ကိုကို့ကလေးလေး

Final

က​ေလး~~~

ဟိုး အ​ေဝးႀကီး
​ေတာင္​ထိပ္​တစ္​ခုက​ေနလို
​ေခ်ာက္​နက္​နက္​အတြင္​းက​ေနလို
ဟိုးအ​ေဝးႀကီး ကလာတယ္​့ ကိုကို႔အသံက
ပင္​့သက္​႐ိႈက္​လ်က္​ ပဲ့တင္​ထပ္​​ေနခဲ့တယ္​...

Luhan မ်က္​လံုး​ေတြကိုဖြင္​့လိုက္​တဲ့အခါ
သူ႔​ေဘးနားက ျမင္​​ေတြ႕​ေနၾက ရင္​ခြင္​က်ယ္​က​ေပ်ာက္​ဆံုး​ေနတယ္​

"ကိုကို..? "

နံနက္​​ေစာ​ေစာက ခဏထသြားတဲ့ ကိုကို႔ကို ျမန္​ျမန္​ျပန္​လာဖုိ႔ သူမွာလိုက္​ပါတယ္​​ေလ...
ျပန္​မ​ေရာက္​​ေသးတာမ်ားလား?
ဒါမွမဟုတ္​ ႏိုင္​ငံျခားက​ေန ျပန္​လာတယ္​့ သူ႔အတြက္​ စားစရာတစ္​ခုုခုမ်ားျပင္​ဆင္​​​ေပး​ေနတာလား?

Luhan ဟို​ေတြး​ဒီ​ေတြးနဲ႔ အ​ေတြးနယ္​ခ်ဲ့​ေနတုန္​းမွာပင္​ တဝုန္​းဝုန္​းတဒိုင္​းဒိုင္​း​ေသာ အသံ​ေတြကိုၾကားလိုက္​ရသည္​...

ဘာ​ေတြျဖစ္​​ေနတာလဲ?

အခန္​းထဲကျမန္​ျမန္​ထြက္​ၿပီး
တံခါး႐ွိရာကို အ​ေျပးသြားမိ​ေတာ့
အတင္​း႐ိုက္​ဖြင္​့ၿပီးဝင္​လာတဲ့လူတခ်ဳိ့နဲ႔
ထိပ္​တိုက္​​ေတြ႔​ေလသည္​...

"ဘယ္​...ဘယ္​သူ​ေတြလဲ? "

ထိုလူ​ေတြထဲကမွ ​ေခါင္​း​ေဆာင္​ျဖစ္​ဟန္​တူတဲ့လူက
Luhan ကို ​ေျခဆံုး​ေခါင္​း​ဆံုးၾကည္​့ကာ
​ေမးလာသည္​..

"မင္​းကဘယ္​သူလဲ?...Oh Sehun နဲ႔ ဘာ​ေတာ္​တာလဲ? "

Oh Sehun?...
ကိုကို?...ကိုကို ဘယ္​မွာလဲ?....

Luhan ထုိလူ​ေမးတာကိုျပန္​မ​ေျဖခင္​မွာပင္​
ကိုကို႔ ကို လိုက္​႐ွာမိသည္​...
သူ႔မွာ အားကိုးစရာ ကိုကိုဘဲ႐ွိတာမဟုတ္​လား?
ဒီလူ​ေတြက ကလပ္​ကမ်ား luhan ကိုဖမ္​းခိုင္​းလိုက္​တာလား?...luhan ကို ကိုကို႔ဘဲကယ္​ႏိုင္​တာပါ...ကိုကို ဘယ္​မွာလဲ??

"ကိုကို!!! "

Luhan ​ေအာ္​​ေခၚမိသည္​...
အရင္​လိုဆို စိုးရိမ္​ႀကီးအ​ေျပးလာမယ္​့ ကိုကို႔ပံုရိပ္​သည္​ ​ေပ်ာက္​ခ်င္​းမလွ​ေပ်ာက္​​ေနသည္​...

"ကိုကို!!! "

Luhan ​ေၾကာက္​လာသည္​...
ဒီလူ​ေတြလက္​ထဲကို ကိုကိုကမ်ား ​​ေပးပစ္​လိုက္​ျပီလား?..ဒီလိုနဲ႔ luhan ရဲ႕ ဘဝကထပ္​ၿပိီးပ်က္​စီးမွာလား?..