"ကိုကို႔ကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါ....ကေလး.... "
"ဒိုင္း!!!!! "
_
_
"ဟင့္အင္း!!!!!!ကိုကို!!!!!!!! "
"ကိုကိုေရ!!!!ကိုကို!!!!!ကိုကို ဘယ္မွာလဲ!!!!!! "
က်ေနာ္ အိမ္ထဲဝင္ဝင္ခ်င္း ကေလးရဲ႕ ေအာ္ငိုေနသံကိုၾကားလိုက္တာေၾကာင့္ ရင္ထဲဝယ္ ဒိန္းကနဲ!!!!
ဝယ္လာတယ့္ အစားအေသာက္ဘူးေတြကို ပစ္ခ်ကာ အခန္းထဲအျမန္ဝင္ၾကည့္ေလေတာ့
ကုတင္ေပၚတြင္ မ်က္ရည္အရြဲွနဲ႔ ငိုေနေသာ ကေလး....
"ကေလး! "
က်ေနာ့္ကိုျမင္ျမင္ခ်င္း ရင္ခြင္ထဲေျပးလာတယ့္
ကေလးငယ္ဟာ ေခြၽးေတြရႊဲကာ တကိုယ္လံုးတဆတ္ဆတ္တုန္ေနလ်က္....
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?ဟမ္!!...ဘာျဖစ္လုိ႔လဲလို႔!! "
က်ေနာ္စိတ္ပူတာေၾကာင့္ အေလာတႀကီးေအာ္ေမးလိုက္မိတယ္...
သူက က်ေနာ့္ကိုယ္ကိုဖက္ထားလ်က္ကပင္
ေအာ္ငိုေနဆဲ...
"ဘယ္မွမသြားပါနဲ႔!!!ကေလး ကိုမထားခဲ့ပါနဲ႔....ကိုကို!!!!Jalpa!!!! "
သူအိပ္ေပ်ာ္သြားလို႔ ခဏထားခဲ့ကာ
အျပင္ကို စားစရာဘဲ ထြက္ဝယ္တာပါ...
ဒီကေလး ဘာေတြျဖစ္ေနပါလိမ့္...
သူ႔ကိုယ္လံုးကို ကေလးေတြေပြ႔သလို
ကုတင္ေပၚ ေပြ႔ကာ တင္ေပးလိုက္သည့္တိုင္ေအာင္ သူက က်ေနာ့္ကိုယ္ကို ေျခေရာလက္ေရာနဲ႔ ကုပ္တြယ္ထားကာ ဝက္ဝံေပါက္စေလးလို ရင္ခြင္ထဲအတင္းကပ္ေနသည္...
"ကေလး...ကိုကို ႐ွိတယ္ေလ...မေၾကာက္နဲ႔ေနာ္...ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္? "
သူ႔မ်က္ႏွာကိုအတင္းဆြဲယူကာ
မ်က္ရည္ေတြကို ဖြဖြသုတ္ရင္း ေမးေတာ့မွ
တအင့္အင့္႐ိႈက္ကာ႐ိႈက္ကာျဖင့္ေျဖသည္...
"ကိုကိုကေလ....ကေလးကို....ထား..ဟင့့္...ထားခဲ့တာ... "
"ကိုကိုက ကေလးစားဖုိ႔ မုန္႔သြားဝယ္တာေလကြာ....အခုဘဲျပန္လာၿပီၾကည့္ "
YOU ARE READING
ကိုကို့ကလေးလေး
RomanceOh Sehun ♡ LuHan ကံအေၾကာင္းမလွစြာေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ လူသတ္သမားတစ္ဦးႏွင့္ ကေလးငယ္တစ္ေယာက္အေၾကာင္း။ ကံအကြောင်းမလှစွာတွေ့ဆုံခဲ့တဲ့ လူသတ်သမားတစ်ဦးနှင့် ကလေးငယ်တစ်ယောက်အကြောင်း။
