Troublemaker

Κεφάλαιο 23ο:"Πιστεύω Σε Εσένα"

Sky

"Sky ξυπνά!",ούρλιαξε η Riley για μια ακόμη φορά όσο εγώ ήμουν ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου.

"Δεν θέλω,άφησε με!",μουρμούρισα και έβαλα το μαξιλάρι πάνω από το κεφάλι μου για να μην με ενοχλεί.

"Τι δαίμονας έχει μπει μέσα σου;Σε μισή ώρα δίνουμε!",φώναξε και ξεκίνησε να μου τραβάει το πάπλωμα με το οποίο είχα τυλιχτεί.

Και όπως ήταν λογικό μαζί με το πάπλωμα κατέληξα και εγώ στο πάτωμα.

"Αουτς..",είπα μόλις σηκώθηκα και έτριψα το κεφάλι μου.

Η Riley στέκονταν από πάνω μου φανερά νευριασμενη,με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της και το πόδι της να κουνιέται νευρικά στο πάτωμα.

"Μπορείς να μου δώσεις έναν λόγο που δεν θες να δώσεις το μάθημα;",με ρώτησε και σήκωσε το ένα της φρύδι.

Ξεφυσησα και σηκώθηκα από το πάτωμα παίρνοντας το μαξιλάρι μαζί μου.

"Γιατί θα αποτύχω,όποτε ειλικρινά δεν βρίσκω κανένα λόγο να πάω.",απάντησα και ξεκίνησα να πηγαίνω ξανά προς το κρεβάτι μου.

"Δεν είσαι η Sky που ξέρω.",σχολίασε και έβαλε την τσάντα στον ώμο της.

"Μπα,πάντα μισούσα τα μαθηματικά.",τόνισα και ξάπλωσα.

"Ναι αλλά δεν τα παρατουσες ποτέ.",απάντησε γεμάτη σιγουριά και βγήκε από το δωμάτιο κοπανωντας την πόρτα πίσω της.

Βολεύτηκα καλύτερα στην θέση μου και ξαναέκλεισα τα μάτια μου.Δεν υπήρχε περίπτωση να πάω να δώσω ένα μάθημα που θα τα πήγαινα χάλια και θα γινόμουν ρεζίλι.

Μέχρι που άκουσα την πόρτα να ξανανοίγει.

"Σήκω.",άκουσα μια βαριά αντρική φωνή και το αίμα ξεκίνησε να βράζει στις φλέβες μου.

Σκεπάστηκα ολόκληρη,λες και το πάπλωμα θα με έκρυβε και γύρισα προς την μεριά του τοίχου αγνοώντας την ενοχλητική παρουσία που βρισκόταν στο δωμάτιο μου.

Εκείνος όμως δεν έμοιαζε να πτοείται.Ενιωσα το κρεβάτι δίπλα μου να βουλιάζει και την κολωνια του να σπαει τα ρουθούνια μου.

"Sky,είμαι σίγουρος πως θα περάσεις,Για αυτό σήκω,ντύσου να πάμε.",μου είπε με ήρεμη φωνή.

Δεν απάντησα.Εμεινα ακίνητη,κάνοντας πως κοιμάμαι,χωρίς να έχει κάποιο αποτέλεσμα βέβαια.

"Διαβάσαμε πόσες ώρες.Ειχες βελτιωθεί σημαντικά.",έκανε μια παύση και πήρε μια βαθιά ανάσα.