" İki Tekerlekli Bisiklet "

17 4 0
                                    

Bölüm şarkısı : Imagine Dragons- Believer

       

   Eve döndüğümde bizim minik yaza merhaba partisi çoktan bitmiş temizlik şirketinin gönderdiği 4 kişi bahçeyi toparlamakla meşguldü.

    Salona girdiğimdeyse karşılaştığım manzara beni şaşkına uğrattı. Annem, babam ,Kuzey ve Toprak karşılıklı koltuklarda oturuyorlardı. Geldiğimi fark eden Toprak gergin bir ifadeyle bana bakınca korka korka gidip Kuzeyin yanına oturdum.

  Arafla gitmemden hoşnut olmayan Kuzey bana ters bir bakış atıp önüne döndü.

  Annem de dik dik bana bakıp “ Evde parti varken ve biz evi size emanet edip gitmişken nasıl ortadan kaybolabiliyorsun ? Onu geçtim yanında Arafı da götürmüşsün ” dedi.

    Suçluluk hissetmedim. Hiçbir şey hissetmedim. Annemin susmasını fırsat bilen babam daha yumuşak ve azarlamayan bir tonda “ Geldiğimizde Lina bayılmıştı. Çok ateşi vardı. Sağ olsunlar bu iki delikanlı İpeğe yardımcı olmuşlar. Doktor çağırmışlar. Seni aradım ama ulaşamadım ” deyince bu sefer içimde ağır bir üzüntü hissettim.

   Minnetle Kuzeye bakıp “ Özür dilerim benim telefonum kapandı. Lina nasıl ?” diye sordum.

   Kuzey bana kıyamamış olacak ki çatık kaşlarını düzeltip “ İyi, doktor birkaç ilaç yazdı. Uyuyor şimdi. Hafif bir soğuk algınlığıymış ” deyince rahat bir nefes alıp “ Çok sağol ” dedim.

   Bir şey söylemeden önüne döndü. Toprak ayağa kalkıp “ Ateş de geldiğine göre bize müsaade. Hadi Kuzey kalkalım ” dedi .

    Onlar kapıya ilerlerken ben de peşlerinden gittim. Bahçeye çıkıp arabanın yanına gelene kadar konuşmayan Kuzey sessizce gidecekken kolundan tutup gitmesine engel oldum.

   “ Yapma böyle. Beni kırıyorsun .”  Söylediklerimle düşen yüzüm aslında gerçekten de kırıldığımın ve Kuzeyi kaybetmekten korktuğumun habercisiydi.

  “ Senin beni ne kadar kırdığından haberin var mı peki ? Daha dün tanıştığın , öncesinde varlığından haberinin bile olmadığı bir adamla nasıl bu kadar çabuk kaynaşabildin ?”

  Soruları ardarda sorarken sesine öfke ve kızgınlık hakimdi. İlk defa bana bu kadar kızdığını düşünmek kalbimi göğüs kafesime dar ederken gözümden bir damla süzülüp elmacık kemiğimde durdu.

      “ Haklısın, ilk defa hayatıma sizin dışınızda birisi giriyor ve ben gerçekten ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Ama emin ol seni kaybetmeme neden olacaksa onunla asla görüşmem ”

     Son cümlemle gözyaşları elmacık kemiğimde mola vermeden çenemden inmeye başlayınca Kuzey belimden nazikçe çekip başımı göğsüne yasladı. Derin bir nefes alıp bir yandan da saçlarımı okşayarak sakinleşmemi bekledi.

    Ben biraz durulup kendimi daha iyi hissederken “ Özür dilerim . Dediğin gibi hayatına ilk defa farklı bir adam giriyor. Ben de bu yüzden biraz tedirginim o kadar. Seni öyle sahiplenmişim ki sen onla gidince sanki kardeşim gözlerimin önünde elin adamıyla gitmiş gibi hissettim ” deyince kafamı kaldırıp dolan gözlerine baktım.

   Pek de güzel olmayan bir sesle burnumu çekip “ Ne olursa olsun ben sizi hiç bırakmam. Gün gelip benden sıkılsan hatta beni istemeyip hayatından kovsan da zorla hayatına dahil olurum ” dedim.

   Kurduğum cümleyle Toprak

“ Ona ne şüphe zaten ” deyip ikimize birden sarılınca koluna vurup “ Beni istemiyorsun da ben size kene gibi yapışıyormuyum?” dedim.

BUKALEMUNWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu