Love is Love. Regardless. (An AWVT Fan Fiction) *Under Construction*

Chapter 40-Just Another Chapter

Naranasan nyo na ba yung alam mo na di ka okay pero di mo naman alam ang dahilan?

Yung basta, di ka lang okay at yun na yun pero di mo maipaliwanag kung bakit.

Tapos bigla ka nalang mag-e-emo.

Eh naranasan nyo na yung makaramdam ng kakaibang lungkot pagkatapos mong tumawa?

O di naman kaya uminum ng kape pero imbes na mapait ay naging walang lasa?

Yung totoo? Lahat ko yan nararanasan ngayon.

Woi. Di ako Adik, Readers.

USER lang. Hahahaha :P

Di, gutom lang pala. Hehehe :)))

Anyway, maraming salamat pala sa lahat ng nagpaabot ng PAKIKIRAMAY sa akin.

Okay PA naman daw ako sabi ng Doctor ko. Kailangan ko daw ng sobrang pag-iingat. Di lang ako okay nung tinurok na sa akin yung karayum para kunan ako ng dugo at lagyan ng swero. Feeling ko, mas ikamamatay ko pa yun. Hahahaha >_<

Na-miss ko kayo.

Kaya eto, update na para sa inyo.

Godspeed! :">

=============================

Third Persons POV

Nang makarating ang ALE sa BEG, biglang may sumigaw.

???: ALY!!!!

Napatingin silang lahat dito at sa taong tinawag nito.

Aly: RAD!!!!

Si Rachel Anne Daquis pala :)

Kung ano sya ni Aly? Mamaya ko nalang ipapaliwanag. Nakakatamad mag-explain ngayon. Hahaha :P

Tapos tumakbo sila na isa't isa at sabay nagyakap ng mahigpit.

Yung bang parang sa mga eksena sa pelikula na matagal nagkalayo ang mga bida tapos pagkatapo ng mahabang panahon ay muli silang magkikita?

Ganun na ganun ang eksenang natutunghayan nila ngayon. Kulang na nga lang popcorn. Hahahaha :)))

Pero, para bakit biglang may nawala sa eksena?