Trust » H.S | Türkçe Çeviri

ten: relapse

Bölüm şarkısı : Tom Odell - Another Love

                           The NBHD - R.I.P to My Youth

Oy atıp yorum yaparsanız çok müteşekkir olurum. Resmiyette çığır açtım. Bays.

İyi okumalar  :)

><><><><><><><><

Nüksetmek

fiil;

Bir olayın , gelişme sürecinden sonra tekrar kötüleşmesi.

Harry'e , aileme olanları anlatmamın üzerinden üç hafta geçmişti.Üç koca hafta ve o zamandan beri yüzümde bir gülümseme vardı.Sonunda mutlu hissediyordum, saf bir mutluluk , gerçek mutluluk.

Birçok kez beni dışarı çıkartmıştı , daha önce hiç deneyimlemediğim şeyler göstermiş ve öğretmişti.Sadece hayatın saf güzelliğini , doğayı , insanları.Bunun için daima minnettar olacağım şeyleri.

Ama , Harry ile parkta yürüyüşümüzden sonra eve geldiğimde , korku tüm bedenimi sarmıştı. Yalnızdım , yine. Bu evde tamamen yalnızdım. Bu doğru değildi.. ya da belki de öyleydi.

Vücudumu telaşlandıran paniği ve damarlarımdan akışını durduramıyordum.Durduramıyordum ve durdurmak isteyip istemediğime ben bile emin değildim.Bunun olacağını biliyordum. Küçük bir tetikle yine başladığım yerdeydim.

Yalnız ve mutsuz.

Kötüleşmiştim , Harry ile tanışmadan önceki zamanlarım gibi. Mutlu olduğuma kendimi inandırmıştım.Sonunda geçmişimi bırakmış ve kendime , iyi olmak için izin vermiştim.Ama hepsi yanlıştı.

Hiç gerçekten mutlu olmamıştım.Belki de olmuştum , çok kısa bir süre için Harry yanımdayken saf mutluluğu tatmıştım.Ama sonra , yalnız olduğumu farketmiştim ve bu yüzüme bir tokat gibi vurmuştu.

Öylesine sertti ki hıçkırıklarım bedenimi ele geçirmiş ve işkence başlamıştı. Nefes alamıyordum. Canımı yakmak istedim , herşey olmadan önceki halime dönebileceğimi düşündüğüm en kısa zaman için bile kendimi cezalandırmak istedim.

Asla , gerçeken iyi olmayacaktım. Hep , bu dibe batmış, bu dünyada kaybolmuş ,gidecek kimsesi olmayan , umursanmayan ,on dokuz yaşındaki kız olacaktım .

Bunun kötü bir fikir olduğunu söylerken , iç sesimi dinlemeliydim. Neden kadere karşı çıkıyordum ki? Kader , benim pişmanlıklar ve kendime nefret dolu bir hayatım olmasını istiyordu.Gün ışıklarıyla ve siktiğimin lolipoplarıyla dolu bir hayat değil.

Hayır.

İyi olan hiçbir şey bana gelmezdi. Kusurluydum , kötü bir ruhtum. Çürük bir yumurta* gibi.

"Selam , şeyi unut-"

Yerdeydim , ileri geri sallanıyordum. Benim için sadece ben vardım. Sadece kendime sahiptim.(I only have myself) Harry , gerçekten bana yardım etmek istemiyordu. Kendini kötü hissettiği için bunu yapıyordu.Umrunda değildim.

" Ne halt oluyor , Porsche , iyi misin?"

Ona cevap vermedim. İyi gözüküyor muydum? Hiç iyi olmamıştım. Neden bunu göremiyordu?

"Lanet olsun , konuş benimle , sevgilim."

"Git! Bu aptalca! Seninle hiç tanışmamalıydım ; beni düzeltemezsin, paramparçayım."

" Canını sıkan ne , Posche?"

"Hiçbir şey! Her şey yalandı. Hiçbir zaman mutlu olamayacağım , görmüyor musun? Dibe battım ben , o yüzden git."

Dediğimi yapmadı. Aksine bana yaklaştı ve sarılmaya çalıştı. Bu geçmişte işe yaramış olabilirdi ama şimdi yaramayacağını biliyordum. Beni kurtaramaz.

Ellerini kollarımda hissettiğim an, kollarımı bacaklarımdan kurtardım ve kaba bir şekilde onu ittim. Yere düştüğünde , rahatlamıştım.

"Şimdi , çık dışarı! Seni bir daha görmek istemiyorum. Ben düzeltilemem, ben düzeltilemem!"

Kalktı ve gitti.

><><><><><><><

* kötü insan anlamına gelen bir deyim.