Beautiful Doctors °jikook

Eskiler Acıtır Mı?

Hayat, kaderin belirlediği bir kavramdan ibaretti.

O kavramı şekillendiren de bizlerdik, insanlar.

Bazen bu tesadüf olur,bazen de kader. Ki ben kadere inanmaktan yanaydım.

Ama böyle bir tesadüf beklemiyordum.

Şu an karşımda oturan ve bize gülümseyen adama sadece donuk bakışlar atmakla meşguldüm.

Çok beklenmedikti ve ben, gergindim işte.

"Geçmişi unutup, tekrar birer dost olalım Jungkook." elini Jungkook'un omzuna koyup sıkarken mırıldandı Taehyung. 

Hayır Jimin, topla kendini.

"Şu an son derece şaşkınım Taehyung." donuk ifadelerle etrafı izleyen Jungkook'a baktım bir süre. Bundan sonra ne olacağını bilmiyordum, kafam karmaşıktı.

"Haklısın, atandığım hastanede sen ve Jimin'in olduğunu öğenince çok şaşırmıştım. Ama elden bir şey gelmez." dudaklarını birbirine bastırıp mahçup bir şekilde tebessüm ettiğinde, eski Taehyung görememiştim.

Kin tutan, ihanet eden ya da sert ifadesiyle bilinen bir Taehyung yoktu.

En azından buna sevinebilirdim.

Uykumun geldiğini fark ettiğimde başım, yanımda oturan Jungkook'un omzuna düşmüştü.

O kadar gergin olmama rağmen hala uykumun gelmesi sinir bozucuydu..

"Siz.. Sevgili misiniz?" kaşları yukarıda, bize merakla bakan Taehyung'un sesini duyduğumda gözlerimi açıp cevap vermeye atıldım.

"Evliyiz,beş yıllık." samimiyetsiz bir gülümsemeyle ona cevap verip elimle hafif belirgin karnımı tuttuğumda bakışları oraya kaymıştı.

"Tebrik ederim, her ne kadar geç olsa da." Jungkook kıkırdayıp elini iki yana salladı.

"Önemli değil." parti tamamen bittiği için herkes toparlanıyordu. Işıklar yavaş yavaş açılıp etraf aydınlanırken doğruldum yavaşça.

"Yarın başlıyor musun çalışmaya?" Jungkook merakla konuştuğunda Taehyung gülümsedi.

"Evet. Aynı katta olacağız sanırım. Beraber ameliyatlarımız da olacakmış. Müdür söyledi."  kaşlarım hafif çatılırken aklımdaki soruyu sormuştum anında.

"Bölümlerimiz aynı bile değil. Neden aynı katta olacaksın ki?" Soruyu sormamla beraber Taehyung kırmızı ince çerçevesi olan gözlüğünü düzeltip boğazını temizledi.

Sanki, gergin gibiydi.

Ah, belki de beklenmedik karşılaşma yüzündendi.

"Bilmiyorum, müdürün yaptığı bir şey.." başımı sallayıp anladığımı belirten bir ifade takındım.

Nedense içimdeki huzursuzluk bir türlü vücudumu terk etmiyordu. Halbu ki geceye mutlu ve huzurlu başlamıştım.

"Jungkook, artık kalkalım mı? Çok uykum var.." uykulu gözlerimle dudaklarımı büzdüğümde Jungkook bana dönmüş ve başını sallamıştı.

Nedense Taehyung ile oturmak bana iyi gelmemişti. Biraz eve gidip Jungkook'la uğraşmalıydım.

Belki Mingyu'yla oynardım.

Ben ve Jungkook ayağa kalktığımızda Taehyung da ceketini giyinmeye başlamıştı.

"O zaman yarın görüşürüz." Jungkook bir eliyle elimi tutarken diğer elini Taehyung'a uzattı.

Sanki kıskançlık sinyalleri beynimi işgal ediyor gibiydi.

Derin bir nefes alıp vedalaşmayı bekledim.

"Görüşürüz, Jungkook ve Jimin." küçük bir gülümseme bırakıp yürümeye başladığımda Jungkook da peşimden gelmeye başlamıştı.

"Bebeğim, iyi misin?" Jungkook'un kısık seni kulaklarımı doldurduğunda hızla ona döndüm.

