Verliefd?

Hoofdstuk 24: Het bal.

Ik wed wakker in mijn eigen bed. Ergens miste ik het gevoel wel om naast Draco wakker te worden. In de ziekenzaal was het best nog wel leuk met ons groepje alleen vond ik het jammer dat Draco plots verdwenen was. Harry had me ook verteld dat ze Draco nog steeds niet mochten maar er wel normaal gingen tegen doen als het echt nodig was. Daar was ik wel blij om. Ik hoop alleen dat ze het volhouden. Ik heb wel alle vertrouwen in Harry en Hermelien maar ik denk niet dat Ron het heel lang zal vol houden. Vandaag ga ik naar het bal met Draco! Ik kon het nog steeds niet geloven. We gaan wel als vrienden maar dat wilt toch zeggen dat hij met niemand anders wilt gaan? Of had hij het al aan iemand gevraagd en had ze nee gezegd en wou hij daarom met mij gaan? Oke stop met denken en wees blij dat je samen met hem gaat! Hermelien kwam blij de kamer op gelopen.

"Vanavond is het eindelijk zo ver Alice! We gaan naar het bal! Jij met Draco en ik met Ron! Het wordt een perfecte avond! Ik kijk er zo naar uit!" riep ze enthousiast.

"Misschien kust Ron je wel he!" riep ik plagend terug.

"Ach hou je kop misschien kust Draco jou ook wel!"

Bij die gedachten begon ik te blozen. Hermelien merkte het op en begon te lachen. Ze nam een kussen en sloeg het op mijn hoofd. Ik moest ook lachen en nam ook een kussen. Je kan het al raden een kussen gevecht! Ik was wel blij dat alles weer oké was tussen ons groepje ik miste deze tijden echt zo hard. Er werd op de deur geklopt maar we negeerde het we bleven maar roepen, lachen en gillen. Zachtjes ging de deur open en verschenen Ron en Harry. Ze keken ons met een lachend gezicht aan en we stopte.

"We kwamen vragen of jullie mee kwamen ontbijten." Zei Harry

"Hmm ontbijt hebben we daar wel al zin in Alice?" vroeg Hermelien geheimzinnig. ik knikte van nee.

"Aanvallen !!" Riepen we luid en we begonnen met onze kussens op Harry en Ron te slaan. Ze moesten lachen en namen ook snel een kussen. we hadden ons in twee teams verdeeld. Ron met Hermelien en ik met Harry. Het was zo leuk. Alle stress was echt even weg. Na toch een half uurtje hadden Ron en Hermelien opgegeven. Hermelien en Ron zaten op Hermelien haar bed en Ik zat met Harry op mijn bed. Heel de kamer lag vol met witte pluimpjes.

"Zullen we maar gaan eten?" vroeg Ron hongerig.

"Honger van het verliezen dan?" Vroeg Harry lachend.

"Grappig hoor." zei hij nep boos.

We stonden op en voor we de deur uit gingen zei Hermelien de spreuk 'sanitato' en de kamer ruimde zich vanzelf op. best handig die moet ik onthouden! we liepen naar de grote zaal voor het ontbijt waar we een beetje aan de late kant voor waren. We gingen zitten en ik smeerde een boterham. Ik zag Draco binnen komen en hij keek me nogal raar aan. Waarom snapte ik niet echt maar daarna gaf hij me toch een glimlachje. Hermelien die met haar rug naar Draco zat keek me lachend aan.

"Laat me raden...Draco?" ze moest lachen en ik moest blozen.

"Ach hou toch je mond." zei ik beschaamd terug.

"Met wie ga jij eigenlijk naar het bal?" Vroeg Hermelien aan Harry.

"Ik ga samen met Cho." zei hij zacht.

"Met wie ga jij eigenlijk?" Voeg Harry toen aan mij.

"euhm... I-ik ga met... Draco." zei ik twijfelend.

"Ooh schattig!" zei Harry met een knipoog.

Ik bloosde en gaf hem een glimlachje. Ron keek me eerder wat bezorgd aan. Ik ben al blij dat hij geen stomme opmerkingen maakt. Ergens snapte ik hem wel. Hij wou me beschermen en moest Draco effectief een dooddoener zijn was hij inderdaad gevaarlijk. Maar ik denk niet dat hij er één is anders had hij me wel pijn gedaan en was hij nooit zo lief tegen mij geweest. De dag ging zo traag voorbij. Lessen waren er ook niet vandaag ter voorbereiding van het bal. Samen met Hermelien ging ik naar Zweinsveld voor nog een paar juwelen en schoenen. We liepen een winkel binnen en in een nog geen minuut tijd had Hermelien een paar prachtige oorbellen vast.