---အသြင္​​ေျပာင္​း ဖဲခ်ပ္​--- (Completed)

အသြင္​​ေျပာင္​း ဖဲခ်ပ္​---18 (Final)

​ေခါင္​းထဲကို အဆက္​မျပတ္​တိုးဝင္​လာ​ေန​ေသာ
အ​ေၾကာင္​းတရားတို႔​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ မ်က္​ႏွာကို
ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​းပြတ္​သုတ္​ပစ္​လိုက္​မိသည္​...။
​ေၾကာင္​အသြားဟန္​​ေလးႏွင္​့ စကၠန္​႔ပိုင္​းတစ္​ခ်ိဳ႕စာအထိ
ၿငိမ္​က်သြား​ေသာ Baekhyunက... ... ...
ကလန္​ကဆန္​လုပ္​ျခင္​းမ႐ွိဘဲ စံု​ေထာက္​ႏွစ္​​ေယာက္​
​ေနာက္​ကို အသာတၾကည္​လိုက္​သြားသည္​့အတြက္​
ကြ်န္​​ေတာ္​့အ​ေတြး​ေတြကိုပို၍ ရပ္​တန္​႔မရႏိုင​္​​ေအာင္​
ျဖစ္​​ေနသည္​...။

" အိမ္​​ေရာက္​ရင္​ ​ေသ​ေသခ်ာခ်ာအနားယူလိုက္​ပါဦး
မင္​းအန္​တီကို ဟင္​း​ေကာင္​း​ေကာင္​း​ေတြ
ခ်က္​​ေကြၽးခိုင္​းလိုက္​​ေပါ့... "

ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ​ေနာက္​ဆံုး​ေျပာခဲ့​ေသာစကားတစ္​ခြန္​းက
ထိုစကားသာျဖစ္​သည္​။
ဖန္​တရာ​ေတ​ေအာင္​ၾကား​ေနခဲ့ရ​ေသာ ခ်စ္​ျခင္​း​ေႂကြး
​ေၾကာ္​စကား​ေတြမဟုတ္​သလို... တစ္​ပါးသူကို
စိတ္​မဝင္​စားဖို႔ ၿခိမ္​း​ေျခာက္​​ေသာစကား​ေတြလည္​း
မဟုတ္​ခဲ့ပါဘူး... ... ...။

သက္​​ေတာင္​့သက္​သာ​ေလးသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့​ေန႔ရက္​​ေတြ
ကို ျဖတ္​သန္​းသြားဖို႔ မွာ​ေသာစကား​ေတြျဖစ္​​ေနသည္​။

" Chanyeol...သား အဆင္​​ေျပရဲ႕လား? "

ဆံပင္​တို႔ကို ခပ္​ဖြဖြလာကိုင္​​ေသာ အန္​တီ့အ​ေမးစကား
​ေၾကာင္​့ ၿငိမ္​သက္​​ေန​ေသာကြၽန္​​ေတာ္​့မ်က္​ဝန္​း
အနည္​းငယ္​ လႈပ္​႐ွားသြားသည္​။
လံုး​ေခ်ခံထားရ​ေသာ စကၠဴတစ္​ရြက္​လို ႏြမ္​းဖတ္​​ေန​
​ေသာ သူမက မ်က္​ဝန္​း​ေတြ​ေတာ့ ​ေတာက္​ပ​ေန​ေလ
သည္​...။ ဓာတ္​ပံုထဲက​ေနရာမွ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို
သူမကုိယ္​တိုင္​လာ​ေခၚသည္​့လမ္​းတစ္​​ေလွ်ာက္​လံုး...
ကြၽန္​​ေတာ္​့ဘက္​မွ စကားတစ္​ခြန္​းမွမဆိုျဖစ္​သလို
သူမဘက္​မွလည္​း စကားတစ္​ခြန္​းမွမဆိုလာပါ...။
ယခုစကားသည္​သာ... ​ေဝးကြာ​ေန​ေသာအခ်ိန္​အတြင္​း
အန္​တီ့ဘက္​မွ စ​ေျပာ​ေသာ ပထမဆံုးစကားတစ္​ခြန္​း
ျဖစ္​​ေနသည္​။

" ကြၽန္​​ေတာ္​လား? "

အက္​ကြဲစြာထြက္​လာ​ေသာ ကြၽန္​​ေတာ္​့အသံ​ေၾကာင္​့
ၾကင္​နာစြာငံု႔မိုးၾကည္​့လာ​ေသာ အန္​တီ့ကို...
အားကိုးတႀကီးျပန္​​​ေမာ့ၾကည္​့မိသည္​... ... ...။
ဆိုဖာထက္​တြင္​ အ႐ုပ္​ႀကိဳးျပတ္​ထိုင္​​ေန​ေသာ
ကြၽန္​​ေတာ္​့ပံုက အိပ္​မက္​​ေပ်ာက္​​ေနသူတစ္​ဦးလို
ရည္​ရြယ္​ရာလည္​းမဲ့​ေန၏။