For the love of Adonis

Challenge # 02

Hubad

Nagising ako.

Matagal kong inisip kung nasaan ako at kung ano bang nangyari sa akin. I tried recalling the event of yesterday – natuloy ba ang kasal ko sa huwes? But then, I could feel that part of my heart, aching. Naalala ko nga ang nangyari kahapon at hindi – hindi natuloy ang dapat sanang kasal ko. I bit my lower lip and started crying again. Ayoko nang umiyak pero paano ko ba pipigilan ang mga luha ko? Akala ko kasi iyon na ang happy ending ko pero wala, binawi siya sa akin, kinuha at malamang hindi na babalik sa akin ang taong iyon. 

Ang masakit sa lahat ay iyong katotohanan na sumama si Tyler ang ex- fiancé ko sa best friend kong si Una. Oo, sumama siya. Maybe it was a bad idea that I introduced them to each other pero kasi college days pa lang magkakaibigan na kaming tatlo and Una seemed to be really okay with Tyler, iyon pala kaya okay silang dalawa kasi may relasyon na sila. Nauna lang kami ng dalawang taon ni Tyler. Hindi ko alam kung bakit niya nagawa sa akin iyon.

Akala ko iyon ang masakit sa lahat pero hindi, pinakamasakit ay iyong si Tyler ang tatay ng anak ni Una, na inaanak ko pa. They boy was already three years old. Ang sabi lang ni Una sa akin noom bago kami makatapos ng college ay nabuntis daw siya ng ka-dorm niya, pero kahit kailan hindi pumasok sa isipan ko na si Tyler ang nakabuntis sa kanya.

Ang kapal ng mukha nila. Anim na taon ang relasyon namin ni Tyler at sa loob ng mga taong halos dalawang taon lang niya kinayang maging faithful sa akin.

Napaiyak ako. Ang sama-sama ng loob ko – sobrang sama ngayon ko lang napansin na wala akong bra at nakasuot lang sa akin ay isang puting boxers. Napabalikwas ako ng bangon.

"Nasaan ako?!" I exclaimed. Tumayo ako. Itinakip ko sa boobs ko ang mahaba at kulot kong buhok. Kasabay noon ay ang panlalaki ng mga mata ko dahil may lalaking lumabas sa isang kwarto na walang saplot sa katawan!

Nakaturo sa itaas ang chorva niya!

Papungas-punga pa siya. Hindi ko naman alam kung sisigaw ako dahil nakatitig lang ako sa chorva niya.

Ang laki noon!

Oh my god! First time kong makakita ng ganoon na buhay! Kadalasan kasi patay iyong nakikita ko o kaya man kulubot na kasi pang-matanda! Iyong sa kanya, malaki, mahaba, mataba, bilog na bilog iyong ulo tapos medyo red para bang nagba-blush siya kasi baka alam niyang nakatingin ako sa kanya.

Napasinghap pa ako nang naramdaman kong para bang tumulo ang laway ko dahil sa kakatingin sa chorva niya. Para akong nakaramdam ng uhaw.

"Hoy!" Napasigaw ako nang sumigaw siya, Napatingin ako sa kanya. Napaawang ang labi ko.

Ngumisi siya sa akin. "Alam ko. Ang gwapo ko diba." He said. Nanlaki ang ulo ko nang hawakan niya si chorva. He stroked it a bit. Doon ako napasigaw.

"Maniac! Manaic! AHHHH!!!" Nagtatakbo ako palabas ng bahay na iyon – nakalimutan kong nakahubad nga rin pala ako. OH MY GOSH! Natigilan ako nang makita kong nakatingin sa akin ang mga tao na malapit sa dagat, Humangin pa kaya tinangay ang buhok ko. Mangiyak-ngiyak na ako sa kahihiyan. Hindi ko alam kung saan ako pupunta. Nagulat pa ako nang bigla akong yakapin ng lalaking iyon. Sa pagkakataong iyon ay may suot na siyang short. May dala rin siyang tuwalya na ibinalot niya sa akin. Napasinghap ako.

"Bitawan mo ako! Maniac!"

"Gaga! Gwapo ako! Hindi ako maniac! I'm just plainly hot. That's all!"

Ipinasok niya akong muli sa bahay at padaskol na pinaupo sa sofa kung saan ako nagising.

"Sino ka?" Nanginginig ang boses ko. "Bakit ako nakahubad?! Ni-rape mo ako?!" I hissed at him.

"Pwede ba? Hindi kita tipo! Iyong mga tipo ko iyong lumalaban ng laplapan hindi ng bunganga lang. Dapat nga magpasalamat ka pa sa akin dahil iniligtas kita doon sa labas kahapon habang lasing na lasing ka. Sa dami ba naman ng tutulugan mo sa may aplaya pa. Masyado kang agaw-eksena. Kung hindi ka ba naman tanga! Saka bakit ka ba sigaw nang sigaw? Ngayon ka lang ba nakakita ng bur ng isang gwapong tulad ko?" Kunot na kunot ang noo niya habang pinagmamasdan ako.

