Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
#Rihanna - Cry
BÖLÜM 4: "OYUN"
"Eymen beni çileden mi çıkarmaya çalışıyorsun? Karşımda sakin ve ukala tavrınla ne yapmaya çalıştığının farkındayım. Yapma!" diye cümlenin sonunda aniden bağırdığında genç adam dilinin kilidini çözdü ve ona aynı şiddetle karşılık verdi.
"Sen her şeyi yaparken iyiydi!"
"Hiçbir şey yapmadım!"
"Yaptın!"
"Hayır! Yapmadım!"
Eymen alay dolu bir kahkaha attı, "Yaptın. İkimiz de biliyoruz bunu, Berim!" diye hissettiği çaresizlikle kükredi.
"Benim hayatımda kimse yoktu!"
Koca bir sessizlik... Berim dudaklarından ona sormadan firar eden itirafla yutkundu. Gözleri yanmaya, boğazında bir yumru dogmaya başlarken gözünü kırpmadan onu dehşet içinde izleyen adamı seyrediyordu. Eymen ise kendine bir türlü söylemediği gerçeği etkilendiği kadının dudaklarından duyduğu an dağılmıştı. Ve onun dolmaya başlayan mavileri... Eymen acı bir şekilde o sularda boğulmaya başladı.
Berim ve Eymen'in arasında hiçbir şey yaşanamamıştı. Ve buna rağmen çok şey yaşanmıştı.
"Bu yüzden..." Eymen ona bakmaktan kaçınan kadına yaklaşmak ve dokunmak istedi fakat kesin bir hareketle engellendi. "Sana yalan söylemedim. Sana yalan söylemedim, Berim."
"Senden tam da beklediğim hareket," deyip duygusuzca güldü Berim. "Umurumda değilsin. Hiç olmadın."
"Seni kandırmadım, Berim..."
"Neden gitmiyorsun?" Eymen anlamayarak önündeki kusursuz yüzün hatlarında gezindi. "Neden gitmiyorsun, Eymen? Neden bu ülkeyi terk etmiyorsun? Neden Milano'ya geri dönmüyorsun?"
"Berim..."
"Neden onunla evlenmiyorsun?" Ve yeniden koca bir sessizlik. Eymen şaşkınlıkla kalakaldı çünkü karşısındaki kadının bir şeylerden haberi olmuştu. Başka neyi öğrenmişti, bilmiyordu fakat büyük bir ayrıntıdan haberdardı, bundan emindi.
"Sen bunu nereden biliyorsun?" diye sordu Eymen ciddi bir yüz ifadesiyle. Nedense aklına gelen insanların bu evlilik meselesini Berim'e demeyeceklerini düşünüyordu. Peki bu kadın bu meseleyi kimden duymuştu? İster istemez bakışları yeniden o kahve fincanında fark ettiği ruj izine döndü.
"Gerçekten konumuz bu mu? Burada kalmak için bir nedenin vardı. Kardeşin... Şimdi artık gidip o çok sevdiğin hayatına dönebilirsin." Berim karşısındaki adamın onu dikkatle incelediğinin farkında olarak yüz hatlarını kontrol altına aldı. "Birce için sana yardımcı olacağım. Ofisimden artık gitmeni istiyorum."
