Uyanık mıyım, rüyada mıyım? Kolumu biri dürtüyor, gözlerim kapalı olduğundan açsam bile göremeyeceğim bir karanlık hakim olduğu için gözlerimi açıp kapamam bir oldu.
"Hııı?" diye bir ses çıkartmıştım.
Taehyung manyağı uyanıp yine beni mi rahatsız etmeye gelmişti acaba? Gerçi o üzerime atlayıp tepinirdi, şu an iki parmak omzuma dokunuyordu yani evde üç kişi olduğumuza göre... Jimin?
"Jungkook, özür dilerim uyandırdım." Gözlerim anında sonuna kadar açıldı. Jimin'in mahçup ses tonunu işittiğim gibi ona doğru olan tarafa dönüp karanlıkta güzel yüzünü seçmeye çalıştım.
"Bir sorun mu var?" Telaşlı çıkan sesimi düzeltmeye çalıştım ama baya telaşlı çıkmıştı.
"Şimşek çakıyor ve bu bana kötü bir şeyler hatırlattı. Acı çektiğimi hissettim sanki, uyuyamadım bu yüzden."
Kalbim acıdı, kim bilir ne yaşadı da bu derece hissedecek kadar kötüydü? "Yapabileceğim bir şey var mı?"
Çekindiğini hissediyordum, acaba ne söyleyecekti? "Bunu istemenin mantıksızlığı var ya da sana saçma gelecek bilemiyorum. Tamam uzatmayacağım, benimle yatar mısın?"
Has...
Tamam, abartıyorum. Alt tarafı yanımda uyur musun demeye çalışıyordu fakat neden benimle yatar mısın diyerek farklı şeyler düşünmemi sağlamıştı? Zar zor yutkunarak boğazımdaki düğümü çözmüştüm.
"Uyuyamıyorsan gelirim tabii ki." diyerek dünden razı yanımı gösterdiğimi düşündüm bir anda.
Yattığım uzun koltuktan kalkarak önden ilerleyen Jimin ile birlikte yatağıma gittim. Duvar kenarına ben geçerken diğer tarafa da o geçmişti.
Jimin sessizce uykuya daldığında ben sabaha kadar uyuyamadım. Neden bilmiyorum fakat uyuyamaz ya da bir şeye ihtiyacı olur düşünceleri beni uyutmamıştı bir türlü. Sabah karşı benden tarafa dönerken eli kolumu çarpmıştı, elini çekmeyerek iki eliyle kavradı kolumu. Birkaç saat öyle durdu, sonra sabahın ışıklarıyla gördüğüm kadarıyla kaşları çatıldı, yüzü değişti ve kolumu sıktı.
Ses çıkartmayarak uyumasına devam etmesini izledim. Kolumu sıkan elin şiddeti daha da arttıkça onu uyandırmaya çalışmıştım. Hafif olan bir uyarıyla yatakta birden sıçramasıyla ben de birden sıçradım, az daha kafa kafaya geliyorduk.
Korkuyla dümdüz bakan gözleri yanında benim olduğumu fark edince bana dönmüştü. "Sen de kimsin?" Ter içinde kalmıştı gördüğü rüya yüzünden.
"Bekle." Yataktan kalkarak Jimin'in odasına gittiğimde yavaşça kapıyı açıp Taehyung'u uyandırmamaya dikkat ederek Jimin'in defterini aldım ve kendi odamda bekleyen Jimin'e giderek defteri ona uzattım.
Sorgulamadı, defteri alıp okudu birkaç sayfa. Yaslandığım yerde yüzünü inceledim, hafif aralık kalan dudakları nefes almasına yardımcı olurken yaşadığı şoktan dolayı normal nefeslerden daha fazlasını alıyordu. Defteri geri kapattı.
"İnandıysan şimdi bana rüyanda ne gördüğünü anlatır mısın?" Rüya kelimesi geçtiği an korkuyla koyu gözlerini bana dikmişti.
Elleriyle saçlarını geriye attırarak hatırlamaya çalıştı. Sakinleşsin diye bekledim belli bir süre, kolay değildi, onun ne düşünüp ne hissedeceğini hiç kimse anlayamazdı.
Hatırlamamak zordu. Her gün yeni bir güne uyanmak zordu.
Dolu gözlerini yere indirdiğinde aralık kalan dudakları konuşmaya hazırdı. "Karanlık. Çok yoğun bir karanlık vardı. Ses yok, ışık yok, her yer karanlık. Bir kabusun içinde sıkışıp kalmış bedenim, ben boylu boyunca yerde uzanıyorum, suratıma yağmur damlaları düşerken bir yandan da şimşek sesi duyuyorum."
CITEȘTI
Remember |Jikook|
Fanfiction"Hatırlamıyor olmak benim suçum değil, tamam mı? Lanet olası bir bozuk plak gibi başa sarmak benim suçum değil." Onun için meraklarım endişeye bürünüp aklımda bir sürü soruya daha yer açmıştı. Korkuyor muydu? Yoksa gerçekten tükenmiş miydi?