"Hayır, sadece başım döndü." hamilelik yüzünden olduğuna ihtimal verip başını salladığında kafeden çıkmış park halindeki arabamıza doğru ilerledik.

Yarın zor bir gün olacaktı..

***

"Hoşgeldiniz Bay Jeon." danışmandaki hemşire ben ve Jungkook 'a selam verdiğinde gülümseyerek başımı salladım. 

"Bay Jung ne yapıyor?" Jungkook'un sorusuyla danışman hemşire gözlüğünü düzeltip cevap verdi.

"Dinlenme odasındalar." başını sallayıp elimden tuttuğunda beraber ilerideki dinlenme odasına doğru yürüdük.

Sanırım kahvaltı yapıyorlardı çünkü genelde her sabah kahvaltı için dinlenme odasını tercih ediyorlardı.
Odaya vardığımızda içeri girmemizle Hoseok hyung ve Taehyung'u görmemiz bir olmuştu.

Henüz varlığına alışamadığım için şaşırmış ve gerilmiştim.

Jungkook elimi güven verircesine sıktığında derin bir nefes alıp ilerlemeyi seçtim.

"Günaydın millet." Jungkook içeri girip herkese selam verdiğinde Taehyung sevecen bir gülümsemeyle karşılık vermişti.

Ah, tanrım. Hala bu adama ısınamıyordum.

Jungkook masadaki çöreklerden birini ısırmam için ağzıma getirdiğinde yanağını sulu sulu öpüp çörekten bir ısırık aldım. 

Bana aşkla bakan adamdan bakışlarımı ayırıp Taehyung'a çevirdiğim sırada, bize sersemce bir ifadeyle baktığını fark etmiştim.

Cidden, fazla tuhaf bir adama dönüşmüştü.

Buna aldırmamaya çalışıp bende Jungkook'un ağzına çörek verdiğimde gülümseyerek ısırdı ve meyvesuyu alarak içmem için bana verdi.

Şu an yeni birlikte olmuş çiftler gibiydik, ve bu fazla aşk böceklerine benziyordu. Fakat elimde değildi, Jungkook'la yaptığım herşey benim için mükemmeldi.

"Aish, bu ne yahu? Görende düğünlerindeki pastayı yiyorlar sanar. Kusacağım şuraya." Jin hyung yüzünü buruşturarak konuştuğunda cevap vermek için meyvesuyumdan yudumladım.

"Sana Namjoon hyungu ayarladığım zaman da göreceğim ben seni hyung. Bakalım nasıl bir hismiş?" kıkırdayarak konuştuğumda kaşlarını çattı Jin hyung.

"Yah! Saygısız velet seni!"

"Hyung! Kocama öyle diyemezsin!" Jungkook alayla bağırıp beni sarmalayarak konuştuğunda bende onunla birlikte kıkırdıyordum.

"Aish, gidiyorum ben. Daha fazla dayanamayacağım!"

"Merak etme hyung. Namjoon hyung bugün muayene için gelecek. Sana ondan bahsederim." Jungkook kapıdan çıkan Jin hyunga doğru bağırdığında kahkaha atmıştım.

"Öyle bir şey yap ve ameliyatla kaslarını alayım Jungkook. Bakalım o zaman da Jimin sana bakacak mı?"

"Bakarım tabi. O her haliyle yakışıklı."  dudaklarımı sinirle büzerek konuşup Jungkook'un dudağına öpücük bıraktığımda Jin hyung sonunda gitmişti.

"Az önceki konuda ciddiydim hayatım." Jungkook bana dönüp koşunca kaşlarım havalanmıştı.

"Ne yani, Namjoon hyungla konuşacak mısın?"

"Evet. Hem Namjoon hyung da Jin hyungu sorup duruyordu."

"Pekala." yanağına uzun bir öpücük bırakıp kıkırdayarak önüme döndüm ve kahvaltıyı yemeye devam ettim.

Şu hamilelik başladığından beri daha fazla acıkıyordum.

Daha fazla uykum geliyordu.

Daha fazla tahrik oluyordum ve,

Jungkook'la daha fazla sevişiyorduk.

Al sana YB yaw hadi şimdi YB at asker Jungkook'a  ;;dddd hangulika