Chapter 16-The YES

5.6K 52 1
                                    

Marge's POV

Kinakabaha ako. Ito na yun. Sana naman tanggapin nya yung feelings ko para sa kanya. Haha OA ko. M.U. na nga kami eh. Formality nalang ang kulang. Para talaga akong ewan. Bakit pa ba ako kakabahan? Mahal din ako nun. Hahaha Kapal ko talaga. Pero kidding aside, ganito talaga siguro pag nagmamahal ka. Laging may kasamang kaba pero sa kabila ng lahat ng bagay na pwede mong maranasan nang dahil sa pag-ibig, mas gugustuhin mo pa ring paulit-ulit na maramdaman at matangay nito. Dahil aminin man ninyo o hindi, Readers, Ang magmahal ang pinakamasarap na feeling sa mundo :">

Nawala ako sa malalim na pag-iisip nang nag-vibrate phone ko.

* buzz buzz*

From: Ate Dzi

Marge, Okay na lahat. Naayos na namin. Punta na kayo dito. Goodluck! :">


Ho Mae Dzi! Eto na yun. Magising na nga ang aking Baby Jih na kanina pa natutulog. Hihi

Marge: Baby Jih..

Jirah: .........

Marge: Baby Jirah *yinugyog ko na sya*

Jirah: Hm..

Marge: Tara na, Baby Jih. May pupuntahan tayo.

Jirah: Wait lang po. *kinusot ang mata*

Marge: Bihis ka na. Hintayin kita sa baba. *kiniss ko sa cheeks si Jirah*

Jirah: *NAMULA*

Hahahaha Ang kyut nya :">

Bumaba na ako at umupo sa sala para hintayin sya. Maya-maya, bumaba din sya. Bumilis yung tibok ng puso ko. Grabe. Mahal na mahal ko na talaga sya.

Jirah: Saan tayo punta?

Marge: Basta, Baby Jih. Tara na?

Tapos nun naghawak-kamay kaming dalawa. Yieeee. Kilig to the bones :">

Sumakay kami sa sasakyan ko. Syempre, ako driver. Wawa naman sya pag sya pinagdrive ko eh baby ko sya. Hihi Maya-maya lang, ihininto ko na yung sasakyan.

Marge: Nandito na tayo. Pero bago yan, suot mo itong blindfold :)

Jirah: Bakit ba? Ano meron?

Marge: Basta. Just trust me, okay?

Sinuot ko sa kanya yung blindfold tapos inalalayan ko sya maglakad. Nandito kami sa gitna ng isang football field. Binitawan ko kamay nya tapos unti-unti akong humakbang palayo sa kanya. Nang makalayo na ako, may nagsalita gamit ang megaphone..

???: Paki tanggal na blindfold mo, Jih.

Nakita ko naman sya na tinanggal yung blindfold nya. Nakatago na ako dito sa di kalayuan sa kanya kasama ang team. Narinig ko sya sumigaw.

Jirah: Hoy! Margarita! Anong trip mo 'to? Asan ka?

Pinatugtog naman ni Ate Fille yung minus-one ng kantang kakantahin ko sa kanya..

BESTFRIEND by Jason Chen

Do you remember when I said I'd always be there.

Ever since we were ten, baby.

When we were out on the playground playing pretend.

Love is Love. Regardless. (An AWVT Fan Fiction) *Under Construction*Where stories live. Discover now