Verliefd?

Hoofdstuk 40: we komen hier samen uit

Alice pov.

Ik zat nog even met Hermelien te praten. Ik vraag me wel af waar Harry gebleven is. Ik hoop dat hij niet naar Draco is gegaan.

"Weet je waar Harry naar toe is?"

"Nee sorry, ik heb geen idee." Zei Hermelien stil

"Hij zal toch niet naar Draco gegaan zijn he?"

"Ik hoop voor Draco van niet."

"Ik ga even kijken."Ze knikte

Ik stond op en liep de kamer uit. Ik wil niet dat Harry naar Draco gaat. Daar komen alleen maar problemen van. Ik hou nog steeds van Draco en ik wil niet dat Harry hem iets aan doet. Draco moet al genoeg lijden. Ik liep door de gangen en hoorde opeens Harry zijn stem. Hij was aan het roepen. Ik liep de toiletten binnen en zag Harry staan. Hij nam zijn toverstok.

"Sectumsempra" Riep hij luid.

Draco viel op de grond en al snel verschenen er allemaal bloedvlekken op zijn hemd. Ik kreeg een steek door mijn hart.

"Harry!! Hoe kun je!" Riep ik boos.

Hij schrok en ik liep naar hem toe. Hoe kan hij nu zo iets doen?

"Alice... I-Ik euhm het spijt me ma- maar ik was boos o-omdat hij je zo veel pijn doet. "Stotterde Harry.

"Daarvoor moet je hem niet laten doodbloeden." Zei ik kwaad.

Ik knielde bij Draco neer. Hij voelde koud aan en zachtjes kreunde hij. Ik nam zijn hand vast en een traan gleed van mijn wang. Ik hoorde voetstappen en Kort daarna zag ik professor Snape. Harry liep weg, wat ik niet heel erg vond. Ik wil hem even niet meer zien. Ik keek Snape hoopvol aan en hij richte zijn toverstok op Draco en herhaalde heel de tijd dezelfde spreuk. Het bloed trok zachtjes weg en hij kreeg weer wat meer kleur op zijn gezicht. Hij kreunde zachtjes. Snape tilde hem op.

"Kom jij ook maar mee juffrouw Potter." Zei hij kil.

Hij liep richting de kerkers en ik liep achter hem aan. Ik hoop dat alles goed komt met Draco. Hij mag het dan wel uitgemaakt hebben ik hou van hem. Snape legde hem op een veldbedje.

"Moet hij niet naar de ziekenzaal?" Vroeg ik aan Snape.

"Beter van niet." Zei hij kil.

"Waarom niet?"

"Heb je liever dat ze hem onderzoeken en het teken zien?"Zei hij weer kil.

Ik knikte van niet en ging naast het bedje zitten. Ik zat in met Draco, Hij doet me dan wel veel pijn maar hij bedoelt het vast zo niet.

"Binnen 10 minuten zal hij wel weer wakker zijn. Zeg hem dat hij rustig aan doet." Deze keer klonk het iets liever maar toch.

Snape liep terug weg en ik bleef alleen met Draco. Ik nam zijn hand vast en dacht terug aan wat er gebeurt was. Ergens ben ik boos op Harry maar ergens ook weer niet. Ten eerste ik kan niet boos zijn op Harry en ten tweede Hij deed het alleen maar om me te beschermen. Gelukkig was Snape er, en wist hij wat hij moest doen. Wacht eens... Snape weet van het teken. Hoort Snape dan ook bij de dooddoeners? Ik hoorde Draco zachtjes kreunen en zijn ogen gingen zachtjes open.

"A-alice wat doe jij hier?" Vroeg hij geschrokken maar toch wat suf.

"Ik geef om je en wou zeker weten dat alles goed ging." Zei ik lief.

"Waarom? Ik heb het uitgemaakt." Ik slikte.

"Ik hoopte ergens dat je dat niet meende. M-Maar mag ik dan weten waarom je het hebt uitgemaakt?" Hij zuchte.