Troublemaker

Κεφάλαιο 22ο:Φωτιά

{Το κομμάτι είναι αυτό του προλόγου,με αρκετές αλλαγές (για ευνόητους λόγους),όποτε μην το προσπεράσετε,γιατί πρώτον αυτό στον πρόλογο ήταν το μισό από αυτό στο κεφάλαιο και δεύτερον είναι αρκετά διαφορετικό}

Sky

Τα βλέφαρα μου βάραιναν πάνω απο το βιβλίο των μαθηματικών.Ετριψα μια ακόμη φορά τα μάτια μου και εβαλα τα γυαλιά μου,ενώ επιασα τα μαλλια μου σε έναν κότσο.
Η Riley κοιμόταν του καλου καιρού εδώ και δυο ωρες.

Προσπαθούσα με όλη μου την δύναμη να συγκεντρωθώ στο διάβασμα,όμως το μυαλό μου ήταν όλη την ώρα στο περιστατικό με τον Wes.

Τι ήταν αλήθεια,τι ήταν ψέμα;

Σίγουρα το παιχνίδι που έπαιξε μαζί μου ήταν αλήθεια και θα έμενε ασυγχώρητο,όμως αυτό που με έκαιγε περισσότερο να μάθω ήταν αν όντως εκείνος ευθυνόταν για την φωτιά στην βιβλιοθήκη.

Ξαφνικά ένας δυνατός ήχος ξεκίνησε να ακουγεται.Για την ακριβεια ξεκίνησε να με ξεκουφαινει.Τιναχτηκα απο την θεση μου και καταλαβα πως ηταν ο συναγερμός της φωτιάς.

Τραγική ειρωνεία.

"Riley.Σήκω.Φωτιά.",είπα κοφτά και ελαφρά πανικόβλητη.
Εκεινη πετάχτηκε απο κρεβάτι της με μερικές ξανθές τούφες μες το πρόσωπο της.

"Που;Ποτε;Ονειρεύομαι;",αναφώνησε γρηγορα και σηκώθηκα απο το κρεβάτι.
Στριφογυρισα τα μάτια μου.

"Όχι,όντως είναι ο συναγερμός της φωτιάς!",επανέλαβα."Πάω να δω.",είπα και βγήκα απο το δωμάτιο.

Όλοι είχαν βγει απο τα δωμάτια τους και είχαν μαζευτεί στο προαύλιο προσπαθώντας να καταλάβουν απο που προερχόταν η φωτιά.

"Λοιπόν!",φώναξα και όλοι γύρισαν προς το μέρος μου.
"Είμαι υπεύθυνη,σε περίπτωση πυρκαγιάς να ελέγξω αν είμαστε όλοι εδω.Αν ακούτε το όνομα σας σηκώστε το χερι σας.",είπα και ξεκινησα να φωνάζω ονόματα.
Λίγη ωρα μετα έφτασα στο τελευταίο όνομα στην λίστα και ξεφυσηξα.

"Wesley Brooks.",φώναξα.

Ολοι κοιτάχτηκαν μεταξύ τους.Πηρα μια βαθιά ανάσα και παρακάλεσα απλα να μην ειχε ακούσει το όνομα του.

"Wesley Brooks.",επανέλαβα.
Σιγα σιγα τα νεύρα μου είχαν αρχίσει να χτυπάνε κόκκινο.Εφυγα απο το προαύλιο και ξεκινησα με γρηγορα βήματα να κατευθύνομαι προς το δωμάτιο του.