مزخرف یا هرچی اسمشو میزاری

یادداشت هفتم

از وقتی که یادم میاد از همون بچگی تا چشممو باز کردم علاقم به خانوادم منو بهشون وابسته کرد از همون موقع بهشون اعتماد کردم که همیشه هستن
ولی اولین بار که فهمیدم از دست دادن یعنی چی
خانوادم تنهام گذاشتن
بزرگتر شدم
به دوستام و غریبه های آشنای تو زندگیم وابسته شدم
ولی اونام رفتن و تنها موندم
داغون شدم
ب خودم گفتم کافیه وابسته شدن
وارده دنیای مجازی شدم که یادم بره وابسته شدنو
از دست دادنو
ولی هیچوقت نفهمیدم وقتی آدمای واقعی زندگیم اعتمادمو شکستن
پس رو چه حسابی دارم رو مجازیا حساب باز میکنم
من هیچوقت نتونستم وابسته نشم
اعتماد نکنم
وهمیشه شکست خوردم
ولی هنوز صادقانه دلم واسه همه کسایی که از دست دادم تنگ میشه