Troublemaker

Κεφάλαιο 8:"Εγωισμός"

Sky

"Κύριε Frank που έχετε το κουτί των πρώτων βοηθειών;",ρώτησα ευγενικά,καθώς έγειρα το σώμα μου προς τον πάγκο της κουζίνας του.

"Μισό λεπτό Sky,στο φέρνω αμέσως!",μου φώναξε και κατευθύνθηκε προς τον τοίχο που ήταν στερεωμένο ένα ασημένιο κουτί με έναν κόκκινο σταυρο.

Το άνοιξε και από μέσα έβγαλε ένα μικρό πλαστικό κουτί το οποίο μου άφησε πάνω στον πάγκο.

"Και λίγο πάγο,αν θα μπορούσατε.",ζήτησα και εκείνος μου χαμογέλασε,καθώς έβγαλε ένα πλαστικό σακουλάκι και έριξε μέσα λίγο πάγο.
"Σας ευχαριστώ πολύ!",είπα και απομακρύνθηκα από τον πάγο,ενώ ξεκίνησα να κατευθύνομαι προς την αποθήκη που βρισκόταν ο Wes και με περίμενε.

Μόλις μπήκα μέσα στο δωματιάκι άναψα το φως.

"Έναν λογο που κάθεσαι μέσα στο σκοτάδι;",τον ρώτησα και εκείνος σήκωσε το κεφάλι του.

Ο Leo τον είχε κάνει πραγματικά χάλια.Το αριστερό του μάτι μετά βίας άνοιγε,καθώς ήταν πρησμένο,η μύτη του αιμορραγούσε,το κάτω χείλος του ήταν σκισμένο και πρησμένο.

"Με τυφλώνει το φως.",εξήγησε και μου έδειξε το μάτι του.

Ξεφυσηξα και του έδωσα τον πάγο τον οποίο έβαλε πάνω στο μάτι του.Καθοταν πάνω σε κάτι βαρέλια και η πλάτη του ακουμπούσε στον τοίχο.Μολις ο πάγος ακούμπησε το μάτι του πήρε έναν μορφασμό πόνου.

"Θα πιστεύεις πως είμαι κανένας δειλός και αδύναμος αυτή την στιγμή.",είπε και έκλεισε και το άλλο του μάτι.

"Μπα.Παραμενεις ηλίθιος.",σχολίασα και με χτύπησε απαλά στον ωμο,ενώ γέλασα.
"Σε πειράζω.Επειδη τις έφαγες και πονάς δεν είσαι δειλός.Ισα ίσα το αντίθετο."

"Sky μου κανείς κομπλιμέντο ή ο Leo μου έσπασε και τα τύμπανα και δεν ακούω καλά;",με ρώτησε και έβγαλε τον πάγο από το μάτι του για να με κοιτάξει.

Τον κοίταξα και στριφογυρισα τα μάτια μου.

"Είμαι απλά ειλικρινής Wes.",είπα και χαμογέλασα λίγο.
"Τώρα,κάτσε να καθαρίσω αυτό το χαλι."

Τον πλησίασα με το βαμβάκι που είχα ρίξει πάνω λίγο από το αντιμικροβιακο υγρό και απαλά καθάρισα τις πληγές του.Προς μεγάλη μου εντύπωση δεν έδειξε ίχνος πόνου στο πρόσωπο του.Απλως παρατηρούσε τις κινήσεις μου και συνεχώς κοιτούσε τα μάτια μου.

"Γιατί το κανείς αυτό;",με ρώτησε και συνέχισε να με κοιτάζει.

"Τι πράγμα;",είπα και σήκωσα το ένα μου φρύδι,καθώς καθάριζα την μύτη του.{a/n:αυτό ακούστηκε λάθος αχαχα}