Napansin kong bakat pa rin ag chorva niya mula sa boxers niya. Napalunok pa ako nang maalala ko ang hitsura noon kanina.

"Matigas iyong ano mo?! Maniac!"

"Gaga! Ang tawag diyan morning wood! H'wag kang asyumera! Gaga ito! Sipsipin ko iyong utong mo makita mo hinahanap mo!" Nanlaki ang mga mata ko. He's so vulgar! Napapailing na tinalikuran niya ako. Hindi na siya nagsalita matapos iyon. Nagpunta na lang siya sa kusina para siguro magkape. Naaamoy ko kasi iyong aroma niyon. Sinubukan kong kalmahin ang sarili ko para naman maitanong ko nang maayos sa kanya kung nasaan ang mga damit ko. Dahan-dahan akong tumayo para sundan siya. I was right about the coffee thing. He was standing near the sink and he was eyeing me.

Those deep dark brown eyes – it's as if he could see right through me.

"Uhm... nasaan iyong damit ko?"

"Wala. Tinapon ko. Ang baho eh."

Tumaas ang dugo ko sa sinabi niya. Bakit naman niya itatapon ang damit ko?! Damit ko iyon!

"Bakit mo tinapon?! Kung mabaho, sana nilabhan mo na lang?!"

"Sa gwapo kong ito, ipaglalaba pa kita? Tang ina ha!" Nilapag niya ang tasa ng kape at lumapit sa akin. Nakangisi siya. Ako naman ay napapaurong hanggang sa ma-trap ako sa pagitan ng katawan niya at ng pader. Nag-iinit ang pakiramdam ko. Hindi ko alam kung damit mainit talaga o dahil sa singaw ng katawan niya kaya mainit ang paligid.

I swallowed hard. Napapatingin ako sa katawan niya. What caught my attention was his tattoos in his collar bone. Emilio ang nakalagay sa kanan, sa kaliwa naman ay isang malaking letter D. What's with the D?

"What's with the D?"

"You want the D?" He asked me. "Nagmamadali ka naman masyado." Hinapit niya ang katawan ko. Napasinhap pa ako nang maramdaman ko ang kanya sa akin. Ang lapit - lapit namin. Matangkad siya at abot ko lang ang hanggang sa ilalim ng baba niya. Naamoy ko siya at dahil yata sa amoy niya kaya hindi ako nakakapag-isip nang ayos.

"Ano munang pangalan mo?"

Hindi ko alam kung bakit ko naisipang sabihin ang pangalan ko pero ginawa ko. I told him my real name kahit na hindi dapat.

"Ree."

Napaawang ang labi niya.

"Reese?" He asked. Kunot na kunot naman ang noo niya.

"Ree. Short for Rizalina. Decemeber 31 kasi ang birthday ko. Rizalina. Ree. Ako si Ree."

"Okay, Ree... mukhang masarap ka."

Nabigla ako kaya sinampal ko siya. Bumiling amg mukha niya. Nang muli siyang tumingin sa akin ay nagbago na ang mga mata niya.

"Putang ina." Bulong niya. Bakit nakakapgpa-init ang mura niya. "Hit me anywhere but the face!"

Walang dalawang sabing naganap, bigla niyang ibinaba ang labi niya sa labi ko. Nilamukos niya ang labi ko nang isang mainit na halik. Damang-dama ko ang bawat hagod niya sa akin. Lasang-lasa ko ang kapeng ininom niya.

Alam kong hindi nararapat. Alam kong mali dahil hindi ko naman siya kilala pero, pero nadadarang ako. Dala na rin ng pinagdaanan ko nitong mga nakaraang linggo, lahat ng sakit, pagkapahiya, iyak, galit at paghihinampo ay inilabas ko sa halik na iyon.  Hinayaan kong madala alo nang halik na iyon sa kung saan. Hanggang sa matagpuan ko ang sarili kong tinatanggap ang pagsalakay ng mainit niyang dila aa loob ng bibig ko.

It felt so good. So good that I actually want to forget things and be with this stranger.

Pero naalala ko si Lola Lotti at ang mga pangaral niya sa akin.  Sinabi niyang dapat haharap ang babae sa Diyos sa araw ng kasal niya bilang isang birhen -- isang malinis na babae, puro para karapat - dapat sa kulay puti.

Itinulak ko siya nang buong lakas ko at muling sinampal.

"Bastos!" Sigaw ko.

I walked out pero may pahabol pa siya.

"Ang bastos umeebak sa plato!"

I cringe. Yuck!