Dare to Play a Game Called Love? [COMPLETED]

Chapter 64- The Proposal

Kryshll’s POV

Sabi niya sa akin, may ipapakita siya. Pero dinala niya ako sa likod ng school. Sa dati. Sa may pool. What?! Eto nanaman ba tayo? Damn it. Sawang sawa na ako. 

Kaso opportunity narin ito. Ngayong walang mga tao. Pwede ko na siyang saktan at iwan dito pero pakikinggan ko muna ang sasabihin niya. At pagkatapos nito, wala na. Over. Finito.

Hindi ko alam pero nung sumagi sa isip ko ang salitang over, nalungkot ako. Argh! Hindi dapat ako nagpapadala dito sa emotions ko kasi eto ang ikasisira ko. Damn it.

Krysh. Breathe in… Breathe—

Bigla siyang lumuhod sa harapan ko. What the. Tama ba ang iniisip ko? No. No. No! Please. Don’t!

“Krysh…” umpisa niya.

 

Shit. Nagpa-panic na ako. Stop. Stop! No. Don’t do it!

 “Alam kong napakaaga pa pero hindi ko na kayang mawala ka pa ulit sa akin. ”

Shit. Ang lakas ng tibok ng puso ko! Argh! Krysh! Get a grip! Kaya mo to. This is your last chance. Break his heart. Leave him.

“Kryshll… will you make my dreams come true by waking up right next to me for every morning for the rest of my life? ” dahan dahan niyang sinabi. Yung tipong maiintindihan ko ang bawat salitang binigkas niya. 

“Marry me” dugtong niya.

Ethan’s POV

  

Eto na. Sobra akong kinakabahan. Kaya mo to, Ethan. Lumuhod ako sa harapan niya at kinuha yung box sa bulsa ng tux ko. Binuksan ko iyon. Nagsalita na ako.

“Alam kong napaka-aga pa pero hindi ko na kayang mawala ka pa ulit sa akin. ” breathe, Ethan. Breathe. 

“Kryshll… will you make my dreams come true by waking up right next to me for every morning for the rest of my life” dahan dahan kong sabi. Huminga ako ng malalim.

“Marry me” dugtong ko.

Please say yes, Krysh. Please say yes.

“ No. ” malamig niyang sagot

 Tama ba ang narinig ko? No? NO?!

“ N-no? Why? ”

“ Tama na, Ethan! ” this time, mataas na ang boses niya. At kitang kita ko sa mata niya ang matinding galit.

“ What do you mean? ” napatayo ako.

“ Ayoko na. Tama na. Quit playing games, Ethan. I’m so sick of it!  ” sigaw niya.

“ Hindi kita maintindihan. Krysh, seryoso ako. Gusto kitang pakasalan. Mahal na mahal kita.”

“ Pakasalan? Mahal? Ha! So, totoo nga ang sinasabi nila sa akin. Na tinamaan ka na talaga. Well, that’s even better. Mas masakit pag mas mahal mo diba? ” I can see the disgust in her face.

“ What?”

“ Hindi mo naiintindihan? I’m just playing your game, Ethan. Ginawa ko ang ginawa mo sa akin years ago. Ang paibigin, paasahin at saktan. ” Sobrang cold na ng boses niya.

“ So, you… don’t love me anymore? ” napaluha na ako.

“ Great. Now you get it. Simula ng bumalik ako ng Pinas, wala na. Lahat ng pagmamahal na yon ay naging galit. Narinig mo? Ga-lit. Bago diba? Natuto na akong magalit. Ng dahil sayo! At ang galit na iyon ay ang nagtulak sa akin para gumanti. ”

“ Hindi. Hindi totoo yan. Bawiin mo yan, Krysh. Bawiin mo, please. Mahal mo ako, diba? ”

“ Mahal? Ikaw? Oh, please. Di na uso yan. ”

“ Pero mahal kita! ” sigaw ko. Umatras siya ng konti.

“ Ows? Di nga? Di ba, hindi marunong magmahal ang isang Ethan Duane Torralba? ” sabi niya sa isang sarkastikong boses.

“ Oo, dati! Dati yun! Pero hindi na ngayon simula ng nakilala kita, Krysh. Kinain ko lahat ng mga sinabi ko dati. Patawarin mo na ako. Wag mo akong iwan. ” Napaluhod ulit ako.

 “ Ngayon alam mo na ang pakiramdam ng masaktan. Oh, ano Ethan, anong feeling ng iwanan at paasahin? Masakit diba? Pinaparamdam ko lang sayo ang bagay na dapat hindi pinaparamdam sa mga taong tunay na nagmamahal. Sineryoso kita, pero binalewala mo. Minahal kita pero tinapon mo ako palayo. Nagpadaig ka sa pride mo. Anung klase kang tao? ”

“ I’m begging you, Krysh. Mahal na mahal kita. Please… please, stay. ”

“ Stay? There’s no reason for me to stay, Ethan. Dapat nga, matagal ko ng ginawa ito eh kasi nararapat ito sayo. Pero sabagay, ang ganda ng timing ko. Sa mismong araw ng proposal mo. Ang sakit ma-reject no? Doble pa. Sa kasal na gusto mo at sa pagibig ko. ”

“ Wala akong pakialam sa mga narinig ko. Just stay, Krysh. Please, I- I need you. I need you because I love you. Ikaw lang ang babaeng minahal ko ng totoo. Please… please. ” hindi na tumigil ang luha ko sa kakatulo.

“ Look at me, Ethan! Ang dami ko ng pinagbago, salamat sayo dahil naging mas malakas ako. Pero dahil sa kagagawan at katangahan mo, ang pagiging malakas ko ay magagamit ko pala laban sayo.”

“ Please. ” yun nalang ang nasabi ko at hinawakan ang kanang kamay niya.

“ No, Ethan. It’s too late. And it’s long over. ” binitiwan niya ako.

Tumalikod siya at naglakad papalayo. Naiwan akong nakatayo dito. Ganito pala ang pakiramdam. Ang magmahal ng lubusan tapos iiwan. She’s right. I deserve this.