Dare to Play a Game Called Love? [COMPLETED]

Chapter 69 - Never Too Late

Ethan’s POV

Fuck! Bakit kasi hindi tumitingin sa dinada—

Pagangat ko ng ulo…

Damn it!

“Ethan” sabi niya. Gulat na gulat siya.

Anong sasabihin ko? Aalis na ba ako? Shit. Ang awkward nito. Knowing na may pamilya na siya.

Lalakad na sana ako palayo pero nagsalita siya bigla.

“Wait” bulong niya at hinawakan ako sa braso. Oh, I missed her touch.

“Why? ” yun na lang ang nasabi ko.

“We need to talk. No. I mean. May gusto akong sabihin. Please. Ethan. Just. Listen. ”

“Do you want to go somewhere private? ” Alok ko. At tumango siya. Damn it, Ethan. May pamilya na siya! Bakit gusto mo pa rin siyang makasama?

Pumasok kami sa isang mamahaling restaurant at pumwesto sa may table sa dulo.

“Ethan… I- ” umpisa niya pero hindi niya tinuloy. Biglang may tumulong luha sa mga mata niya.

“Krysh, please. Don’t cry. Alam mo namang hindi ko kayang nakikita kang umiiyak. Please. ” sabi ko. Gustong gusto kong hawakan ang mga kamay niya pero pinigilan ko ang sarili ko.

“I still love you. It’s always been you.” sabi niya at umiyak pa lalo.

What?!

“I. Should. Have. Never. Left. You.” Sabi niya in between sobs.

“Krysh--” pero pinutol niya ako.

 “Dapat ipinaglaban ko ang pagmamahalan natin. Dapat hindi kita sinukuan. Natakot lang ako na ipagtulakan mo ako palayo. ” why would I do that? Hinding hindi kita ipagtutulakan palayo.

“I’m so sorry, Ethan. I’m really, really, sorry. Alam kong hindi mo na ako mapapatawad sa ginawa ko. At sinubukan kong tanggapin na wala ka na talaga sa akin. Pero hindi ko kaya. Hinahanap hanap parin kita. Pagkatapos ng paguusap na to, hindi ako umaasang babalikan mo pa ako. Gusto ko lang mailabas ang nararamdaman ko. Matagal ko ng pinagiisipan ang mga sasabihin ko sayo pero ngayong kausap na kita, nakalimutan ko na lahat. ” Hinawakan niya ang kamay ko. I’m so confused. Bakit niya sinasabi to?

“Sana mapatawad mo ako. Malaman ko lang na pinapatawad mo na ako, hinding hindi na kita guguluhin pa. Kakalimutan na talaga kita. Ethan, please forgive me.”

“ But I just want you to know that I love you so much. Kahit gaano ko pa pangarapin na maibabalik natin yung dati—shit. Ang pathetic ko na. ”

“Just… Just…”

“Krysh. What are you talking about? ” tanong ko. May pamilya siya! At ayokong maging third party. It’s not my cup of tea!