Love is Love. Regardless. (An AWVT Fan Fiction) *Under Construction*

Chapter 28-For the Better

Paano ba matatanggal pagka-depress. Nakaka-praning na eh. T.T

Eto na po ang aking Update almost 2days. Hahaha :)))))

So, Enjoy reading, guys.

Take care.

Godspeed! :">

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Timeline---bago mag-missing in action sina Aly, A at Gretch)

A's POV

Sobrang sakit ng nangyari. Di ko na alam kung anong dapat gawin. Kung kailan naman natuto na akong buksan muli ang puso ko. Kung kailan handa na akong aminin sa mundo na mahal na mahal ko sya..

Ayaw nya sa akin. Yun ang sabi nya. At kailanman, di nya ako magugustuhan.

*FLASHBACK* 

Pagkatapos naming kumain, nilapitan ko si Dzi at niyaya kong maglakad-lakad sa tabing dagat.

Pag labas namin, natanaw ko sila Aly at Den na nag-uusap.

Alam ko na sa mga panahon na yun, malamang ay nagtatapat na si Aly kay Den.

Napag-usapan na namin yun kanina. Sabi namin, di na namin ito papatagalin pa. Baka kasi maunahan pa kami ng iba. Ang dami kayang umaaligid na asungot sa tatlong babaeng mahal namin.

Kaya eto ako ngayon, iniipon lahat ng lakas ng loob na meron ako.

Dzi: Uhm, A, bakit?

Ako: Anong bakit?

Dzi: Bakit mo ako niyaya dito ngayon? Tsaka bakit ako?

Ako: Bawal ba? (Bawal nga ata)

Dzi: Di naman. Nagtataka lang ako. May gusto ka bang sabihin?

Ako: Pwede bang hawakan ang kamay mo?

Dzi: Ah-- Eh-- Sige.

Kaya unti-unti kong hinawakan ang kamay nya.

Damn. Ang lambot ng kamay nya. I can really feel the spark. Yun bang para akong humawak sa poste ng Meralco na may mataas na voltage.

Nagpatuloy kami sa paglalakad pero di naman kami gaanong lumayo.

Nadaanan namin sina Fille at Gretch na nag-uusap habang naka-upo sa may batuhan.

Dzi: They look good together, right? *sabay tingin kay Fille at Gretch*

Ako: Yeah. Parang tayo. We look good together.

Nakita kong namula sya sa sinabi ko. Magkahawak pa rin ang kamay namin at napagdesisyunan naming umupo sa ilalim ng isang puno.

Tiningnan ko sya ng masinsinan at lumabas ng kusa ang mga salitang matagal ko nang gustong sabihin..

Ako: Ah, Dzi, I love you.

Dzi: A-ano? Anong sabi mo?

Wala akong nagawa kundi ulitin ang sinabi ko.

Ako: Sabi ko I love you..