Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
#Ariana Grande - breathin
BÖLÜM 2: "TEKLİF"
"Hoş geldin..."
"İtiraf etmeliyim ki... Seni gerçekten beklemiyordum. Kim derdi ki, gün gelecek ve seni ofisimde kahve içerken bulacağım?" diyen Berim'le karşısındaki kadın oturuşunu bozmadan sahte bir gülümsemeyle karşılık verdi. Dudaklarına götürdüğü dumanı tüten kahve yeni geldiğini gösteriyordu.
"Sürprizleri sevdiğimi bilirsin..."
Berim'in yüz hatları değişmedi fakat gözlerindeki ifade ister istemez sertleşti. Geçen sene ona yapılan tatsız bir sürprizin başkahramanı karşısındaki kadından başkası değildi. O günden bu yana sürprizlerden, sırlardan nefret ediyordu.
"Seni tanımıyorum ve bu yüzden ne sevdiğini bilmiyorum," deyip evrak çantasını ile kişisel el çantasını masasının üzerine bıraktı ve kendini bozmadan koltuğuna oturmaktansa davetsizce gelen kadının karşısındaki tekli koltuğa yerleşti. Bacak bacak üstüne atıp yüksek topuklu ayakkabısını salladı, ardından cevap beklercesine ona bakmaya başlarken karşısındaki kadın sahte bir gülümseme ile parmaklarının arasında tuttuğu fincanı orta sehpaya bıraktı.
"Seni ciddiye almamıştım. Hata yaptığımı fark ettiğim için buradayım. Sen ciddiye alınması gereken bir kadınsın," diyen kadınla Berim duygusuzca onu izlemeye devam etti.
"Ofise nasıl girdin?"
"Küçük bir yalanla asistanın burada oturmama müsaade etti."
Berim başını salladı ve asistanını sonra uyarmayı aklına yazdı. "Beni ziyarete gelmediğine göre konumuz ne?"
"Gerçekten tahmin edemiyor musun?" diye soran kadın onu baştan ayağı süzdü ve gördüğü güzellik karşısında dişlerini birbirine bastırdı. Berim çok güzel, çekici bir kadındı ve bu hoşuna gitmiyordu.
Berim, "Seninle bir bağımız yok. Seninle hiçbir ortak noktamız yok. Neden geldiğini nereden bilebilirim?" derken üstten bir bakış attı ona.
"Onu benden kimse alamaz, Berim. Sen bile alamazsın. Bunu yapmamanı tavsiye ediyorum." Berim kalakaldı çünkü karşısındaki kadın onu suçluyordu. Oysa birilerini suçlaması gereken kendisi değil miydi?
"Ne saçmalıyorsun, Eslem?" Onun ismini ağzına almak bile iğrenç bir tat bırakıyordu dilinde. İster istemez yüzünü buruşturdu. Bu nasıl bir yüzsüzlüktü?
"Berim... İkimiz de çok güçlü kadınlarız ve her şeyin farkındayız. Tüm bunlara rağmen aptalı mı oynamak istiyorsun?"
Berim duruşunu bozmadan Eslem'e doğru hafifçe eğildi, ardından "Güçlü bir kadın olsaydın, benim ayağıma gelmezdin!" diye yıkıcı bir darbe indirdi karşısındakine.
