Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#Cem Adrian & Birsen Tezer - Beni Hatırladın mı?
BÖLÜM 9: "EN GÜZEL HAL"
"Peki kalbin hiç kırıldı mı?"
"Sadece bir kez..." Berim anlamayarak yanındaki adama döndü. Kaşlarını çatıp onun yüz hatlarında gezinirken yeniden Berra'nın sesini duydu. "Kim yaptı sana bunu? Bence çok pişmandır. Sonuçta baya bir giderin var."
"Tövbe tövbe..." diye onun kolunu dürten Savaş ile Berra omuz silkip tüm dikkatini Kenan'a verdi.
"Hım... Pişman mı bilmiyorum..." Kenan rahat bir adamdı. Başkalarının yanında da bu rahatlığından ödün verme gereksinimi duymuyordu. O nedenle hiç kimseyi umursamadan sol tarafına döndü ve Berim'le göz göze geldi. "Pişman mısın?"
"Yuh! Berim ablam mı?" diye yapay bir şaşkınlıkla soluyan Berra anında gözlerini Eymen'e dikti ve onun yüzündeki ifadenin ne denli karardığına şahit oldu.
"Bu konuyu kapatsak?" Berim ister istemez bu konu yüzünden gerildi. Her şeyden önce ağabeyi masada oturuyor ve onun karşısında böyle bir konuşma sürdürmek istemiyordu. Her ne kadar araları çok iyi olsa da böyle bir şeyi konuşmak yanlış geliyordu.
"Çok enteresan bir konu ama ya..."
"Bence de..." Berra ilk defa Savaş'tan böyle bir tepkinin geldiğini görünce anlamayarak yanına döndü ve Savaş'ın Kenan ve Eymen arasında gidip geldiğini görüp gözlerini kısarak baktı.
O gece Savaş bir şekilde Eymen'i Berim'den uzak tutmaya karar vermişti çünkü Eymen'e inanmamıştı. Eymen Berim'i sevmediğini söylüyordu fakat söyledikleri ile yaptıkları örtüşmüyordu.
"Sizi eğlendirebildiysek ne mutlu bize." Berim tuhaf bir bakışla Savaş ve Berra'ya baktı, ardından Kenan'a döndü. "Ayrıca senin kalbini kırmadım."
"Bana karşılık vermeyen kimdi?"
"Sana nedenlerimi söylemiştim..." diye karşılık veren Berim nerede ve kimlerle olduklarını unutmuş gibiydi. Kenan ise farkındaydı fakat aldırmıyordu. Utanacak yaşları çoktan geçmişlerdi.
"Berbat bir sevgili olduğunu söyledin. Denemeden bilemem ki..."
"Kenan..." Berim zor durumda kalmıştı çünkü ağabeyi gerçekten her şeye şahit oluyordu.
"İsmimi böyle tatlı tatlı söylediğinde konu kapanmıyor..."
Ve Berim'in yüzündeki kan çekildi. Yavaşça yüzündeki ifadeyi sildi ve önüne döndü. Beklediği olmadı. Eymen onu izlemiyor, aksine bakışlarını masadan ayırmıyordu. Derin bir iç çekip o gecenin hatıralarından uzaklaştı ve birkaç gece önce duyduğu konuşmaları zihnine getirdi.
