---အသြင္​​ေျပာင္​း ဖဲခ်ပ္​--- (Completed)

အသြင္​​ေျပာင္​း ဖဲခ်ပ္​---7

" Chanyeol မ်က္​ႏွာမ​ေကာင္​းပါလား ဘာလို႔လဲ "

ျခံတံခါး​နားက ထြက္​​ေပၚလာ​ေသာ ​ေမးခြန္​းတစ္​ခု
​ေၾကာင္​့ အမ​်ိဳးအမည္​မသိ​ေသာ အပင္​​ေလးတစ္​ပင္​ကို
ထိုင္​ၾကည္​့​ေနမိရာက​ေန ကြၽန္​​ေတာ္​့အသိ​ေတြ လက္​႐ွိ
ပစၥဳန္​ပၸန္​ကိုျပန္​​ေရာက္​လာသည္​...။
ရင္​းႏွီး​ေနမိၿပီျဖစ္​​ေသာ မ်က္​ႏွာ​ေလးက သိခ်င္​စိတ္​ျပင္​း
ျပ​ေနတယ္​့ မ​်က္​ဝန္​း​ေလးတစ္​စံုကို ​ေဆာင္​က်ဥ္​းလို႔။

" Baekhyun ပါလား...ဘယ္​သြားမလို႔လဲ "

ထိုင္​ရာက​ေန ထရပ္​လိုက္​ရင္​း အျပံဳးတစ္​ခုႏွင္​့အတူ
သူ႔ထံပါး​ေလွ်ာက္​သြားလိုက္​​ေတာ့...Baekhyunက
သူႏ​ွင္​့တျဖည္​းျဖည္​းနီးကပ္​လာ​ေန​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့
​ေျခလွမ္​း​ေတြကို ​ေရတြက္​​ေနရင္​း ျပံဳး​ေယာင္​သမ္​းလို႔။

" ဘယ္​မွမသြားပါဘူး...
Chanyeol ကို ငါ ၾကည္​့​ေနတာၾကာၿပီ...
စိတ္​ညစ္​​ေနသလို အၾကာႀကီးထိုင္​​ေနလို႔ လာ​ေမးၾကည္​့
တာ... "

႐ိုးသားလြန္​း​ေသာ သူ႔အ​ေျဖအတြက္​ ကြၽန္​​ေတာ္​အသံ
ထြက္​ရယ္​လိုက္​မိသည္​...။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ဂ႐ုတစိုက္​႐ွိ
​ေန​ေပးတာ ​ေက်းဇူးတင္​စရာ​ေကာင္​းလြန္​​း​ေနသည္​ပဲ
​ေလ... ... ...။
ျခံတံခါး​ေဘာင္​​ေပၚ လက္​တစ္​ဖက္​တင္​လိုက္​ရင္​း
ကြၽန္​​ေတာ္​ ​ေခါင္​း​ေလး​ေစာင္​းလိုက္​ကာ...

" အို႔...သိပ္​ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းတဲ့ အိမ္​နီးခ်င္​း​ေလးပဲ...
ဂ႐ုစိုက္​ျခင္​း​ေတြကို တကူးတကလာ​ေပးတယ္​... "

ဒီတစ္​ႀကိမ္​​ေတာ့ သူ အသံထြက္​ရယ္​လာရင္​း...

" ဂ႐ုစိုက္​ျခင္​းမဟုတ္​ပါဘူး​ေနာ္​...
ၾကင္​နာျခင္​း​ေတြပါ... "

ရယ္​စရာတစ္​ခုအ​ေနႏွင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​တုိ႔ႏွစ္​​ေယာက္​လံုး
ၿပိဳင္​တူရယ္​လိုက္​မိၾကျပန္​သည္​...။
Baekhyunက ျခံတံခါးအနီးကို ​ေျခတစ္​လွမ္​းပိုတိုး
ကပ္​လိုက္​ရင္​း... ... ...

" အခြင္​့႐ွိရင္​ Chanyeol ဘာကိုစိတ္​ညစ္​​ေနတယ္​
ဆိုတာ ငါ့ကို သိခြင္​့​ေပးႏိုင္​မလား... "