I Was Controlled By A Mafia Boss

Epilogue

“Minsan, kung sino pa 'yung mga taong malapit sa atin...sila pa ang mabilis mawaglit sa atin. Totoo nga, ang buhay ay parang Quiapo”

AT THE BAR....

Bakit hindi nila sinasagot? Ano bang ginagawa nila? Nilagok ko ang isang baso ng alak sa harapan ko at naiinis ako dahil wala man lang sumasagot sa mga tawag ko.

"hey"

Napatingin ako sa katabi ko. Si Serenity...kaklase ko noong college.

"what's up?" tanong ko sa kaniya.

"I'm fine ikaw? Mukhang may hinihintay kang tawag hah?" tanong niya.

"wala...wala akong hinihintay na tawag" sabi ko.

"ikaw lang mag-isa?" tanong ni Serenity sa akin.

"forever alone" sabi ko at ngumisi.

"hahaha...same here" sabi ni Serenity.

Hindi nagtagal...nagkapalagayan kami ng loob ni Serenity...lagi kaming nagkikita sa bar at nauuwi sa make love minsan.

Hindi ko nakaya nang may nangyari kay Serenity noon.

BASEMENT NG RECEPTION

Sinundan ko si Serenity dahil sa plano niyang magpakasal kay Keon at may plano si Savannah na patayin si Serenity. Hindi ko makakaya na mamatay siya...hindi ko makakaya na mamatay ang taong mahal ko.

Pagkadating ko ay duguan na si Serenity at wala ng malay. Dinala ko siya sa ospital at isinugod siya agad sa ER.

Pagkalabas ng doktor.

"Malala ang tama ng bala sa ulo niya...naapektuhan ang utak niya at baka pagkagising niya ay hindi siya makaalala. Alalay lang at alagaan siya ng mabuti" sabi ng doktor at umalis na.

Pagkaraan ng ilang buwan

Hindi pa masyadong nakakaalala si Serenity at minahal niya na din ako ng lubos.

Nasa C.R. Siya ngayon...baka buntis siya dahil sa pagkakaroon ng morning sickness. Paglabas ni Serenity...malungkot siya kaya tinignan ko ang Pregnancy Test. At nakita ko ang dalawang guhit.

"magiging tatay na ako?! Magkakababy na tayo?! Yess!!!" sigaw ko at nagtatatalon sa tuwa. Niyakap ko si Serenity at hinalikan sa noo.

Pagkalipas ng ilang buwan...

Manganganak na ngayon si Serenity at wala pa din siyang naaalala maski sino...malapit na namang magbagong taon...at saktong-sakto...ipinanganak si Nicollo ang aking anak sa bagong taon.

"hello baby Nicollo" kausap ko sa buhat-buhat kong sanggol. Tinignan ko si Serenity na para bang malalim ang iniisip.

"ayos ka lang?" nag-aalalang tanong ko sa kaniya.

"nakakaalala na ako..." gumuho ang mundo ko sa naging pahayag niya. Bagamat alam kong mangyayari ito...pero, biglaan naman yata?

---------

Naging sakim si Serenity at ginulo ulit ang buhay nila Savannah at Keon. Nalaman ko din na nagdadalang tao si Savannah noon. Pero, hindi ako makaalis ng bahay dahil kay Nicollo.

Abandoned building---

Hinihintay ko si Serenity na makalabas sa abandonadong lugar na ito. Nakita ko ang isang sulat sa katabi kong upuan. Kinuha ko ito at binasa.

Dear Joshua Smith,                    
Hey Hon! Please...alagaan
mo ang sarili mo...
alagaan mo ang anak nating si Nicollo, I know that I am not a sweet wife to you because it's my style, Mahal na mahal kita Joshua...Sorry dahil mas pinili ko si Keon...oo, baliw nga ako dahil ganito ang sitwasyon natin....pero kung mamamatay man ako ngayon, let me say this words to you using this letter. You've been my lovable husband and a father to our child...mahal na mahal kita...sorry sa mga pagkukulang ko sa'yo sa lahat ng sacrifice mo noong nakakaalala na ako...hindi ko naman makakalimutan ang lahat kahit nagkaroon ako ng amnesia...naalala ko ang lahat kaya thank you kasi hindi mo ako pinabayaan.

Ps. Goodbye                              
Serenity Ho-Smith.

Pagkabasa ko ng sulat ay agad akong lumbas sa kotse at pinuntahan siya. Pero huli na ang lahat. Patay na siya.

Pinuntahan ko siya at umiyak sa harapan niya.

"mahal na mahal di kita Serenity" sabi ko.

They ruined my family...

------------PRESENT-----------

Nakatayo ako sa puntod ni Serenity karga-karga ang aming anak na si Nicollo.

"we already miss you hon" sabi ko at hinaplos ang puntod niya.

"Josh"

Narinig ko ang boses ng taong pinakaayaw kong makita.

"Savannah, hey...kasama mo din pala itong si Erica" sabi ko habang tumatayo.

"sorry" sambit niya.

"it's too late..." sabi ko at umalis.

I left them without looking back. Tama lang ang ginawa ko para hindi ko na maalala pa at mag-move on na ako sa mga nangyari. Biglang bumaba sa isang sasakyan ang nakaporma na si Keon.

"do you want a help?" tanong ni Keon sa akin.

"hindi na kailangan" sabi ko at pumunta na sa kotse namin.

I don't need to them, kung kailan may nangyari sa akin...saka si mapipilitang magbago at maging kaibigan. I don't need fake friends.

Babalik ako at itatama ang lahat...humanda kayo sa pagbabalik ko.

-------

AYUN NA!!!! TAPOS NA ANG I WAS CONTROLLED BY A MAFIA BOSS. THANK YOU READERS...PLEASE READ V FOR VENICE

LAV YAH ALL, FORTY NINE.