When The Beki Marries a Leslie

Beki 24~

"NO.THIS CAN'T BE!"

Ayoko pa.Hindi pwede.Hindi ko keri.

Bigla namang may sumiko sa tiyan ko at tumayo sa harapan ko.

"Hoy Beks.Wag kang maarte.Alam mo namang babalik at babalik tayo sa bahay natin.Hindi tayo habang buhay dito,swerte mo naman ha."

Hinagis niya sakin ang mga bag na ako mismo ang nag ayos."Ilagay mo na yung mga gamit sa sasakyan.Ako nang bahala dito,susunod na lang ako."

Lumabas ako ng kwarto at gumora na sa car.Malungkot kong nilagay ang mga gamit namin pero habang nilalagay ko ang mga gamit namin sa sasakyan,bigla akong napatingin sa dagat.

Hindi ko kering umalis dito.Feeling ko,dito ako nababagay.Kasama ang dagat bilang isang sirena.

Pumunta ako sa may dalampasigan at tiningnan ang dagat.

Every turn I take
Every trail I track
Every path I make
Every road leads back to the place I know
Where I cannot go
Where I long to be

See the light where the sky meets the sea
It calls me
No one knows how far it goes
If the wind in my sail on the sea stays behind me
One day I'll know
If I go there's just no telling how far I'l---ARAAAAY!

"SAMUELITA!SABI KO AYUSIN MO NA YUNG MGA GAMIT DIBA!"

"Nakaayos na kaya!Bitawan mo na yung buhok ko.Oh my god!Ang tagal kong inayos yan tas hihilain mo lang."

"Ang arte mo!Maayos ba yung basta-basta na lang sinalpak yung mga bag sa kotse?"

"Bitawan mo muna ako bago kita sagutin."Pero hindi siya nakinig sakin at hinila pa ako sa kotse.

Binalingan ko ulit ang dagat. Hindi man lang ako nakapagpaalam ng maayos sayo.I'll be back at sa pagbabalik ko lulunurin ko na si Samantha.

"Pumasok ka na sa loob!Ako na lang mag-aayos ng gamit natin."

"Aww.Thanks my sweet bluebarney." Mabilis akong pumasok sa sasakyan bago pa niya ako mahabol.Dahil paniguradong magkaka bukol ako pag nahabol niya ako.

"Anong bluebarney ha?Adik ka."

Hindi na lang ako sumagot at tuluyan nang nakatulog.

ANG sarap lang talagang tuktukan ni Samuel.Naabutan ko siyang nag-aala Moana sa tabing dagat.Naku.

Pagkatapos kong ayusin yung mga gamit namin ay tiningnan ko muna sa huling pagkakataon ang tinuluyan namin.

We shall return.At sa pagbabalik namin,siguradong maayos na ang lahat.

Sumakay na ako sa sasakyan at nag seat belt "Samuelita,anong plano mo pagbalik natin sa bahay?Feeling ko sobrang tagal natin dito na hindi na ako marunong tumira sa syudad.Anong masasabi mo?"

Naghintay ako ng ilang minuto pero walang sumagot saakin at dun ko nakitang tulog na tulog pala ang baklang 'to.

Tinitigan ko siyang mabuti at napansin kong gwapo pala 'to.

Biglang tumibok ng mabilis ang puso ko at hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko

"SAMUEL,gising na.Nandito na tayo." Nagising ako at pinakiramdaman ko kung may kakaiba ba sa katawan ko.Baka pinagsamantalahan ni Samantha ang pagkababae ko.Oh no.