ကိုကို့ကလေးလေး

Part-7

"ႏွစ္​​ေယာက္​ခန္​းတစ္​ခန္​း​ေပးပါ "

" ​ေကာင္​းပါၿပီ"

က်​ေနာ္​တို႔​ေရာက္​​ေန​ေသာ ​ေနရာရဲ႕အနီးဆံုးက
မိုတယ္​တစ္​ခုကိုသြားကာ အခန္​းယူလိုက္​သည္​..
ဆိုးလ္​ကိုျပန္​ဖုိ႔က အခ်ိန္​သိပ္​​ေနာက္​က်​ေသာ​ေၾကာင္​့ျဖစ္​သည္​...

က​ေလး....သူ႔ကိုခ်ဳပ္​ထားတယ္​့တုိက္​ခန္​းပ်က္​ကထြက္​လာကတည္​းကက်​ေနာ္​့ကုိ မ်က္​လံုးခ်င္​းဆံု​ေအာင္​​ေတာင္​မၾကည္​့....

"ရပါၿပီ "

အခန္​း​ေသာ့ကို ဝန္​ထမ္​း​ေကာင္​​ေလးဆီက
ယူကာ က်​ေနာ္​့​ေဘးနားခပ္​ခြာခြာမွာရပ္​​ေန​ေသာ
က​ေလးလက္​ကိုလွမ္​းဆြဲလိုက္​​ေတာ့ က​ေလးက အလန္​႔တၾကား႐ုန္​းသြားသည္​...

သူက်​ေနာ္​့ကို​ေၾကာက္​​ေနၿပီ...
က်​ေနာ္​ဟာ ႏုနယ္​တယ္​့ က​ေလး​ေ႐ွ႕မွာ
လူႏွစ္​​ေယာက္​ကို ရက္​ရက္​စက္​စက္​သတ္​ခဲ့မိၿပီ...

"က​ေလး​ေလး~~~ "

​ေနာက္​ကိုသာမသိမသာဆုတ္​သြားရင္​း
​ေခါင္​းကိုလည္​းငံု႔ထားလ်က္​...

"ကိုကိုတုိ႔ တည္းမယ္​့အခန္​းသြားမယ္​​ေလ​ေနာ္​...လာ...ကိုကို႔​ေနာက္​ကလိုက္​ခဲ့...မ​ေၾကာက္​နဲ႔​ေနာ္​ ကိုကိုရ​ွိတယ္​​ေလ "

"အင္​့! "

သူငို​ေနျပန္​ၿပီ...
အသံမထြက္​​ေအာင္​ ႀကိတ္​မွိတ္​ရင္​း ႐ႈိက္​​ေနသည္​...

"ကိုကို မနက္​က် ကစားကြင္​းလုိက္​ပို႔မယ္​​ေလ...မွတ္​မိလား?? က​ေလးသြားခ်င္​တယ္​့ ဘူဆန္​က ကစားကြင္​း​ေလ... "

"... "

တအင္​့အင့္​႐ႈိက္​ရင္​းသာ​ေန​ေသာ က​ေလးနဲ႔
က်​ေနာ္​့ကို ဝန္​ထမ္​းတခ်ဳိ့ကလည္​း ကြက္​ၾကည္​့ကြက္​ၾကည္​့ျဖစ္​လာ​ေတာ့ မတတ္​သာဘဲ က​ေလးကိုအတင္​းဆြဲကာ​ေခၚခဲ့ရ​ေတာ့သည္​...

တိုက္​ခန္​းပ်က္​ကထြက္​လာ​ေတာ့ အခ်ိန္​ကအ​ေတာ္​လင္​့​ေနတာ​ေၾကာင္​့ အနီးဆံုးက မိုတယ္​​ေသး​ေသးတခုမွာဘဲ တည္​းျဖစ္​သည္​...ျမဳိ့ျပင္​ကမိုတယ္​ျဖစ္​သည္​့တိုင္​ အျပင္​အဆင္​ကသပ္​ရပ္​သည္​...က်​ေနာ္​တုိ႔တစ္​​ေယာက္​ခန္​းႏွစ္​ခန္​းယူလည္​းရပါလ်က္​ က​ေလးကိုစိတ္​မခ်​ေသာ​ေၾကာင္​့ တစ္​ခန္​းသာယူျဖစ္​သည္​...အိမ္​မွာလည္​း အတူ​ေနလာတာမုိ႔ ဒါက က်​ေနာ္​တို႔အတြက္​ျပသနာမဟုတ္​...သို႔​ေသာ္​ အခုအ​ေျခအ​ေနက က​ေလးက က်​ေနာ္​့ကိုအ​ေတာ္​​ေၾကာက္​​ေနတာျဖစ္​သည္​...အခန္​းထဲ​ေရာက္​​ေတာ့လည္​း ​ေထာင္​့တြင္​ ကုပ္​ကုပ္​​ေလးရပ္​​ေနျပန္​သည္​...