YALANIN ESİRLERİ (FİNAL YAPTI)

0.20

Ve istediğin hiç yolunda gitmez.

İçinde yaşasada dışarıdan yok sayarsın,
Yaş aksada gülersin,
Acıklı şarkı çıksa delice dans edersin.
Çünkü artık hayat yayından çıkmış bir trendir, belli bir düzeni yoktur...

Ve bazıları hiç büyümemek ister, sen büyümek ve gitmek.

Çünkü belki gidersen devam edersin diye düşünürsün ama önüne engel çıkar.

Gitmek istiyorum.
Urgandan ve en kısası bok gibi olan dünyamdan.

Şuan koltukta oturmuştum.
Yüzümdeki yaralar sayesinde okula gidemiyordum.

Özgür urganın birkaç birşey istedigini ve onun için çarşıya gitmesi gerektigini söyleyerek gitmişti evde urgan ve ben vardık.
Ama urgan bir türlü bir odadan çıkmamıştı.

Kapının çalması ile özgür için hızla kapıyı açmaya gittim.
Ama tam kapıyı açacakken elimin üzerine el konması ile olduğum yerde kaldım.

Kapıyı açmak için elimi indirecektim ki urgan elimi kulptan çekti.

"Neden özgüre kapıyı açmıyorsun?" Diye geriye gittim.

"Beyinsiz olma biraz özgür olsa anahtarla kapıyı açardı!" Dedi  sinirle.

Tekrardan düşününce dediğinin doğru oldu kanıtına vardım.

İkimizin birbirine karşı bakışlarımızı ayıran kapının ardından gelen ses oldu.

"Urgan! Benim baban!"  Urgan bir kaç adım geriledi.
Babası hakkında hiçbirşey bilmiyordum.

Urgan kendine gelerek kapıyı açtı.

İçeriye 50 ila 60'ları arasında bir adam girdi.

Adam içeriye girip beni süzerken, bende fırsat bilip onu süzdüm.
Ama urgan ile tek benzerlikleri varla yok denilecek kadar azdı.

Şimdi anlıyordum urganın aynalardan neden nefret ettigini...

"Bu kim?" Dedi benden gözleeini alıp.

"Neden çıktın ortaya senin o günkü gibi defolup kaçman gerekmiyormuydu?" Dedi sertçe.

"Oğlum! Ben sizin yanınızdan isteyerek ayrılmadım!" Dedi adam urgana. Urgan soğukça güldü.

"Hadi canım! Yoksa annemin öldüğünüde bilmiyormusun?" Dedi urgan alaycılığı gitmiş yerine nefret dolu şimşekler çakan gözleri ışiltı ile parlayarak gelmişti.

"Oğlum! Reis denilen adam ali ile ortak olmuşlardı. Beni sen ve annenle tehdit ettiler. Yıllardır bir depoda zorla tutuluyordum. " dedi adam urganın gözlerine acı ile bakarken urgan yıkılmış bir şekilde birkaç adım geriledi onu ilk defa böyle görüyordum.

"Neden bana söylemedin? Seni oradan istediğim anda çıkarabilirdim! Bizi terk etmene gerek bile kalmazdı.
Sen bizi terk etmeseydin annrm ölmeyecekti!"  Diye gürledi.

Korku ile olanları hala dinlerken yone bir olaydan babamın çıkması ile pişmanlık seviyem artmıştı.

"Senin bir 'Panter' olduğunu bilmiyordum." Dedi gülerek.

Oğluna ilerledi ve erkekçe ona sarıldı.
Urgan kararsızca elini kaldırdı biraz bekledikten sonra babasına sarıldı.

             ₩₩₩₩₩₩₩₩₩

Saatler geçmişti onlar yanlız kalsınlar diye yukarıya çıkmıştım. Yanlız kalmaktan çok baba ve oglu zalimce ayıran ve annesini elinden çalan kişinin brnim babam olmasının bildiğim pişmanlık ve utançla odama gelmiştim.