Verliefd?

Hoofdstuk 18: geheimen?

Alice pov.

Hermelien maakte me zachtjes wakker. Wacht Hermelien? Het laatste wat ik me kan herinneren is dat ik onder de boom zat bij Draco. Hermelien kwam bij me op bed zitten en keek me met een grote lach aan.

"Wat is er?" vroeg ik slaperig.

"Jij en Draco zijn zo schattig samen! Je bent blijkbaar inslaap gevallen bij hem en hij heeft je naar hier gebracht en toen hij wou weggaan nam je zijn hand vast in je slaap! en dan hebben we nog even gepraat, ik zei dat ik blij was dat hij je had leren kennen en je van hem houd en toen zei hij zelfs dat hij ook van jou houdt! dat is toch super schattig!" zei ze enthousiast en ratelend.

"heeft hij dat echt gezegd?" Hermelien knikte blij.

"Je bent trouwens schattig met zijn vest. Ik vroeg of hij ze niet terug wou en hij zei dat hij al kleren genoeg had dus je mag hem wel houden denk ik." ik begon te blozen.

We waren een beetje te vroeg voor het ontbijt maar we waren niet de enige. Harry en Ron kwamen binnen en keken me nogal raar aan,Waarom weet ik niet, ik negeerde het maar. Toen het eten op tafel kwam smeerde ik een boterham en at hem op. Ik wou net aan mijn appel beginnen toen Draco binnen kwam. Hij zag er nogal moe uit net of hij helemaal niet geslapen heeft. Vandaag moesten we ook een hele dag aan ons project werken, ik had er alleen maar zin in omdat ik dan bij Draco was. Hij keek even mijn richting uit en glimlachte even. Terwijl we aan het eten waren was Ron heel de tijd tegen Harry aan het fluisteren, maar wat ze zeiden verstond ik niet. Na het eten stond ik op en liep ik al naar het lokaal. Ik ging zitten en nam ons project al uit mijn tas. Al snel kwam de rest ook het lokaal binnen. Draco kwam naast me zitten en Hermelien keek me bezorgd aan, waarom weet ik niet. Draco zag er nog steeds heel moe uit en zijn ogen waren dof, maar toen hij naar me keek verscheen er een glimlach op zijn gezicht en die verscheen er bij mij ook. Opeens bedacht ik me dat ik nog dankje moest zeggen.

"Dankje dat je me hebt terug gebracht, sorry trouwens dat ik inslaap was gevallen."

"Moet je geen dankje voor zeggen hoor en al zeker geen sorry. Ik vond het niet erg hoor."

Hij knipoogde en ik bloosde. Snel bladerde ik in een boek dat ik had meegenomen uit de bibliotheek en ik hoorde hem lachen. Ik vroeg me nog steeds af waarom hij zo moe was. Was er nog iets gebeurt die avond of heeft hij gewoon slecht geslapen? Net toen ik het hem wou vragen kwam Hermelien bij ons zitten. We keken haar allebei raar aan.

"Vinden jullie het erg dat ik hier kom zitten? Vic is echt niet om uit te staan."

"Wat doet die dan verkeert?" vroeg Draco waar ik best van schrok omdat ze nooit praten.

"Wel ik heb Jason horen zeggen dat hij kwaad is omdat Alice en jij naar het bal gaan samen." Draco keek me even aan en lachte naar me.

"Ach hij had maar eerlijk moeten zijn dan was ze vast en zeker met hem gegaan." zei Draco best een beetje triestig.

"Geloof me Draco ze hoopte stiekem dat je haar zou mee vragen hoor. Ze had nooit ja gezegd tegen Vic." zei Hermelien pesterig.

Ik bloosde en keek haar kwaad aan. ze moest lachen en Draco keek me alleen een beetje verward aan. Hermelien kwam naast me zitten en we hielpen haar even met haar project. Wij waren toch bijna klaar en Vic had amper iets gedaan. Het was al weer bijna middag, we besloten om alles op te ruimen en naar de grote zaal te aan. Wij waren weer één van de eerste van onze tafel. Hermelien kwam recht tegenover mij zitten en Draco kwam nog even naast me zitten. Het eten verscheen op de tafel en al snel kwam de rest ook binnen. Harry kwam naast me zitten en Ron naast Hermelien recht tegenover Harry.

"Wat doet hij hier?" fluisterde Ron gemeen tegen Hermelien. Draco had het gehoord.

"Ik euhm ga wel." zei hij stil.