YALANIN ESİRLERİ (FİNAL YAPTI)

0.8

Annesinin temiz kızı...
Kirlenmişti.
Beyazı seven kız, beyaza küsmüştü.
Belkide bu küsmek değil,elvedaydı.
Zorunlu bir elveda.
O gün o adamların düşüncesinde, Urganın iki kelimesinde, Ali denen adamın dokunan elleri ile kirlenmişti.
Beyazı ise terk etmişti.
Beyazın üzerinde o kadar kirli bir leke gibi duruyordu ki beyaza söz gelmesini kabul edememiş beyazdan kopmuştu.

Boş boş baktığım duvara, kapının çalması ile devam ettim.
Her yerim sargı içerisindeyken, yatak başlığına yasladığım belim sızlaması ile acıyla böyle oturmaya ve duvara bakmaya, devam ettim.

"Nefes" Özgür'ün yumuşak sesi ile gözlerim doldu.
Babam yanımda olsaydı sıkıca sarılırdım ona,
her ne kadar babamın karşılık vermeyeceğini bilsemde sarılırdım.
'Kim koruyacak ki babamın kollarından başka beni?' diyerek sarılırdım.
Ama babam yok yanımda.
Abi yerine koymak istediğim Özgür vardı sadece. Sıkıca sarılsam sana kızar mısın Özgür bana?

Ellerini yüzüme koydu.
Baş parmakları ile habersiz olduğum göz yaşlarımı sildi.

"Özgür" kendimin bile zor duyduğu ses ile Özgür'e çevirdim duvardan bakışlarımı.
"Ben." kabullenmek istemesemde devam ettim konuşmaya.
"Ben kirlendim.Özgür ben kirlendim.O adam bana dokundu.Canım acıdı, itmeye çalıştım. Yemin ederim ki ondan kurtulmaya çalıştım.Ama o okadar güçlüydü ki beceremedim Özgür. Ben artık beyazı sevemem!" dedim ağlamam kıyamet gibi olan hıçkırıklara dönüşürken.
Özgür bana sıkıca sarıldı.
Canım yansada ses etmedim.
"Şşt, sen birkere hala masumsun! Sakın böyle düşünme Nefes!" dedi bir o kadar sert ve yumuşak sesi ile.
Koydum Özgür ,seni artık içimde abi yerine.
O küçük çocuk sana içimde 'Özgür abi' diye sesleniyor.

Her ne kar dediğin gibi hissetmeyor olsamda, olsakta o küçük kızla. Teşekkürler Özgür yanımda olduğun için teşekkürler Abi.

Özgür dinlenmemi söyleyerek odadan çıkmıştı.
Ama az önce içeriden gelen kırılma sesleri ile.
Evde Urganın olmadığını tahmin ettiğim için, özgür birşey oldu korkusu ile kalktım her ne kadar ağrılarım olsada.

Odadan çıktım.
Özgür ve Urgan kavga ediyordu.
Özgür hareketli biçimde Urganla konuşuyordu.
Urgan ise eline yine kehribarı alarak, çatık kaşları ile Özgür'ü dinliyordu.

Urgan, Özgür ne dedi ise elindeki bardağı fırlatarak özgüre ilerledi.
Yakasını tutarak Özgür'e yumruk attı.
Hayır! Özgüre bunu yapamaz!

Kendimi zorlayarak, onlara doğru ilerledim ve urgan özgürce vuracakken elinden tuttum.
Bana çatık kaşlarla dönerken, donuk bir ifade ile ona baktım.

"Ona vurma! Bana vurmaya alışıksın bana vur!" dedim.Özgür'ü koruma isteği ile.
İkisinde şaşırırken kolay toparlanan Urgan oldu.

"Git yat yerine!Beni deli etme!"diyerek kolunu kurtardı zayıf kollarımdan.

"Diğer sürtükler sana yatıp yatmayacağını sorabilir, ya da sormayabilir.Eğer Özgür'e sözüm olmasaydı orada sana gayet iyi bir şekilde benim senin sürtüğün olmadığımı söylerdim.Hepsi senin yüzünden başıma geldi.Mutlu musun?" diye bağırarak sordum sonlara doğru.
Özgür şaşkınca bana bakıp dediklerim ile kaşlarını çatarken, Urgan kolumdan sertçe tuttu.
"Katilin kızı şu hareketlerin. Ah az kalsın ben sert kızım rolleri ile kendini Özgür'e kanıtlıyorsun sanıyordum." Duygudan yoksun kahkaha attı.

"Bak özgür, Katilin kızı sana duygular besliyormuş." Kaşlarını çatarak bana geri döndü. Kendimi yerde bulurken yaralarım yüzünden inledim.