*Bölüm parçası:
Arctic Monkeys-Do I Wanna Know?
*Multimedya'daki resim,bölümün içeriğiyle bayağı uyumlu,bakmanızı tavsiye ederim.
Ayak sesleri daha da sıklaşınca adımlarını hızlandırmıştım ki birden ayağıma çarpan başka birinin ayağı yüzünden yere yapıştım.Ben daha ne olduğunu anlayamadan,bir el yakalarımdan tutup beni tellere doğru savurdu.Gözlerimi araladım ve sonunda karşımdakileri görebildim;Styles'ın çetesi.Sahipleri olmadan gelmelerine şaşırmalı mıydım?
"Bakın burada kim varmış,ezik Tomlinson."
Liam denen çocuk iğneleyici ses tonuyla konuştuktan sonra diğerlerine döndü ve sinir bozucu bir şekilde güldüler.3'e 1...Hiç adil görünmüyordu.
"Ne o anca ordu gibi mi gelebiliyorsunuz üstüme,sıkıyorsa tek tek gelin.Ah pardon unutmuşum sizin gibi zavallılardan bunu istemek...Benim hatam."
Taklitlerini yaparak iğneleyici bir şekilde güldüm.Bu bir grup zavallıya dersini vermem gerekiyordu sanırım.Dediklerimden sonra suratları düşünce galip havasında önlerinden geçtim.Liam'a omuz atmayı da es geçmedim.İçimden bir ses o çocuğun başıma daha çok bela olacağını söylüyordu.
"Hey nereye,daha yiyeceğin bir dayak var" Ve suratıma gelen yumruk ile geriye doğru sendeledim...Anlaşılan pes etmeyeceklerdi.Kendileri kaşındılar.Yumruğumu gelişi güzel savurdum.Ah.Liam'ın yere yapışmasını izlemek...Ben yerdeki Liam'a bakarken Calum denen esmer çocuğun karnıma attığı tekme ile yere savruldum.Calum,üstüme çıkıp yakalarımı tuttu.
"Şimdiye kadar defalarca okulumuza gelip sinirimizi bozmana rağmen hala dayak yememen,kurallarımızı çiğnemen bizi fazlasıyla sıktı anladın mı?Seni şanslı piç." Ve bir yumruktan sonra bu sefer beni tellere yapıştırıp yakalarımı tutan Liam'a bakıp zorla konuşabildim.
"Ne şansından,ne kuralından bahsediyorsunuz?"
"Biz hoşlanmadığımız biri oldu mu ona işkence uygularız,bu bizim bir yandan da okuldaki otoritemizi sağlamlaştıran bir şey.Ama sen geldiğinden beri her defasında Harry sana işkence uygulamamızı erteleyip durdu.Ve bir bakalım ne oldu? Bu bizim sana olan nefretimizi körükledi ve biz de seni takip edip işini bitirmeye karar verdik.Ta-da!!" Suratıma ardarda gelen yumruklara aldırmadan dediklerini düşünmeye başladım.Ama aklıma hep tek bir soru geliyordu.Neden?
Sırayla bana yumrukları savururlarken bir yandan da karnıma tekmeler atıyorlardı.Ben artık hissetmemeye başlarken birden yumrukların durduğunu hissettim.
Öldüm mü acaba?
Sonunda gözlerimi araladığımda onun burada olduğunu gördüm.Styles.Ama sadece o vardı.Diğerleri nereye gitmişti? Zorlukla ayağa kalkmaya çalışırken geriye doğru düşüyordum ki bir çift kolun beni tuttuğunu hissettim.Hemen toparlanıp,oradan uzaklaşmak için hızlı adımlarla yürümeye başladım ama arkamdan geldiğini hissediyordum.Bir gün için bu kadar Styles vakası yeterdi bana.Tanrım,daha yaşadıklarımı düşünmem lazımdı!
Neyse ki yediğim yumrukların vücuduma etkisi tahmin ettiğim kadar kötü olmamıştı.Elimi yüzüme değdirdiğimde;Sadece ağrı vardı,kan yoktu.Hızlı adımlarla yürümeye devam ederken,beni kolumdan çekmesiyle ona döndüm.
"Ne var ?!"
Elini kolumdan çekti ve dudak büzdü.Bunu neden yapıyordu ki?
"Teşekkür etmek yok mu?" Sinirlenme Louis,sakin ol.
"Ah tabi,kendi çetenden beni kurtarmana değil mi? Hiç sanmıyorum!"
"Peki o zaman.Israr etmeyeceğim.Hem zaten bu gece birlikteyiz,adımı inleyerek bunu telafi edeceğinden şüphem yok." Ve yine o pis sırıtış...
Neydi bu şimdi?
Birlikteyiz.Bu.Gece.İnlemek.Gece.İnlemek.
Aklından neler geçiyor hiçbir fikrim yoktu ama benim için iyi olmadıkları kesindi.Belki de bana işkence etmek istememesinin sebebi buydu.Benim için daha kötü planları olduğundandır.Ah.
"Ne saçmalıyorsun?Seninle uğraşmaktan daha önemli işlerim var,şimdi beni rahat bırak!"
Tekrar yürümeye başladım ve tekrar kolumdan çekti.Harika.Şimdi de deja-vu yaşıyoruz!
"Yine ne var?!" Kulağıma doğru yaklaştı.
"Üzgünüm ama ben de seninle geliyorum.Ve bana karşı gelemezsin yoksa-"
"Yoksa ne?" Sözünü bitirmesine izin vermeden delici bakışlarımla ona bakarak sözünü kestim.
"Yoksa annene bize işkence uyguladığını söylerim.Bayan Tomlinson'ı üzmek istemezsin değil mi?" Ve yine büzülen dudaklar...
Lanet olsun! Annemi kullanacağını tahmin etmeliydim.Nefret ediyorum Annem'in zayıf noktam olmasından! Onu üzmek,isteyeceğim en son şeydi.Styles,12'den vurmuştu beni!
"Tamam." Ne diyebilirdim ki? Ondan kurtulmak için her şeyi verirdim.Evet,evet her şeyi.
"Tamam ne?" Söyletmese olmazdı değil mi?
"Tamam,benimle gelebilirsin." Gözlerimi devirerek cevap verdim.
Ben yürürken yanımdan yürüyor,bir yandan da sırıtıyordu.Yeter artık şöyle sırıtma!
"Güzel.Bu gece çok eğleneceğiz."
