Part-4

7.4K 660 44
                                    

ကုတင္​​ေပၚမွာ လဲ​ေလ်ာင္​း​ေနတယ္​့ က​ေလးဟာ
ုျဖဴ​ေဖ်ာ့လြန္​းစြာ...

သူ႔မိဘ​ေတြက အသတ္​ခံရတယ္​​ေျပာဖူးတယ္​...
ဒါ​ေၾကာင္​့ ​ေသြးျမင္​​ေတာ့ သူလန္​႔သြားတာျဖစ္​ရမယ္​...

က်​ေနာ့္​အတြက္​က ထူးဆန္​းတယ္​့ကိစၥမ်ိဳးမဟုတ္​​ေတာ့...
အိမ္​မွာအသင္​့႐ွိ​ေနၿပီးသား ​ေဆးတခ်ဳိ့ကို ထည့္​့ကာ ဒဏ္​ရာကို ပတ္​တီးစည္​းထားလိုက္​သည္​...

​ေသြး​ေတြျမင္​ရင္​ လန္​႔​ေနဦးမွာစိုးလို႔
​ေသြး​ေပ​ေနတယ္​့အက်ႌ​ေတြ​ေကာ ဂြမ္​း​ေတြ​ေကာကိုပါ ​ေသခ်ာလႊတ္​ပစ္​ထားရသည္​....

က​ေလးရယ္​...မင္​းကႏူးညံ့လြန္​းတယ္​...

မ်က္​​ေတာင္​​ေကာ့​ေကာ့​ေလး​ေတြလႈပ္​လာကာ
မ်က္​ခြံမို႔မို႔​ေလးပြင္​့လာ​ေတာ့ သူ႔​ေဘးက​ေန ၾကည္​့​ေနတယ္​့ က်​ေနာ္​့ကို

"ကိုကို...ကိုကုိ...​ေသြး​ေတြ​ေလ "

"ရတယ္​...မ႐ွိ​ေတာ့ဘူး...မ႐ွိ​ေတာ့ဘူး​ေနာ္​... "

" က​ေလး ​​ေၾကာက္​လုိ႔ပါ..."

ကုတင္​​ေပၚ တင္​ပါးလႊဲထိုင္​ကာ ဒဏ္​ရာမ႐ွိတယ့္​့အျခမ္​းကို သူ႔ကိုမွီ​ေစၿပီး ဖက္​ထားလိုက္​​ေတာ့

" က​ေလး ​ေတာင္​းပန္​ပါတယ္​ ကိုကုိရယ္​...ကိုကို နာ​ေနလားဟင္​?"

"မနာပါဘူး... "

"ျပပါဦး..ကိုကိုရဲ႕ "

​ေၾကာက္​လည္​း​ေၾကာက္​​ေသးတယ္​.....အက်ႌလွန္​ကာ ဒဏ္​ရာကိုၾကည္​့ဖုိ႔လုပ္​​ေနတယ္​့ သူ႔လက္​က​ေလးကိုဖယ္​လုိက္​ကာ

"ရပါတယ္​ဆိုကြာ... "

" ကိုကို...ဘာျဖစ္​လာတာလဲဟင္​??"

မ်က္​ရည္​​ေလးဝိုင္​းကာ​ေမးသည္​..
သူ​ေတာ္​​ေတာ္​စိတ္​ပူ​ေန႐ွာတာ...

"ကိုကို႔ ကို ဘယ္​သူလုပ္​တာလဲဟင္​??... "

" ဘယ္​သူမွမလုပ္​ဖူး..ကိုကို မ​ေတာ္​တဆခိုက္​မိလာတာ...မ​ေၾကာက္​နဲ႔...ဟုတ္​ပီလား.."

က်​ေနာ္​့ရင္​ခြင္​ထဲတိုးဝင္​ကာ ႐ိႈက္​ကာ႐ႈိက္​ကာ​ေျပာသည္​က

ကိုကို့ကလေးလေးWhere stories live. Discover now