench na kinauupuan ko dito sa may pool side. As I look at her, I felt like I was looking at a stranger when in fact matagal ko naman n syang kilala.

"Eve..." mahinang pagtawag ko sa kaya.

Ngumiti lang sya sa akin but it doesn't reach her eyes, "I miss that name. Matagal na rin simula ng may tumawag sa akin sa totoo kong pangalan." sambit nya. "But it's long gone. I prefer to be called Quentine now. Everything has change, CJ"

Hindi ako naniniwala.

"Yes, marami na nga ang nagbago. Your face, your name and a lot more... but there's one thing na alam kong kahit anong nangyari ay hindi magbabago- I know you're still that person who will never turn your back to those people you love." I sincerely told her. "You will never save me on that day if you really did change, you risk your life for me and I'm very thankful for that." dagdag ko pa.

Kilala ko si Vanessa o mapa Quentine man sya ngayon. She's still that person that I know... Umusod ako ng kaunti sa kanya and I reach for her hand and hold it with mine. She seemed surprised by my sudden action but didn't say a thing.

TMH II: Chaotic World (Part Two) - editingWhere stories live. Discover now