Hepinize Merhaba.Bu bölüm uzun zaman sonra sizlerle buluşucak.Bilgisayarın başına geçemediğimin yanında bazı rahatsızlıklarım oldu ve daha özel ailevi meseleler.Ne yazık ki bir bölüm bile atamadım.Hepinizden özür dilerim.Ama umarım okumayı bırakmazsınız.
HATIRLATMA
''BİP''
''Senin şuan olmayan beynini bile parçalamak istiyorum telefon.Allah'ın cezası of !''
Elimi yere uzatıp telefonumu elime aldım.''Eğer operatör mesajıysan odamdan duvar beğen.''
Mesajlara tıkladığımda mesajı atan kişinin Duru olduğunu gördüm.''En azından boşa gitmedin sevindim.''Mesajın üstüne tıkladığımda gördüğüm şeyle ağzım istemsizce açıldı.Doğruluğunu kontrol etmek istercesine sesli bir şekilde okudum.Bu sırada aynı mesaj Kumsal'dan da geldi.
''Alesya.Biz karakoldayız.Abini alıp gelir misin lütfen !''
*****************
Mesaj geldikten sonra hemen abime ulaşıp eve gelmesini söylemiştim.Ve şuan en saçma kombinle karakola gidiyorduk.O kadar telaş yapmıştım ki dizilerde ki gibi sahneler aklıma gelip duruyordu.Hatta üstüme bile adam akıllı birşey giyemeden siyah pijama takımlarımla çıkmıştım.Eşofman gibi gözüküyordu ama ben biliyorum ya pijama olduğunu batıyordu işte.Ve zorlu süren dakikalar sonrası karakola varmıştık.
''Abicim hadi in.''Cevap vermeden arabadan inip abimin peşine takıldım.Kendimi hem havalı hem de...Bilmiyorum kafam çok karışık.Belki de şu Poyraz'larla polislerin bağlantısına takıldım.Şimdi ne olacak görecektim.
Abim tanıdığı polis arkadaşlarını görünce onlara yöneldi.Duru'ların nerede olduğunu öğrenince komiserin odasına doğru yürümeye başladık.Kapının önüne gelince abimle aynı anda derin nefes aldık ve kapıyı çalıp içeriye girdik.Girdiğimizde ki manzara karşısında bir an afalladım.Duru,Bora,Kumsal,Batu ve Poyraz komiserin karşısında dikiliyorlardı.Duru Bora'nın geldiğini söylememişti dolayısıyla onun burada olmasını beklemiyordum.Üstelik Poyraz'ın dudağı Bora'nın ise kaşı kanıyordu.Kafamı Batu'ya çevirdiğimde ise onun da üstünün pek normal olmadığını farkettim.
Bakışlarımı Duru'ya çevirerek duyulmayacak bir şekilde ağzımı oynattım.''Bu haliniz ne Duru ?''
Gözleriyle yukarıya bakarak sabır diledi.Gerçekten bir an önce bu gece son bulsa muradıma erecektim.
''İyi akşamlar amirim.Sorun nedir ?''diyerek lafa girdi abim.Hem de masanın önündeki koltuklara oturdu.O oturunca ben de karşısına geçip oturdum.Gerçekten ortam fazlasıyla gergindi.Ve olayın Poyraz'ın şüpheleriyle alakası olup olmadığını merak ediyordum.
''Hoşgeldin Emir oğlum.Şöyle ki sizin bu gençleri parkta kavga ederken çocuklar bulmuşlar.Durmadıkları içinde buraya getirmişler.Ama iyi de yapmışlar akılları başlarına gelir herhalde.Değil mi gençler ?''komiser onay bekleyen davranışlarıyla kafasını bizimkilere çevirdi.
Duru ve Kumsal hem kafalarıyla onaylayıp hem de ''Evet efendim.''dediler.Kafasını Poyraz'lara döndürüp onların da cevap vermelerini bekledi ama onlar birbirlerine başka birşey anlatmaya çalışıyorlardı.Kumsal dirseğiyle Batunun karnına vurup cevap vermesini bekledi.Biraz geç ama sonunda anlayan Batu,Boraz ve Poyraz nihayet cevap verdiler.
Abim ortamın kaosunu dağıtmak için devreye girdi.''O zaman sorun kalmadı değil mi amirim ?''Komiser onaylarcasına kafasını salladı.''Kalmadı Emir.Birkaç evrak var çıkışta onları imzalayıp çıkabilirsiniz.''dedi.
आप पढ़ रहे हैं
Ölümün Tutkusu #Wattys2018
किशोर उपन्यास"Intikam almayı sevmem Poyraz.Ama ödeşmek adettendir.Canımı yakacak kadar cesareti olan senin, sonuçlara katlanıcak kadar da gücün olmalı.Herşey bitti.Bundan sonra sen yoksun!" "Herşeyimi al ama onu benden alma!Yalvarırım yaptığımın bedelini zaten ç...
