Trust » H.S | Türkçe Çeviri

nine: comfort

Harry'nin love dediği yeri - siz şuan hayatım olarak görüyorsunuz- ne yazacağımı bilemedim. Size hangisi daha hoş geliyorsa öyle hayal edin :))

İyi okumalar :)

><><><><><><><

İtiraf

fiil;

İşlenen bir suçu ya da yapılan bir yanlışı kabul etmek.

Harry ve ben , önümüzdeki iki saat boyunca mutluluğun hat safhalarındaydık. Hala yatağımdaydık ve birbirimize sarılmış vaziyetteydik.Kim bu yabancının , gerçekten de bana yardım edebileceğini düşünürdü ki? Çok değil tabii, birazcık.

Gerçi , bu hissin çok sürmeyeceğini biliyordum. Sonsuza kadar mutlu olmayacaktım ve o benim düzeltilemez olduğumu anladığında kesinlikle etrafımda olmayacaktı.

"Sorun ne?"

"Ne?"

"Sessizleştin.."

Bir şey demedim. Muhtemelen ortamdaki havayı bozduğum için bana kızgındı. Bunu yapmak istememiştim , her şeyi mahvediyordum.

"Ne geçiyor aklından , hayatım?"

"Hiçbir şey."

"Ben ne dedim Porsche , her şeyi atma içine !"

İç çektm ve gözlerimi kapattım. Nefes aldığında , çok hafifçe benimkine değen göğüsüne , kolumda gezinen parmağına , vücudunun ısısına ve birinin bana çok yakın olmasına odaklandım.

Sakinlik tüm bedenimi ele geçirdi ve konuşma başlatmak için ölen dürtülerime izin verdim.

"Her şeyi batırıyorum. Bu , tam şuan , fazla sürmeyecek. Gideceksin. Ya ben seni kendimden uzaklaştıracağım ya da kendi isteğinle gideceksin."

"Hayır , gitmeyeceğim. Neden böyle düşünüyorsun?"

"Çünkü , gerçek bu."

Öyleydi ve hala gerçek bu. Tanıdığım herkes öyle ya da böyle , gitti ve bu durdurulamaz. Benim kaderim , ya yalnız yaşamaktı ya da bu sefalete son vermekti , ki durdurulmasaydım yapılması gereken de buydu.

"Değil. Bir yere gittiğim yok . Bir söz verdim ve onu tutmakta kararlıyım."

"Herkes bunu söylüyor. Hepiniz o lanet sözleri veriyorsunuz ve sonra bozuyorsunuz.

" Ne oldu sana , Porsche?"

Bu bir soru değildi. Daha çok bir emir gibiydi. Yumuşak , sakin bir emir.

" Üç yıl önce , ben on yedi yaşındayken , annemi ,ikiz-erkek- kardeşimi ve erkek arkadaşımı öldürdüm. Kullanmıyor olmam gerekse de araba kullanıyordum... O zamanlar, henüz öğreniyor olmama rağmen , anneme, sürmeme izin vermesi için yalvarmıştım. Bize doğru gelen arabayı fark edemeyecek kadar heyecanlıydım. Ama çok geçti. Çarptık ve ben , ben onları öldürdüm!"

"Öldürmedin- bu senin hatan değildi, Porsche."

"Herkes tersini düşünüyor."

"Ben düşünmüyorum , bu bir hataydı , evet , ama sen onları öldürmedin. Ve seni temin ederim ki hiç bir yere gitmiyorum , Porsche. Beni istediğin sürece , tam burada , seninle kalıyorum."

Dudaklarını yavaşça alnıma bastırup yumuşak bir öpücük bıraktı. Ben ağlarken , beni öncekinden daha da sıkıca sardı. O gitmeden , belki de verdiği rahatlığı kullandım. Gitmeyeceğini söylüyor ; ama gidecek.