I Was Controlled By A Mafia Boss

Chapter 66 (Finale)

5 MONTHS LATER......

SHANA'S POV

Sa ilang buwan na nagdaan...sa mga lungkot at ligaya...
Sa pagmamahalan at mga kulitan...
Mga pagkakaisa, pagkakaibigan. Mga pangyayari sa buhay natin na hindi natin inaasahan, mga problema na kailangan nating solusyunan...

Mga pagkakataon na kailangan nating tanggapin ang ating kapalaran, mga kapalaran na hindi man karapatdapat sa atin ay kailangan nating tanggapin. Mga pagmamahalan na nauwi sa kasalan at pagkakaroon ng masaganang pamilya.

"Shan, are you ready?" tanong ni Hana na ngayon ay nakatayo sa harapan ko.

Kakatapos ko lang gumawa ng isang tula tungkol sa aking mga kalungkutan...

Tumayo ako at lumabas na sa kwarto...ngayon ang binyag ng anak nila Savannah at Keon.

Sila Morgan at Mads...engaged na...sila Ian at Jade malapit na ding ikasal...sila Alexa at Simon...kasal na at kinasal sila sa Paris. Si Wilson at Hana, they are trying to have a baby...last week nagpunta sila sa doktor at hindi naman sila baog na dalawa. Sila Chester at Samantha...hindi pa daw sila handa sa kasal...ewan ko ba...sila Jester at April...engaged na din...si Erica at Vaugh...kinasal na din..at si Ms. Luxia at Mr. Robert Aeys. Balik Amerika.

Si Savannah at Keon...ayun...happy sila sa natatanggap nilang blessings dahil kasama nila si Pollux.

At ako? Heto pa din...back to normal...wala namang nagbago sa akin eh...ganun pa din ako.

"ngayon binyag ni Pollux di ba?" tanong ko. Tumango naman si Hana...sumakay na ako sa kotse ko at pinaandar patungo sa simbahan na pag-gaganapan ng binyag.

Nang makarating ako...inayos ko muna ang sarili ko. Bigla namang nalaglag ang singsing mula sa maliit kong bag at gumulong ito kaya sinundan ko.

At sa pagsunod kong iyon...bigla siyang dinampot ng isang lalaki.

"ano ba?!--- Chris?" Nasambit ko nang makita ko ang mukha ni Chris...ganun pa din pero nagkaroon na siya ng balbas pero hindi naman masyadong malago...tumutubo pa lang.

"hey, Shana" sabi ni Chris.

Torpe pa din siya...nagkamot siya ng batok dahil siguro ay nahihiya pa siya sa muli naming pagkita.

"hey...kamusta ka na?" tanong ko.

"this must be yours" sabi ni Chris at isinuot sa akin ang isang sing-sing...

Tinignan ko ang sing-sing at may nakaukit dito na 'marry me' kaya napatingin ako kay Chris na ngayon ay nakaluhod na.

"pasensya ka na kung ngayon lang ako nagpakita ulit sa'yo...kasi naman eh...si Boss kasi...pinagtraining niya ako sa head quarters ng isang buwan dahil sa kasalanan ko sorry din dahil hindi ko nasabi agad ang nararamdaman ko sa'yo...I have no guts to tell what I feel for you...because I am not deserving for your love" sabi ni Chris at yumuko.

"tumayo ka nga diyan..." sabi ko.

Tumayo siya at tumingin sa mga mata ko. Nag-iwas ako ng tingin dahil sa tinagal-tagal ay hindi ako sanay na tignan niya ako sa mata...baka bumigay ako ng di oras.

"hindi ako deserving sa pagmamahal mo dahil iba ka...iba ka sa lahat...sobrang bait mo--"

"muntik na akong magmadre...aware ka naman siguro doon?" sabi ko kay Chris.

Nakapaligid sa amin ang mga taong malapit sa buhay namin..akala ko ba ay binyag ito?

"binyag ba ito?" pahabol na tanong ko.

"absolutely not, we've already did that yesterday" sabi ni Keon at bigla kong naalala na nagpractice kami kahapon kung paano bibinyagan si Pollux...wala pa lang practice-practice ang pagbibinyag.

"I am also sorry because of what I did...sa lahat ng mga kasalanan ko sa'yo...sa hindi pagsalo noong nahulog ka...pero alam kong hindi mo ako tatanggapin sa lahat ng ginawa ko sa'yo..." sabi ni Chris na malapit ng umiyak.

Hindi ko alam ang isasagot ko...he broke my heart...he is the first person who broke my heart for the first time.

"you broke my heart...do you think I can accept you? Do you think I will say yes to you? After what you did to me? Nangulila ako ng ilang buwan...nasaktan ako ng ilang araw...hindi ko mapigilang lumuha sa tuwing naaalala ko ang lahat...sa tuwing naaalala ko ang mukha mo...ang boses mo...sa tingin mo ba ganun pa din ang nararamdaman ko sa'yo?" tanong ko sa kaniya habang patuloy na tumutulo ang luha ko...at humihikbi sa tuwing ako ay nagsasalita.

Nakita ko ang reaksiyon ng mga taong nasa paligid namin..puno ng lungkot at katanungan.

"I'm sorry"

Salitang paulit-ulit na narinig ko mula sa bibig niya. Tumingin ako sa kaniya para makita ang reaksiyon niya...malungkot...sobrang lungkot.

Tumulo na isa-isa ang luha niya kasabay ng pagsalampak niya sa lupa dahil sa sobrang hina niya. Hindi niya na kaya.

"bakit ka nanghina? Bakit ka sumuko? Tumayo ka diyan at ipakita mo sa akin kung gaano mo ako kamahal! Ganiyan ka din ba susuko sa susunod na kabanata ng ating buhay...sa kabanata na kung saan...magkakaroon tayo ng pamilya at mabubuhay ng normal? Tumayo ka diyan!! Huwag kang sumuko! Ganiyan ba kadali ang lahat sa'yo?!" sigaw ko sa kaniya.

Napatingin siya sa akin na para bang nagtatanong...I crossed my arms at tinarayan siya. Tumayo siya sa pagkakasalampak niya.

Bigla niya akong niyakap. At iyon ang kinatuwa ko...pero hindi pa dapat magtapos dito ang acting ko.

"wag mo nga akong hawakan at yakapin..." sabi ko at kumawala sa kaniya.

"bakit? Akala ko ba okay na tayo?" tanong ni Chris.

"hindi pa..." sabi ko at ibinigay sa kaniya ang sing-sing na nakasuot sa kamay ko. "propose to me...with sincerity and love" pahabol ko pang sabi.

Kinuha niya ang sing-sing at lumuhod.

"Shana Hanley, the God made you special...special from other girls...he made you and form you like a beautiful woman...you were the kindest, happiest, lovable person that I've met...you always drives me crazy...you rock my world upside down...Shana Hanley...will you marry me? And will you be my Queen of my heart?" tanong ni Chris sa akin.

"yes, I will be your Queen...and please be my knight" sabi ko sa kaniya. Sinuot niya na ang ang sing-sing sa akin.

Tumayo siya at niyakap ako

Napangiti ako sa ginawa niya...sa effort na ginawa niya...sa mga pakulo niya...

JOSHUA'S POV

Mula sa aking kinatatayuan karga-karga ang aking anak...mula dito ay kitang-kita ang kasiyahan nila...dahil nagkaroon sila ng magandang buhay.

"magiging masaya din tayo" sabi ko kay Nicollo.

Magiging masaya din tayo.

--------------

So ayun na nga, waaaahhhh! This is the final chapter...wahahaha...epilogue next sorry sa mga naghintay labyu mga bebeh...

Hi guys, promote muna tayo...V for Venice. For mafia addicts out there. Support, share to your friends and vote, of course comment. Just like what you did to I was controlled by a mafia boss. Please support V for Venice too.

Lovelots.